Gedetineerden en tbs-patiënten die asielhonden met gedragsproblemen trainen, het klinkt als een ronduit opmerkelijk initiatief. Toch is het een groot succes.
Volgens de organisatie weten asielhonden ‘dingen bij patiënten voor elkaar te krijgen die een mens niet voor elkaar krijgt’.
Marlies de Bats, die de trainingen organiseert namens Dutch Cell Dogs, legt uit dat door dit initiatief honden met gedragsproblemen klaargestoomd worden voor de maatschappij en een nieuw baasje. “Dit zijn honden met een rugzakje. We hebben honden die mishandeld zijn, in brand gestoken, neergestoken of uitgehongerd. We hebben allerlei soorten honden in dit programma zitten. We plaatsen dus honden die achter de schermen zitten bij mensen die ook achter de schermen zitten. En dan gaan we ontzettend ons best doen om in ieder geval één van de twee weer terug de maatschappij in te krijgen.”
De Bats laat weten dat de honden opvallend genoeg nooit bang zijn voor de gedetineerden en tbs-patiënten. “Dat is bijzonder. Ik heb weleens gehad dat ik schrok van zo’n beer van een kerel, hij zat helemaal onder de tatoeages. En dan ‘fuck the police’ op zijn voorhoofd getatoeëerd. Dat ik dan denk: nou, dit is me er eentje. Maar dan komt de hond voor zijn training en dan is zo’n beestje juist blij om de patiënt. En daar gaat het ons om.”
Japanner die duizenden euro’s betaalde om hond te zijn heeft spijt: 'Zeer lastig om die bewegingen na te bootsen'
Eenmaal op de training ontstaat er vaak algauw een band tussen de hond en de gedetineerde of tbs-patiënt. “We willen dat de honden het beste uit de mensen halen en andersom. En dan het liefst nog een beetje meer dan iedereen verwacht”, aldus de Bats. De patiënten zetten alles op alles om hun hond zo goed mogelijk te trainen, zodat hij kan worden geadopteerd door een nieuw baasje en het asiel kan verlaten.
Eén van de gedetineerden, die anoniem wil blijven, laat weten erg blij te zijn met dit initiatief: “Het geeft me een goed gevoel. Dan weet ik dat ik iets goed doe. De hond die ik train is heel bang, dus die moet je veel liefde geven. Dat doe ik graag.” Hij vertelt voor de camera’s van Hart van Nederland ook een hoop te leren van zijn asielhond. “Het is eigenlijk een soort behandeling. Ik ben zelf heel druk, mijn hondje was dat ook. Dus dan leer ik mezelf om tot tien te tellen en om rustig te blijven. Dit hondje maakt mij rustig.”
De Bats is maar wat trots op de resultaten die de organisatie boekt met de trainingen. “Een gedetineerde had laatst in zijn dagboek geschreven dat hij hoopte dat voor zijn hondje deuren open zouden gaan, die voor hem nooit meer open zouden gaan. Sommige jongens komen nooit meer vrij en die zijn dan hard aan het werk om die honden wel vrij te krijgen.”
Desondanks valt het afscheid vaak zwaar, zo legt één van de patiënten uit in Hart van Nederland: “Mijn hondje moet volgende week weg. Ik ben aan hem gehecht, maar het doet me goed dat hij een nieuwe eigenaar heeft gevonden en niet terug hoeft te gaan naar het asiel.”
Steeds meer honden- en kattenbaasjes in de knel: 'Mensen dachten niet na over zorg ná coronacrisis'
