Er is een groot tekort aan logopedisten in Nederland. De meeste praktijken hebben een lange wachtlijst of zelfs een opnamestop.
Kinderen die niet geholpen worden kunnen daar de rest van hun leven last van blijven houden.
Er is een groot tekort aan logopedisten in Nederland. De meeste praktijken hebben een lange wachtlijst of zelfs een opnamestop.
Kinderen die niet geholpen worden kunnen daar de rest van hun leven last van blijven houden.
Een logopedist behandelt mensen bij aandoeningen op het gebied van communicatie, stem, taal, spraak, gehoor en slikken. De grootste groep patiënten, meer dan de helft, is tussen de vier en zeven jaar oud. Ze hebben vaak een taalontwikkelingsstoornis, wat leidt tot communicatieproblemen, onverstaanbaarheid, een lagere woordenschat en moeite met lange zinnen.
In Nederland zijn ruim 6700 logopedisten actief. Twee derde van hen werkt volgens de cijfers van brancheorganisatie NVLF blijkt in praktijken. De rest is werkzaam in onder andere het speciaal onderwijs, verpleeghuizen, of ziekenhuizen. Uit recente cijfers blijkt nu dat in 2022 zeker 84 procent van de logopediepraktijken een wachtlijst had. Bij bijna de helft van deze praktijken was de wachttijd op dat moment meer dan een jaar.
Logopedist Maaske Treurniet merkt dat er weinig vakgenoten zijn. Ze runt haar eigen praktijk, Volmondig Logopedie, in Nijmegen. “Als ik een vacature plaats, reageert er vaak niemand. En dan is het in mijn regio nog niet eens het ergst; de problemen in Noord-Holland en rondom Den Haag zijn nog veel groter.”
Ze hoort van collega’s uit het land dat er veelal jarenlange wachtlijsten zijn. “In sommige gebieden is het echt schrijnend. In Den Haag hebben ze vrijwel overal een aanmeldstop. Als er al een wachtlijst is van anderhalf jaar, dan heeft het bijna geen zin. Taalontwikkeling bij kinderen is afgerond rond de zeven jaar. Een groot deel daarvan speelt zich af op twee/drie- jarige leeftijd. Dan is een jaar wachtlijst al veel te lang.”
Ze weet een aantal oorzaken te noemen voor het grote tekort. Als voormalig lerares aan de opleiding logopedie ziet ze dat veel oud-studenten na het afronden van hun studie van richting veranderen. “Wat ook niet meehelpt is dat er rondom Amsterdam en Den Haag, de probleemgebieden, geen grote opleidingen logopedie zitten. Veel studenten blijven vaak in de buurt van hun opleiding wonen. Als je dan in Amsterdam nieuwe medewerkers zoekt, dan moet je iemand vinden die ergens anders een opleiding heeft gedaan en graag wil verhuizen.”
Een hekelpunt is ook het lage tarief dat logopedisten vanuit de zorgverzekeraar krijgen. “Uit kostenonderzoek is ook gebleven dat het te weinig is dat ze betalen, maar toch gaan de cijfers amper omhoog. Wat we in de laatste jaren hebben gekregen, is niet eens inflatiecorrectie waardig. De salarissen zijn dus niet zo aantrekkelijk. Lastig; want het is zo’n prachtig beroep en mooi vak. Ik wil ook niet dat dit toekomstige studenten afschrikt, want dan zijn we nog verder van huis. Het vak moet gewoon nog aantrekkelijker gemaakt worden.”