Positief

Sevda heeft al een dochter van 2,5 wanneer ze er in december vorig jaar achterkomt dat ze zwanger is. “Ik had sterk het gevoel dat ik zwanger was. Ik deed een week voor mijn menstruatie een test. Die was positief. De drie die ik daarna deed ook. Toen heb ik het de vader verteld.”

Vader

De vader van het ongeboren kindje is ook de vader van haar dochter. “Voor mijn eerste zwangerschap ging het super goed tussen ons. Na twee jaar, toen ik in verwachting bleek te zijn van onze eerste dochter, begon alle ellende. Hij wilde ineens geen contact meer, beschuldigde me van vreemdgaan en wilde het liefst een DNA-test laten doen. Hij is tot de bevalling niet meer in beeld geweest.”

Hij maakt de bevalling toch mee en belooft er vanaf dat moment voor Sevda en hun dochter te zijn. “Dat heeft hij twee weken volgehouden en is daarna vreemdgegaan. Tegen zijn nieuwe vriendin vertelde hij dat hij onze dochter niet mocht zien van mij. Ik ben zelf opgegroeid zonder vader en wilde juist dat mijn dochter wel de stabiliteit van twee ouders zou krijgen. Hij was degene die nooit langs wilde komen.”

Nog een kans

Uiteindelijk verbreekt de vader het contact volledig. “Toen onze dochter anderhalf jaar oud was kwam hij terug. Hij had spijt en wilde een gezin zijn. Ik gaf hem nog een kans, omdat ik wilde dat mijn dochter beide ouders in haar leven zou hebben. Een maand later bleek ik zwanger te zijn. Toen ik hem dat vertelde, zei hij dat hij een andere vrouw had gevonden, met haar verder wilde en niets meer met ons te maken wilde hebben. Er is vanaf dat moment geen contact meer geweest.”

Abortus

Sevda blijft achter met haar dochter en ongeboren kindje. Ze maakt in korte tijd de beslissing om het kindje weg te laten halen. “Ik heb er kort, maar goed over nagedacht. Ik had al een dochter en vroeg me af of het wel verstandig was voor haar om in m’n eentje nog een kind op te voeden. Ik wist ook niet of het goed zou zijn voor mijn eigen mentale gesteldheid. Het contact met mijn moeder was op dat moment verbroken en ik had niemand om me heen die me kon steunen. Het leek op dat moment het beste om abortus te doen en ik wilde van de twijfel af. Ik dacht: ‘Hoe sneller, hoe beter’.”

Spijt

Op het moment dat ze de abortuspil inneemt, heeft Sevda al spijt van haar beslissing. “Ik had mijn kind willen houden en beschermen, maar ik was alleen. Ik dacht dat het me met twee kinderen niet zou lukken. Ik heb oprecht spijt, ook omdat ik altijd al een groot gezin heb gewild. Helaas heeft mijn ex ervoor gezorgd dat ik op dat moment dacht: ‘Het moet weg’. Na de abortus heb ik hem een lange mail gestuurd over hoe hij ons gezin heeft achtergelaten en dat ik het hem kwalijk neem dat ik dit besluit heb genomen.”

Omdat Sevda de afgelopen maanden elke dag verdriet heeft gehad van haar beslissing heeft ze hulp gezocht. “Ik kom nu elke week bij een psycholoog. Het is een moeilijk onderwerp en ik heb niet heel erg het gevoel dat ik begrepen word. Wel is het fijn om er met iemand over te kunnen praten, omdat ik verder niemand om me heen heb. Ik vind het moeilijk om op social media te zien dat andere vrouwen zwanger zijn of video’s delen van hun kinderen. Dan denk ik: ‘Ik had nu eigenlijk ook een baby kunnen hebben van een paar maanden’.”

Steun

Als ze het over had kunnen doen, had Sevda het kindje nooit weg laten halen. “Als ik op dat moment iemand in mijn leven had gehad, een vriendin of familielid, die me oprecht had gesteund, dan had ik dit 100% zeker niet gedaan. Ik had eigenlijk iemand nodig die tegen me kon zeggen dat ik het kon en me liet inzien dat ik het met mijn eerste kindje ook in m’n eentje heb gedaan. Elke drie uur opstaan voor een flesje, de gebroken nachten. Het had me kunnen lukken.”

*Sevda is een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Twijfel je zelf over een abortus of heb je net als Sevda spijt of andere mentale klachten na je abortus? Via FIOM kun je meer informatie vinden of hulp krijgen.

Noa (25) praat na jaren open over haar abortus: 'Ik was bang om veroordeeld te worden'Lees meer