Om de betaling te regelen vroeg ik of ik hem een Tikkie kon sturen. Dat was geen probleem. Hierdoor kreeg ik het vermoeden dat het toch een Nederlander was, aangezien het een Nederlandse service is. Het principe was: eerst betalen, dan sturen.

Toen ik de melding kreeg dat het geld was bijgeschreven, dacht ik: nu is het showtime. Uiteindelijk gaf hij me een mailadres (overigens ook met een vrij Nederlandse achternaam) waar ik ze naartoe kon sturen. Ik zorgde ervoor dat mijn voeten er goed uitzagen, want ik was niet van plan crusty feet te sturen. Mijn nagels lakte ik mooi roze met glitters, ik scrubde mijn voeten en smeerde ze in.”

Goeie review

“Nadat ik de foto’s had verstuurd, liet hij meteen weten er heel blij mee te zijn. Hij zei dat ze van goede kwaliteit waren. Dat was dus een goede review. Omdat ik benieuwd was wie er nu lekker ging op mijn voeten, googelde ik zijn naam. Daar kwam helaas niets uit.

Ik vertelde het aan mijn vriend. Die vroeg of ik niet bang was dat iemand uit mijn omgeving een grapje met me uithaalde. ‘Ik ben niet bang om mijn voeten te verkopen, dus het maakt me niet uit’, zei ik. Mijn moeder vond het alleen maar grappig. Vooral het feit dat ik het écht had gedaan.”

Interesse

“Voordat ik door het account werd benaderd, heb ik er wel eens over nagedacht om voetfoto’s te verkopen. Ik was nieuwsgierig en wilde het wel proberen. Maar ik wist niet hoe het werkte. Nog steeds niet trouwens. Maar als meer mensen daar behoefte aan hebben, sta ik er voor open ze zulke foto’s te verkopen. Ik moet wel zeggen dat dit voor mij de grens is. Ik hoor vaker van vriendinnen dat ze worden benaderd en het uiteindelijk escaleert in het versturen van naaktfoto’s. Dat zou ik niet doen.”

*De naam van Yves is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie. De afbeelding bovenaan het artikel is slechts ter illustratie.