Iedereen zingt mijn levensmotto altijd keihard mee als ik Anne-Fleur vakantie zing: slets gooo!! Ik plan nooit iets vooruit en leef van dag tot dag. Maar als ik een idee heb, dan begin ik er meteen aan en is het: let’s go. Al lang geleden borrelde de wens op om een keer samen te zingen met Ronnie Flex. Dan is er geen twijfel en stuur ik een berichtje: ‘Hi Ronell, samenwerken?’ Voordat je denkt dat ik een energiebom ben die altijd als een speer overal op afgaat: ik moet jullie teleurstellen. Ik ben best lui in het dagelijks leven. Een beetje sporten zou goed zijn voor me, maar helaas werkt mijn levensmotto niet als het op de sportschool of een potje padellen aankomt. Soms móét je jezelf wel een schop onder de kont geven en inwendig even een ‘let’s go!’ roepen. Zoals als ik naar het studentenhuis van mijn vriendin Rebbel ga. Keurig huis, maar met mijn smetvrezige inslag (heb ik van mijn moeder) moet ik echt tegen mezelf zeggen: zet je eroverheen, Rox. Als ik denk aan knoppen van stoplichten, toiletten en deurknoppen waar mensen met hun vieze poephanden aan hebben gezeten … Ik doe die deur wel open met mijn elleboog, dank u wel. (Check de mensen met smetvrees op pagina 135).

Als het op uitgaan aankomt, sta ik ook niet te trappelen. Ik ben geen geboren partyanimal. Een donker hol vol met mensen: liever niet. Ik hou niet eens van house en als het dan een keertje lekker weer is de volgende dag, ben jij brak. En toch wil ik uit. Ik wil dingen meemaken, straks ben ik dertig en heb ik alles gemist. Dus vriendinnen optrommelen en gáán. Het blijkt altijd – of nou ja: vaak – de moeite waard. Dan heb je keihard gelachen en wat is er lekkerder dan dat? Optreden is ook nog altijd een dingetje. Op het podium heb ik nergens last van, maar voordat ik op moet, gieren de zenuwen door mijn keel, flitsen er mislukkingen door mijn hoofd en moet ik mezelf echt toespreken: let’s goooooooo. De meeste dingen doe ik op gevoel. Het teasen van mijn nummers op TikTok, een song schrijven, risicootjes nemen, gewoon doen. Mijn relatie met Koen? We hebben het een tijdje geheimgehouden. Maar toen hij me verkering vroeg, kon ik niet langer wachten om met hem over straat te lopen: we gaan ervoor.