Wilsverklaring

Zeven weken voor de euthanasie komt de vrouw terecht op de afdeling van Marinou, in verpleeghuis Florence in Den Haag. Bij haar man thuis blijven gaat niet meer, ook al zijn ze al vijftig jaar samen. Op de eerste dag komt de arts er al achter dat in de wilsverklaring van de vrouw staat dat ze dood wil als ze in een verpleeghuis belandt. “Mijn eerste gedachte was: daar moet ik wat mee”, legt Marinou uit. “Je moet een euthanasieverzoek serieus nemen.” Ze ziet ook dat de vrouw lijdt onder haar ziekte en besluit met de man van de patiënt dat het klaar is. Dat besluit overlegt ze ook uitgebreid met meerdere collega’s.

Als de eerste euthanasie-injectie wordt gezet, is er een vreemd moment. “Ze reageerde door haar ogen te openen en zich een klein beetje op te lichten. Ze werd niet wakker, maar daar leek het een klein beetje op. Ze zei niets. Ik heb toen even nagedacht wat dit betekende, maar ben tot de conclusie gekomen dat het een reflex was en dat ik er geen betekenis aan mocht geven. (…) Haar schoonzoon heeft haar voorzichtig bij de bovenarmen genomen en haar teruggelegd naar het kussen.”

Marinou noemt het “ontzettend moeilijk” voor een arts om een wilsonbekwame, weerloze vrouw dood te maken. Ze schiet vol. “Het is prettig om die bevestiging te krijgen: ‘doe het maar, doe het nu maar’. En die bevestiging kon ik niet krijgen. Zonder die bevestiging moest ik die stap nemen. En dat was heftig, maar toch het beste.”

Lees ook
Zo verschillend denken deze dochters over euthanasieplannen van hun moeder

Rechtszaak

Iedere euthanasie moet langs een toetsingscommissie om te checken of ‘ie volgens de wet is volbracht. Marinou had nooit verwacht dat deze zaak vragen op zou roepen. (…) “Ik was ervan overtuigd dat ik zorgvuldig had gehandeld.” Toch wordt er een zaak van gemaakt, zowel in de rechtbank als later voor de Hoge Raad. Het is de eerste keer sinds de invoering van de euthanasiewet in 2002 dat de Hoge Raad zich over deze wet uitspreekt. Die besluit uiteindelijk dat Marinou zorgvuldig heeft gehandeld.

Een enorme opluchting voor de inmiddels gepensioneerde arts. “Maar ik stond er vierkant achter. Wetende wat ik toen wist, had ik dit weer gedaan. En wetende wat ik nu weet, waar we nu staan na de uitspraak van de Hoge Raad, doe ik het zeker weer.”

Benieuwd geworden naar de aflevering? Je bekijkt ‘m via deze link terug

Lees ook
Arts niet vervolgd voor euthanasie op demente vrouw, zorgvuldig gehandeld