Wendy’s verhaal over het delen van intieme foto’s met haar zorgverzekeraar trekt een beerput open. Veel lezers maakten een soortgelijke schrijnende situatie mee.
Lezers steken Wendy en masse een hart onder de riem.
Wendy’s verhaal over het delen van intieme foto’s met haar zorgverzekeraar trekt een beerput open. Veel lezers maakten een soortgelijke schrijnende situatie mee.
Lezers steken Wendy en masse een hart onder de riem.
Wendy’s ervaring in het kort: haar borst wordt in 2017 geamputeerd vanwege borstkanker. Ze krijgt een implantaat, maar die operatie mislukt. Haar zorgverzekeraar gaat echter niet zomaar akkoord met lipofilling: Wendy moet eerst foto’s van haar borsten sturen. Dat wil ze niet.
Lees ook
Wendy (51) moest naaktfoto’s naar zorgverzekeraar sturen: ‘Fout op elk niveau’
Duidelijk is dat Wendy’s zorgverzekeraar Menzis niet de enige zorgverzekeraar is die via mail en post foto’s opvraagt. En dat menselijke fouten op de loer liggen.
De foto’s van Janneke raakten zoek. “Toen moest het nog opnieuw ook. De aanvraag voor een hersteloperatie is al zwaar. De afwijzing daarna en het in beroep moeten gaan nog erger. Als ze daarna ook nog je foto’s kwijt zijn (geen idee waar mijn foto’s en gegevens nu dus zijn), is het helemaal een nachtmerrie!”
Janet overkwam iets soortgelijks: “Ergens huizen deze nog. Uiteindelijk opgestuurd, werd ik gebeld door de verzekering waar de foto’s bleven. Ik zei: ‘Ik heb ze opgestuurd.’ Paar uur later telefoon… ‘We hebben ze gevonden.’ Wie weet hoeveel mensen er al naar gekeken hadden.”
Angelieke: “In het ziekenhuis hebben ze ook nog eens eerst de fout gemaakt mijn borstfoto’s na een borstkankeroperatie naar mijn oude adres te hebben gestuurd. Dus dubbel klote.”
Mariska: “Ik onderging op mijn twintigste een preventieve borstbesparende operatie. Niet veel later draaiden mijn implantaten, dus ging ik terug naar mijn plastisch chirurg. Die gaf aan dat ik inderdaad weer onder het mes zou moeten. De verzekeraar zei dat ik foto’s moest sturen van mijn borsten. Dat deed ik braaf, onherkenbaar, maar wel de borsten erop. Een paar weken later kreeg ik bericht. Ik moest bij een onafhankelijke arts van de verzekeraar komen. Hij moest dan beslissen of het “nodig was”. Dus mijn moeder en ik gingen er samen heen. Mag je als jonge twintiger bij een oude, mannelijke arts komen, die moet kijken of je het label ‘misvormd genoeg’ kon krijgen.”
Lees ook
Menzis: verzekerden moeten steeds vaker zelf foto’s van lichaam sturen
Angelique: “Hier net zo! Om in aanmerking te komen voor een correctie-operatie na extreem gewichtsverlies, compleet naakt, van top tot teen en van voor/achter en zijkant zijn foto’s naar verzekering verstuurd.”
Marieke: “Herkenbaar. Moest ik ook bij een andere verzekeraar. Schaamteloos. En dan alsnog afkeuren omdat gescheurde buikspieren onder buikwandcorrectie valt en dat dan niet wordt vergoed. Dat weet je voor die foto’s toch ook al?”
Janneke: “Ik maakte hetzelfde mee bij een borstverkleining. Voldoen aan de voorwaarden was niet genoeg. Nee, er moesten foto’s worden gestuurd. Terwijl tijdens het consult op basis van alle ingevoerde gegevens al een akkoord uit de computer was gerold. Ik kreeg wel de gelegenheid om bij de verzekeringsarts te komen voor beoordeling. Huilend heb ik de foto’s gestuurd, alleen maar omdat ik niet meer kon leven met chronische rugklachten.”
Sabrah: “Ik wilde ook lipofilling na veel intern littekenweefsel in mijn borst te hebben overgehouden aan een operatie. Ik heb geweigerd foto’s te maken en geëist dat ik bij de arts langs kon komen om het persoonlijk te laten zien. Moest vanuit Almere naar Tilburg reizen omdat dit dichterbij niet mogelijk was. Ben in totaal nog geen tien minuten binnen geweest. Het was mensonterend hoe hiermee omgegaan werd.
Kevin: “Bij mij ook gebeurd. Moest foto’s van mijn net geamputeerde onderbeen sturen. Of hij er wel echt af was. Foto’s hebben ze gekregen. De bloederigste die ik kon vinden.”
Lees ook
PVV stelt Kamervragen over intieme foto’s naar zorgverzekeraar sturen