Samenwonen in tijden van een pandemie: Het is erop of eronder. Is er over negen maanden sprake van een babygolf of liggen we massaal in een (v)echtscheiding?
December zou zomaar een heuse corona-babyboom kunnen brengen.
Gaan we voor gezinsuitbreiding of vliegen we elkaar in de haren?
Generatie ‘C’
Quarantaine betekent intiem, en dan bedoelen we écht intiem. Voor stelletjes die hoteldebotel zijn is het (voor nu) heerlijk. Door de zelfisolatie kun je immers op elk moment met elkaar tussen de lakens duiken. Denk bijvoorbeeld aan de koffiebreak of lunchpauze. Je zit immers toch (letterlijk) op elkaars lip.
Als er een babygolf komt, dan zou dat weleens een hele grote kunnen zijn. Het wordt nu al de generatie ‘C’ genoemd. Iets dergelijks gebeurde in 1965. Toen zaten in Amerika dertig miljoen mensen meer dan twaalf uur zonder stroom. Een uitermate vruchtbaar dagje, zo bleek negen maanden later.
Scheiden
Maar er zit ook een andere kant aan de medaille. Die gedwongen intimiteit kan ook heel verstikkend werken. Want wat als je nu ontdekt – in die zeeën van tijd – dat je toch eigenlijk niet bij elkaar past? In China – het land dat coronatechnisch een maand of twee op ons voorloopt – zijn de scheidingspapieren niet aan te slepen.
Het loopt in het Aziatische land zelfs zo de spuigaten uit dat er per dag nog maar tien koppels een scheiding mogen aanvragen. Waarom? De overheid kan de duizenden scheidingen eenvoudigweg niet aan.
Lees ook
‘Veel vragen gescheiden ouders over corona en omgangsregeling’
