Al drie jaar lang was Stafford Rocky (5) de beste vriend van de Rotterdamse Jantine en haar man Gaby. Afgelopen weekend werd Gaby uit het niets door het dier aangevallen.
“We verkeerden in doodsnood”, vertelt Jantine aan Rijnmond.
Aangevallen door hond
Jantine omschrijft Rocky als een echte kroelkip. In de drie jaar dat hij bij hen was, hadden ze een hele goede band met hem. “Die zaterdag lag hij nog met ons op de bank, met zijn pootjes in de lucht. Nog nooit heeft hij agressie naar ons getoond. Er was geen wolkje aan de lucht. Tien minuten voordat het gebeurde, liet hij zich nog op zijn buikje kriebelen.”
Plotseling zien ze dat in de slaapkamer een hoeslaken verscheurd is. Als ze kijken wat er aan de hand is, wordt Gaby gebeten door Rocky. In zijn hand en later ook in zijn armen, benen en nek. Omdat hij maar bleef bijten, voelde Jantine zich genoodzaakt in te grijpen. Met een schaar probeerde ze de hond te verwonden, zodat hij zou loslaten. “Ik dacht: als ik niet ingrijp, word ik weduwe. Je handelt op dat moment uit doodsnood.”
‘Leek wel bezeten’
Als het Gaby lukt de hond weg te trappen, kan hij de deur dicht trekken. De politie arriveert, Rocky wordt getaserd en doodgeschoten. “Hij leek wel bezeten. Je gaat naar verklaringen zoeken: hersentumor, drugs in poep die hij gegeten kan hebben, hondsdolheid. Je weet het niet”, aldus Jantine.
Momenteel komen Gaby en Jantine niet alleen bij van de schrik van het incident én het plotselinge verlies van hun beste vriend, maar ook van de reacties die op sociale media verschijnen van mensen die oordelen zonder iets van de situatie te weten. Op Facebook, waar ook veel reacties staan, schrijft Jantine onder meer bij het Rijnmond-artikel:
‘Zo veel vragen’
‘Lieve mensen, soms gebeurt er iets afschuwelijks, iets onbeschrijflijk tragisch in het leven waar je zo veel vragen over hebt en waar je nooit antwoord op zult krijgen. Mijn allerliefste Rocky, ik weet niet wat veroorzaakt heeft dat je in deze modus terecht kwam […], wat ik zeker weet is dat het niet aan factoren heeft gelegen als opvoeding, genegenheid, verzorging, uitdaging, etc.’
We hebben dit met z’n drietjes doorstaan en met z’n drietjes verloren. Wat overblijft is een grote, diepe leegte. Een stuk van onze ziel is met je meegegaan naar het hiernamaals. De mentale pijn is nog erger dan de fysieke pijn.’
Toetsenbordhelden
‘P.S. Voor alle mensen die ons een warm hart toedragen, we voelen jullie steun en dat vervult ons met immens veel dankbaarheid!. En tegen de respectloze toetsenbordhelden zeg ik: ik vergeef het jullie, want liefde is groter dan haat.’