Onderzoek

Het personeelsbeleid van de overheid tussen 1945 en 1971 is onder de loep genomen door het instituut. Voornamelijk wilden de onderzoekers een antwoord op de vraag of er sprake was van onderscheid en/of discriminatie op basis van seksuele voorkeur.

Het is een bewuste keuze geweest om het personeelsbeleid tot 1971 te onderzoeken. In dat jaar is de wet die bedoeld was om jongeren ’te beschermen’ tegen homoseksualiteit geschrapt.

Baan bij de overheid

Hoofdonderzoeker Marian van der Klein was te gast bij het NOS Radio 1 Journaal. “Als je met de ogen van nu kijkt, was er in die tijd sprake van discriminatie tegen homo’s”, zegt Van der Klein. Al konden de onderzoekers nergens zwart-op-wit vinden dat homoseksuelen niet móchten werken bij de overheid. “Maar iedereen die voldeed aan de norm had een voorsprong.”

“De overheid wilde in die tijd mensen van goed zedelijk en maatschappelijk gedrag. Over homoseksualiteit waren destijds twijfels”, vertelt Van der Klein. “Veel mensen hielden hun geaardheid geheim. Bijvoorbeeld voor een functie bij Buitenlandse Zaken.”

Achterstand

Wanneer sollicitanten hun geaardheid geheim hielden, kregen buren of kennissen weleens de vraag hoe dit zat. Gemeentes en de rijksoverheid konden ook naar de politie stappen voor extra informatie. Wanneer bleek dat iemand staande was gehouden op basis van plaatselijke politieverordeningen die het verboden om lang rond te hangen rondom openbare wc’s, ontstond het vermoeden dat de sollicitant homoseksueel was.

Ook vonden onderzoekers op formulieren en in interviews met directeuren van arbeidsbureaus omschrijvingen als ‘aanstellerig’ en ‘verwijfd’ geschreven. Op basis van deze bevindingen is volgens het Instituut sprake van systematische discriminatie. ‘Overal in het systeem lagen hindernissen en valkuilen die het homo’s moeilijker maakten dan hetero’s om in dienst te komen bij de overheid’, schrijven de onderzoekers in het rapport.

Lees ook
Bijna een kwart van de Nederlanders liegt bij sollicitatie