Vanaf kleins af aan wordt ons al verteld dat we later samen met een partner eindigen en nog lang en gelukkig zullen leven. Waar komt dit vandaan en hoe is onze maatschappij hier op ingesteld?
LINDA.meiden vraagt het psycholoog en filosoof Nadine Mounfik (29). “De perfecte partner? Die is er gewoon niet.”
Volgens Mounfik is het historisch gezien heel normaal dat je trouwt met elkaar, maar niet eens vanuit een romantisch oogpunt. “Soms was dat alleen maar een economische overweging. Als jouw partner bijvoorbeeld een klein stukje land had en jij ook, dan had je na een huwelijk een groot stuk land. Niet echt romantisch dus. Vroeger werd er eerder een partner voor jou gekozen door je familie, dus je had niet altijd zeggenschap over je aanstaande partner.”
“Nu hebben wij die keuzevrijheid in Nederland gelukkig wel. Je kunt nu zelf jouw partner kiezen op basis van jouw persoonlijke voorkeuren. Iemand die jou aanvult en met wie je samen een team vormt.”
“Om dit ‘perfecte team’ te vormen zijn jongeren vaker bezig met dingen als: the law of attraction of het manifesteren van een perfecte partner of relatie. Sommigen hebben hele moodboards met foto’s van wat zij zoeken in een partner. Dit kan variëren van haarkleur en lichaamsbouw tot carrière en karaktereigenschappen. Op deze manier creëer je een onrealistisch ideaalbeeld van de werkelijkheid.”
Volgens Mounfik is dit niet per se onzin. “Het is juist goed om in kaart te brengen wat jij belangrijk vindt in een relatie en een partner. Maar door hier rigide aan vast te houden, sta je niet open voor wat er nu gebeurt in jouw leven. Bovendien verander je als mens en jouw idealen en opvattingen kunnen ook mee veranderen. Je bent geen statisch iets, dus houd je niet te veel vast aan een ideaalbeeld van een fictief iemand.”
Zilver (18) hield relatie met vrouw ruim twee jaar geheim: 'Ik was bang voor kritiek'
Een perfecte partner vinden legt ook onnodig veel druk op één persoon, aldus Mounfik. “Je hoeft niet al jouw verlangens uit één persoon te halen. Denk hierbij aan: intimiteit, sporten, leuke dingen doen, goede gesprekken te hebben en op reis gaan. Je hebt ook een leven buiten die relatie. Zo kun je de druk en hoge eisen ook een beetje van die ene persoon halen.”
Hoe komen we dan op het idee dat wij de perfecte partner moeten vinden? Mounfik denkt dat films en series uit onze jeugd een onrealistisch beeld tonen, waar mensen zich mee vergelijken. “Wij zien in films en series natuurlijk voortdurend dat een vrijgezel een partner vindt aan het eind van het verhaal en dat dan alles goedkomt. Dit wordt dan als de norm gezien, maar de perfecte partner is er helemaal niet. Dat is een desillusie. Jij bent ook niet perfect, dus het is onrealistisch om te verwachten dat jouw partner dat wel is.”
Moet je dan voor altijd single blijven als die perfecte partner dan toch niet bestaat? Nee, zegt Mounfik. “Je leven delen met iemand kan het leven ook wat lichter en hoopvoller maken. Je kunt de zware en de leuke dingen delen. Je hoeft het allemaal niet alleen aan te gaan.”
“Mensen die erg gesteld zijn op hun autonomie en zelfredzaamheid vind ik fantastisch. Zij hangen zelf de slingers op en creëren hun eigen geluk. Een extreme vorm hiervan is: ‘Mij kwets je niet, ik doe en kan alles wel alleen.’ Maar ik wil benadrukken dat een partner hebben ook een last kan wegnemen.”
Je leven op orde vóór je dertigste? Nergens voor nodig, vindt deze psycholoog
