Women’s March

Het is best gek dat we in 2020 nog steeds strijden voor dezelfde onderwerpen als onze oma’s, toch? Zoals evenveel verdienen als mannen voor hetzelfde werk, zelf bepalen wat je met je lichaam doet, meer veiligheid op straat, meer vrouwen aan de top, minder stereotypen in de media en nog veel meer rechten die in 2020 al meer dan vanzelfsprekend hadden moeten zijn… the list goes on!

Geweld tegen vrouwen

Tessel ten Zweege (21) is vooral actief als activist als het gaat om geweld tegen vrouwen. “Naar aanleiding van een gewelddadige relatie, waar ik zelf in 2018 gelukkig aan heb weten te ontsnappen, zet ik mij voor dit thema in. Dat doe ik door middel van een documentaire die ik heb gemaakt en het schrijven van artikelen. Ik vind het belangrijk om mee te lopen in de Women’s March, omdat in Nederland één op de vijf vrouwen onder de achttien ooit is mishandeld door haar partner.”

“Het is ondenkbaar dat geweld tegen vrouwen, vaak door mannelijke partners, zo vaak gebeurt! Je kunt bijna spreken van een epidemie. Toen ik werd mishandeld heb ik hier lang over gelogen en het aan niemand verteld, omdat ik me schaamde. Van die schaamte moeten we af. Daarom probeer ik deze verschrikkelijke ervaring nu om te zetten in strijdbaarheid. Ik voel veel solidariteit naar vrouwen die dit ook doorstaan en ik wil er voor ze zijn.”

Vrouwen van kleur

Tuba Kilinc (23) is al jaren vrijwilliger bij de Women’s March en zet zich in voor de rechten van vrouwen van kleur. Naast haar werk voor de Women’s March is ze actief bij Platform ZIJN, dat zich inzet om de economische, sociale en politieke participatie van vrouwen – met name vrouwen van kleur – te vergroten. Ze volgt vakken over vrouwen in de politiek aan de Universiteit Leiden en ze was kandidaat Jongerenvertegenwoordiger Mensenrechten en Veiligheid.

“Meestal denken mensen dat ik ben vernoemd naar het muziekinstrument ‘tuba’, maar mijn naam betekent eigenlijk vrede. Ik probeer mijn naam echt te leven en te delen met de rest van de wereld. En dat doe ik niet omdat dat ‘leuk en schattig’ is en bij mijn naam past. Ik vind dat het nodig is. Als wij een gelukkige en gelijkwaardige toekomst willen, moeten we iedereen daarbij betrekken, en er alles aan doen om dat ook daadwerkelijk te realiseren.”

“Daarom kan ik niet rustig slapen ’s nachts, terwijl er mensen zijn die onderdrukt worden in hun dagelijkse leven om hun ras, religie en geaardheid. Als ik dan de mogelijkheid en het privilege heb om te kunnen demonstreren, dan doe ik dat. Mijn strijd hoeft niet jouw strijd te zijn in het leven en vice versa. Iedere strijd die iemand moet voeren voor een vreedzamere wereld is er één te veel. Daarvoor maak ik graag mijn tijd en energie vrij. Dat is solidariteit. De saamhorigheid die we nodig hebben als samenleving. Dat is de stap naar vrede. Daarom zeg ik altijd dat ik mijn naam probeer te léven.”

Feminisme en moslimvrouwen

Sadika Arab (47) is onderdeel van moslimvrouwenorganisatie S.P.E.A.K. Dit is een feministische, antiracistische organisatie waarbij zij zich inzet voor het recht op zelfbeschikking van islamitische vrouwen. Arab vindt het belangrijk dat moslimvrouwen volledig kunnen participeren in de maatschappij. Zij zijn vaak slachtoffer van islamofobie, wat een vorm van racisme en seksisme is. Hiermee is de strijd van S.P.E.A.K onlosmakelijk verbonden met de bredere strijd tegen racisme en seksisme. Ook maakt Sadika zich hard tegen validisme; discriminatie op het gebied van lichamelijke beperkingen. Zoals ze het zelf zegt: “Disability is part of diversity.”

“Zelfbeschikkingsrecht vind ik écht een basisrecht. Als je daaraan komt, heeft dat zo veel gevolgen voor andere keuzes. De organisatie waar ik bij zit, S.P.E.A.K., is superdivers. Wij zijn vrouw in al haar diversiteit en verwelkomen iedereen, in de breedste zin van gender. Daarnaast strijd ik tegen validisme, want er is geen echte inclusie van gehandicapten in de wereld. Toegankelijkheid voor ons is ook een stukje representatie. Dat willen we bijvoorbeeld terugzien op tv en in advertenties. Dan zijn we geen niche meer, maar onderdeel van de mensheid.”

Loop jij zondag mee met de LINDA.meiden squad? Meld jij dan nú aan bij ons Facebook-event. En nóg een tip: nieuwslezer Jo van Egmond praat met succesvolle, vrouwelijke ondernemers over de vooroordelen binnen hun vakgebied in de LINDA.podcast ‘1e klas verhalen’.

Lees ook
‘Het gevoel van ‘sisterhood’ tijdens de Women’s March zorgt voor kippenvel’