Voelt een persoon zich niet honderd procent man of vrouw? Dan kan diegene zichzelf als non-binair omschrijven en op een andere manier dan hij/zij en hem/haar aangesproken worden.
Voor iedereen die niet goed weet hoe je hen wél moet aanspreken, legt Robin Lemònt (21) het uit.
Om te beginnen is het goed om te weten dat niet iedere non-binaire persoon dezelfde voornaamwoorden prefereert. “Dat verschilt heel erg per persoon. Het non-binaire spectrum is heel breed, dus sommige personen voelen zich meer aangetrokken tot de mannelijke kant en anderen weer meer tot de vrouwelijke kant. Zij kunnen zich dan soms ook vinden in mannelijke of vrouwelijke pronouns naast de non-binaire.”
“Voor mensen die ergens in het midden van het spectrum zitten, wordt vaak aan zij/hen en die/diegene de voorkeur gegeven of iets wat ze zelf hebben bedacht. Om er helemaal zeker van te zijn wat iemand graag zou willen horen, is het altijd goed om diegene te vragen hoe die het liefst aangesproken zou willen worden.”
Op dit moment is er nog geen officiële term in het Nederlands. “In het Engels is het they/them wat grammaticaal ook klopt. In Nederland hebben we dat nog niet, maar gebruiken we nu dus zij/hen of die/diegene.”
Ken je iemand niet, maar wil je diegene toch neutraal aanspreken? “Laat het mannelijke of vrouwelijke woord weg. Wil je bijvoorbeeld iemand in de supermarkt aanspreken, zeg dan alleen ‘pardon’ in plaats van ‘pardon, mevrouw’. Dat scheelt al een hoop. Daarnaast kun je bij het aanspreken van een grote groep mensen misschien kiezen voor ‘beste mensen’ in plaats van ‘dames en heren’.”
“Verder verschilt het ook per persoon hoe erg diegene het vindt om per ongeluk met mannelijke of vrouwelijke voornaamwoorden te worden aangesproken. Ik vind het soms wel lastig om aan te horen, dus ik probeer iemand, vooral als ze dicht bij me staan, er wel op aan te spreken als het gebeurt.”
