Voor de één is een gevangenis een plek waar je nooit een stap binnen wil zetten, voor de ander een wereld die intrigeert. Zoals bij Kelly* (20+). Ze smokkelde anabolen en een telefoon de gevangenis in nadat een vriendin dit voorstelde.
We bellen met haar over het verhaal, dat ze ook deelt in het nieuwe online KRO-NCRV-programma Spot Off.
Disclaimer: dit is het verhaal van Kelly*, van wie naam en leeftijd uit veiligheidsredenen anoniem blijven. Volgens Dienst Justitiële Inrichtingen, dat inhoudelijke input verleende aan Spot Off, staat het tegengaan van smokkelen hoog op de agenda – te meer omdat cijfers na corona weer toenemen.
“Ik woonde in het buitenland toen mijn vriendin belde: een kennis in de gevangenis zocht iemand die voor een bedrag een telefoon ‘naar binnen’ kon brengen. Ik ben best impulsief en niet snel bang, waardoor ze dacht dat het wel iets voor mij kon zijn”, vertelt Kelly aan LINDA.meiden. “Natuurlijk zit er een risico aan vast, maar zij wist dat het moeilijk was om hierop gepakt te worden. En als je gepakt wordt, kom je daar alsnog wel uit. Met dat in haar achterhoofd kwam ze bij mij.”
Kelly denkt er een paar dagen over na. Twee dingen staan haar tegen: het feit dat je de smokkelwaar bij jezelf naar binnen moet brengen en dat ze een relatie heeft. Het zou toch betekenen dat ze een tijd lang nauw contact onderhoudt met een gevangene. Maar aan de andere kant staat er een geldbedrag tegenover dat haar uiteindelijk over de streept trekt. “Ik had het geld niet nodig, maar kon het ook wel weer goed gebruiken.”
Kelly zegt toe en vertrekt kort daarna naar Nederland, waar ze direct nauw contact opbouwt met de gevangene. Ze bezoekt hem regelmatig en ze bellen veel. Dit intensieve contact is onderdeel van ‘het plan’ dat vanaf dat moment is ingegaan, én een voorwaarde voor een gevangene om een zogenoemd ‘bezoek zonder toezicht’ te kunnen aanvragen. Zo’n bezoek, waarbij je een kamer krijgt toegewezen om gemeenschap te hebben, is het uitgelezen moment waarop de overdracht kan plaatsvinden. “Je hebt dan een uur de tijd”, vertelt Kelly.
“Voorafgaand aan de smokkel heb ik hem zo’n zes à zeven keer bezocht. Ik vond het boeiend om te zien hoe het er binnen de muren aan toeging en te horen waarom hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan. De wereld intrigeerde me. En we kregen een band. Ik merkte dat hij spijt had van wat hij had gedaan, dat was toch een geruststelling voor mij.”
Op de dag van de smokkel komt Kelly erachter dat het niet om een telefoon gaat, maar om anabolen. “Dat vond ik echt niks. Dat zou betekenen dat ik daarna nóg een keer zou moeten, en hoe krijg je zeven buisjes bij jezelf naar binnen? Ik raakte heel geïrriteerd en gestrest, het lukte me op geen enkele manier om het naar binnen te krijgen. Ik besloot het op de parkeerplaats van de gevangenis nog een keer te proberen, maar het lukte niet. Toen besloot ik ze in de knot van mijn nieuw gezette extensions te verstoppen. De rest stopte ik mijn schoen. Ik strompelde vol spanning naar binnen: wat als de poortjes zouden afgaan?”
“Ik deed mijn ringen af, liep door het poortje en ja hoor: ze begonnen te piepen. Ik raakte in paniek en wist niet wat ik moest doen. Uiteindelijk blufte ik dat er ringetjes aan mijn extentions zaten waardoor de poortjes konden afgaan. Dat geloofden ze. Ik mocht doorlopen.”
Kelly wisselt de anabolen met hem uit en staat even later weer buiten, wetende dat ze volgens afspraak nog terug moet met de telefoon. “Ik was er al direct na de eerste keer zó klaar mee. Zoek het uit, dacht ik. Gelukkig ging het die tweede keer makkelijker omdat ik wist wat ik kon verwachten. Ik vertelde hem direct dat dit mijn laatste keer zou zijn, en dat vond hij oké. Hij kwam bijna vrij en begreep me wel. Ik kon goed met hem praten.”
“Natuurlijk weet ik dat het hartstikke fout is wat ik heb gedaan. Maar ik heb er veel van geleerd. Over mezelf, het leven in de gevangenis en hoe lastig het is om een plek terug te vinden in de samenleving als je eenmaal vrij bent. Lang niet iedereen, maar sommige ex-gedetineerden verdienen echt een tweede kans. Maar vooral vind ik het problematisch om te zien hoe makkelijk je iets de gevangenis in gesmokkeld krijgt, en hoe gemakkelijk je contact met de buitenwereld kunt houden als je vastzit.”
“Ik ben blij dat ik mijn grenzen kon aangeven, maar ik besef door deze ervaring maar al te goed dat je zó snel wordt meegesleurd en het verleidelijk kan zijn om telkens een stap verder te gaan. Voor mezelf ben ik blij dat het klaar is. Achteraf gezien was het alle stress, reistijd en moeite niet waard.”
Het hele verhaal van Kelly horen? Dat kan in Spot Off, een nieuwe vierdelige online serie van Spot On (KRO-NCRV) waarin meiden anoniem taboedoorbrekende verhalen delen. Klik hier voor de aflevering.
Julia (19) werd verliefd op Amerikaanse gevangene: 'Toen ik hem ontmoette, trok ik direct bij hem in'
