Interlandelijke adoptie

In het tijdschrift bespreken historici de koloniale praktijk van ‘child separation’. Het regime scheidde ouders en kinderen om volgens een nieuwe, meer westerse generatie te kweken. De kinderen werden onder dwang weggehaald bij hun ouders of naar een kostschool gestuurd.

Kinderen met een gemengde afkomst – Indo-Europese kinderen – werden destijds als een bedreiging gezien voor het koloniale systeem. De moeder kreeg geen voogdij als ze niet samen was met de Nederlandse vader. Het kind kon dan naar een weeshuis worden gestuurd voor een westerse opvoeding.

Lees ook
Interlandelijke adoptie per direct stopgezet na vernietigend rapport over systeem

Sommige van deze kinderen werden door de vader meegenomen naar zijn nieuwe gezin, bijna als een soort adoptie. “Het idee was dat ze niet mochten ‘afzakken’ naar Indo-niveau”, zegt historicus Geertje Mak in Trouw.

Koloniale wortels

Missionarissen kochten soms tot slaaf gemaakte kinderen en maakten hen onderdeel van het gezin. Ze werden westers opgevoed, maar waren niet gelijk aan witte kinderen. De zendingsbladen stonden volgens de onderzoekers vol met verhalen over deze kinderen. Ook lieten de missionarissen hen zien in Europa om te showen ‘hoe netjes’ het ‘slavenkind’ zich gedroeg, zegt Mak.