Kort nadat ze haar moeder verloor aan de ziekte van Alzheimer, krijgt Angelique (55) zelf de diagnose. Hierdoor weet ze precies wat haar te wachten staat. ‘Ik zag de hele film met mijn moeder voorbijkomen’, vertelt ze in ‘Herinneringen voor het leven’.
“Ik wil niet eindigen zoals mijn moeder”, deelt Angelique eerlijk met een brok in haar keel. “Ik wil niet al met 65 in een verpleegtehuis terechtkomen en in een luier rondlopen.”
In de laatste jaren van haar leven, nam de grillige ziekte Angeliques moeder steeds meer over. Een toekomstbeeld voor Angelique dat haar angst inboezemt.
Zo werd haar moeder af en toe zomaar agressief (maar kon ze gelukkig “soms ook héél hard knuffelen”). Door de Alzheimer moest ze ook een luier dragen, wat niet altijd goed ging. “Dan zat ze er met haar handen in”, deelt Angelique openhartig. “Dat staat echt op m’n netvlies. Daar ben ik bang voor.”
Sinds de diagnose in november 2019, leeft Angelique in onzekerheid. “Hoe is het straks? Herken ik m’n kinderen en kleinkinderen nog? Ben ik dan nog thuis?”, zijn enkele van de grote vragen waar ze eigenlijk geen antwoord op heeft. En ook nu al merkt ze de gevolgen van de beginnende Alzheimer.
De altijd gastvrije Angelique ontving namelijk graag bezoek bij haar thuis. En met haar grote vriendenkring was er altijd wel iemand die langs wilde komen. “Als we maar onder de mensen waren”, vertelt man Ron over die tijd. Helaas is het voor Angelique nu snel te veel: het haar zo geliefde bezoek ontvangen kan niet meer.
Gelukkig is er één grote zekerheid voor haar: de liefde van haar man Ron. “Dat Angelique hier blijft wonen?”, vraagt Ron zich hardop af over de toekomst. “Dat is geen hoop, dat gaat gebeuren. Dat móet. Ze hoort hier thuis.”
En ook Angelique blijft krachtig naar de toekomst kijken. “Ik wil van mijn kleinkinderen genieten en met m’n man reizen maken”, deelt ze hoopvol. En die hoop reikt verder dan zichzelf. De 55-jarige heeft geen illusies over haar prognose, maar hoopt met haar verhaal het onderzoek naar Alzheimer te ondersteunen. “Voor andere generaties zou ik het prettig vinden als de ziekte er niet was.”
Carola's man (47) heeft dementie: 'Hij is er wel, maar toch niet: het is mindfuck'
Het indrukwekkende fragment terugkijken? Dat kan hier.
