Legende

Bij ons in Nederland is Betty White altijd bekend gebleven door haar iconische rol als de naïeve Rose Nylund in de succesvolle sitcom The Golden Girls. Tussen 1985 en 1992 hield deze serie miljoenen mensen wereldwijd aan de buis gekluisterd. De vier vrouwen die samenwoonden onder één dak in Miami en daar lief en leed deelden, waren al baanbrekend voor Sex and the City het later zou worden en er met de eer vandoor probeerde te gaan.

Aan de andere kant van de oceaan is Betty een ware legende in haar thuisland Amerika. Talloze televisieprijzen glommen in haar kast. Ze schreef geschiedenis door in haar eigen talkshow in de jaren vijftig een zwarte muzikant als vaste gast uit te nodigen. Daar waren de zuidelijke staten in die tijd helemaal niet klaar voor, maar dat interesseerde Betty geen moer. Zij wilde er voor iedereen zijn. Zonder uitzonderingen.

En juist dát is haar enorme succes geweest als je het mij vraagt. In de bijna 85 jaar die ze in de entertainmentwereld heeft doorgebracht, kende ze nauwelijks vijanden. Iedereen liep met haar weg, zowel collega’s als tv-kijkers. Generaties groeiden met haar op, Betty was er daarom altijd.

BFF

Ook ik was er zo eentje. Vanaf mijn zesde kwam Betty White iedere week mijn huiskamer binnen dankzij The Golden Girls. Als bizar goede actrice gaf ze me het gevoel speciaal te zijn. Bijzonder. Alsof ze door dat magische tv-scherm een aai over mijn bol kon geven als het eventjes niet zo lekker met me ging.

Dat ze deze rol voor iedereen vervulde bleek wel uit de talloze reacties op haar overlijden. Bekende acteurs, de president, eigenlijk het hele internet is in diepe rouw. Logisch ook, de laatste nog staande Golden Girl is er nu óók niet meer.

Oma

Zo’n beetje elk artikel online schrijft hetzelfde: Betty White had geen kinderen, dus laat niemand achter. Geen partner, kinderen of kleinkinderen. Maar kom op zeg, ze laat óns achter. De ontelbare fans. Die van haar hielden als van een favoriete tante of oma. En belangrijker misschien: zo’n beetje alle beroemde comedychicks zoals Tina Fey, Amy Poehler en Mindy Kaling dragen voor altijd een stukje Betty met zich mee.

100

Bang om dood te gaan is Betty zelf overigens nooit geweest. Ze was benieuwd naar ‘het grote geheim’ en wilde stiekem wel weer herenigd worden met haar grote liefde die ze in 1981 al verloor. Daarnaast deed de actrice er ook niet geheimzinnig over: eigenlijk hield ze meer van dieren dan van mensen.

En túúrlijk wisten we allemaal dat dit moment er écht een keertje aan zat te komen, ik vind het toch nog te vroeg. Het doet pijn. Want wat had ik haar graag nog één keer het enorme spotlight rond haar honderdste verjaardag gegund. Dat heeft ze nu toch, maar zonder feestelijke aanleiding. Heeft het universum ons op de valreep van 2021 toch nog een iconisch stukje tv-geschiedenis afgenomen. En het was al zo’n klotejaar.

Thank you for being a friend lieve Betty. Geef de meiden een kus van me.

Emily in Paris: 'Ook de tweede gang van deze smulserie verslaat met gemak het gourmetten tijdens de kerst'Lees ook