Bijna de helft van de ouders – 43 procent – heeft hun kind(eren) wel eens een ‘opvoedkundige tik’ gegeven. In het gros van de gevallen gaat het slechts om een enkele keer, maar bijna een op de 25 ouders slaat zijn of haar kind regelmatig.
Dat blijkt uit onderzoek van au pair- en oppasplatform Nina.care onder 400 ouders van kinderen tot dertien jaar.
Als kinderen ‘regelmatig’ een tik te verwerken krijgen, kun je feitelijk spreken van mishandeling. “Vier procent is het percentage ouders dat bekend is bij de hulpverlening. Maar omdat dit onderwerp toch in de taboesfeer ligt, verwachten we dat dit percentage in de praktijk hoger ligt”, zo stelt kinderpsycholoog Wendy de Pree. Uit het onderzoek van Nina.care blijkt dat het vooral vaders zijn. Meer dan de helft van hen heeft minimaal een keer zijn kind geslagen.
Een andere opvallende uitkomst van het onderzoek is dat de jongere generatie ouders – twintigers en dertigers – vaker aangeven wel eens een tik uitgedeeld te hebben dan veertigers en vijftigers. Volgens kinderpsycholoog De Pree heeft dit te maken met de uitdaging van het opvoeden van jonge kinderen en de levenservaring die gepaard gaat met het ouder worden. Volgens De Pree heeft dit onder meer te maken hebben met een gebrek aan impulsbeheersing.
Artsen in 'OLVG - ziekenhuis met een hart' open over kindermishandeling: 'Die baby was in levensgevaar'
Hoewel er inmiddels veel bekend is over de negatieve impact van de ‘pedagogische tik’ – “noem het vooral niet zo, want kinderen leren er niets van” – gebeurt het dus nog altijd op grote schaal. Dat kan niet los gezien worden van de dagelijkse druk en stress die veel ouders ervaren. De Pree: “Veel moeders werken natuurlijk ook tegenwoordig en daar komt dan nog de druk van social media bij. Dat maakt mensen ongeduldig en prikkelbaar.”
Volgens Jasmijn Kok, mede-oprichter van Nina.care, is het voor ouders dan ook belangrijk regelmatig even een moment voor jezelf te hebben. “Na een drukke werkweek is het heel gezond je hoofd even leeg te maken, door bijvoorbeeld een avondje naar de film te gaan. Veel ouders voelen zich dan schuldig om de kinderen naar de oppas te brengen, maar dit soort momenten kan juist voorkomen dat je kinderen de dupe worden van opgebouwde stress. Het is ook een van de redenen dat de vraag naar au pairs in Nederland al jaren toeneemt.”
In Zweden is de pedagogische tik al sinds 1979 verboden, in Nederland pas sinds 2007. Maar België heeft bijvoorbeeld zelfs nog altijd geen expliciet wettelijk verbod op fysieke straffen. De Pree, geboren in Nijmegen, maar woonachtig in België, vindt dit verontrustend. “Scandinavische landen, maar ook Nieuw-Zeeland, zijn veel progressiever als het gaat om kinderrechten en kinderwelzijn. Ik snap soms dan ook niet waarom wij ook niet gewoon doen wat werkt, want dat hebben deze landen allang bewezen.”
Overigens wordt ook in Engeland een corrigerende tik nog wettelijk als ‘redelijke straf’ gezien, zolang het geen lichamelijk letsel oplevert. In veel Amerikaanse staten zijn lijfstraffen zelfs op school toegestaan.
Oren en ogen open: dít zijn de signalen van kindermishandeling
