Vrijdagochtend werd een droomfinale werkelijkheid. Baanwielrenners en vrienden Jeffrey Hoogland en Harrie Lavreysen namen het tegen elkaar op in de sprintfinale in het Izu Velodrome. Na een nek-aan-nekrace, pakte Lavreysen het goud.
De laatste keer dat een baanwielrenner op dit onderdeel goud veroverde, was in 1932. Toen stond Jacques van Egmond op het hoogste podium.
In de eerste heat was Hoogland de sterkste. Maar Lavreysen maakte het hem niet makkelijk. Beide mannen zetten vol aan en tikten daarbij snelheden van boven de 75 km per uur aan.
Tijdens de tweede heat lag Hoogland weer voor. Maar Lavreysen ging er op het laatste moment overheen en kwam nu als eerste over de finish. Daardoor stond het gelijk en kwam het aan op een derde heat. In deze heat bleek Lavreysen wederom te sterk voor zijn landgenoot. Hij de nieuwe olympisch kampioen én de opvolger van de Britse renner Jason Kenny.
Het brons ging naar de Brit Jack Carlin, die heel tevreden was met zijn resultaat. Hij reed de bronzen finale tegen de Rus Denis Dimitriev, die twee heats achter elkaar verloor van de Brit.
Vrijdagochtend wist zowel Hoogland als Lavreysen de halve finale te winnen. Daardoor was het al zeker dat Nederland twee medailles ging binnenslepen, nog voordat de finale werd gereden.
De winnaars van de halve finale moeten tegen elkaar fietsen in de finale. Deze halve finales bestaan uit ten minste twee heats. Mochten beide renners gelijk staan, dan volgt er een beslissende heat.
Jeffrey Hoogland reed de eerste halve finale tegen Dimitriev. De Nederlander was duidelijk de sterkste van de twee en won twee heats achter elkaar. Daarmee plaatste hij zich als eerste voor de finale.
Landgenoot, vriend en kamergenoot Lavreysen ging in zijn halve finale de strijd aan met Carlin. Deze sprinters waren meer aan elkaar gewaagd, maar ook Lavreysen won twee heats achter elkaar, al scheelde het niet veel. Ook hij stroomde door naar de finalerace.
Het was niet de eerste keer dat de Nederlanders een finale tegen elkaar reden. De renners stonden al negen keer eerder samen in een grote finale, waarvan Lavreysen de laatste vier keer won. En ook in deze finale was hij de sterkste van de twee.
De mannen zijn overigens niet altijd concurrenten. Dinsdag wonnen ze al het goud op de teamsprint samen met Roy van den Berg. Nederland was daar favoriet, nadat ze er tijdens de laatste drie WK’s telkens met de zege vandoor gingen.
Braspennincx pakt (net als haar vriend) goud op olympische wielerpiste: 'Onwerkelijk'
