Veel jongeren moeten er niet aan denken, maar voor Paramitha (24) was het een makkelijke keuze: ze wilde trouwen. Na een ingewikkelde verhuizing was het duidelijk dat bij terugkomst long-distance geen optie meer was.
“Ik wist toch al dat ik met hem ging eindigen, dus dacht: waarom niet nu?”
Paramitha kreeg een relatie met Azim toen ze 16 was. “Ik heb hem ontmoet in de moskee. Daar heb ik best wat reacties op gekregen, onder andere van mensen die het niet vinden kunnen. Toch is het bij onze moskee – die Indonesisch is – een ander verhaal. De begane grond is gezamenlijk. Mannen en vrouwen zijn hier wel apart, maar zijn niet gescheiden door een gebrek aan ruimte. Anders dan in bijvoorbeeld een Marokkaanse moskee.”
“Ik zag Azim binnenlopen in een jongerenruimte en dacht meteen: wow: wat een leukerd. Ik ga met hem trouwen. Naar jou heb ik gezocht. Op dat moment wist ik nog niet dat hij mij wel al had opgemerkt en al zes maanden een crush op me had.”
Paramitha en Azim werden al snel heel close. “We gingen als een soort hangjongeren chillen buiten, waar hij al snel om m’n snap vroeg. We praatten heel veel en al snel kregen we een relatie. Een week nadat we een relatie kregen, moest ik verhuizen naar Indonesië. Dat vond ik vreselijk, ik was zo verdrietig. Toch had ik niet het idee dat dit het afscheid was. Ik zag al voor me dat we ooit gingen trouwen. We zaten gelukkig op dezelfde page, ik wist zeker dat hij hetzelfde gevoel over mij had.”
Sher (20) besloot op haar 18e huisvrouw te worden: 'Een carrière gaat me niet gelukkig maken'
“Toen ik eenmaal met mijn moeder in Indonesië woonde, vond ik het daar totaal niet leuk. Ik werd depressief. Ik had niet echt een leven daar en miste Azim, waar ik toen een langeafstandsrelatie mee had. Omdat ik zo veel vrije tijd had, was ik wel altijd in contact met Azim.”
Toen Paramitha haar moeder vertelde dat ze echt terug naar Nederland wilde, kreeg ze een dilemma voorgelegd. “Mijn moeder zei dat ik terug bij mijn vader moest gaan wonen – waar ik op dat moment geen goed contact mee had – of dat ik zou gaan trouwen. Ze wilde me niet alleen zien en wilde dat ik goed terechtkwam, omdat ik zo jong was.”
De keuze was voor Paramitha makkelijk. “Op dat moment schrok ik wel van de keuze die ik moest maken, maar dat ging al snel over in pleasently surprised. Ik dacht: mag dat? Als het aan mij ligt, is die keuze makkelijk te maken. Omdat ik altijd al het plan had met Azim te eindigen, was trouwen voor de hand liggend.”
“Toen ik het Azim vertelde, schrok hij best wel. Toch was hij blij om het van me te horen. Hij had zelf ook het plan me ooit ten huwelijk te vragen. Alles viel voor hem op z’n plek.”
In de Islamitische cultuur is het huwelijk volgens Paramitha heilig. “We zijn dus ook Islamitisch getrouwd. Dat was voor ons heel belangrijk. Voor mijn schoonfamilie – bij wie de bruiloft in handen lag – was het ook belangrijk dat we snel gingen trouwen, dus we waren na een maand al getrouwd. Er waren maar vier vrienden van mij op de bruiloft. Heel veel mensen wisten het dus helemaal niet. Hoewel ik het liefst met heel veel mensen op Bali was getrouwd, heb ik er absoluut geen spijt van gehad.”
Op mijn story maakte ik later bekend dat ik was getrouwd. Toen barstten mijn dm’s los. Mijn volgers wisten al wel dat ik een long-distance relatie had, maar dit hadden ze niet verwacht. Sommigen reageerden met: ‘Huh, wat?’, maar heel veel mensen waren juist erg supportive. Er waren rond het trouwen veel plottwists: sommige mensen waren het ermee eens of niet. Maar highs en lows passen juist echt bij m’n leven.”
Zara Goedemans (20) over dochter en bevalling: 'Macy's vader komt vaak langs'
Nadat Paramitha was getrouwd, moest ze wennen aan het getrouwde leven. “Ik trok meteen in bij Azim en zijn ouders. Dat is hoe het in de Aziatische cultuur gaat: je woont lang bij je schoonouders totdat je genoeg geld hebt om zelf een woning te vinden. Ik had niet het plan om een huisvrouw te worden. Omdat ik geen opleiding had afgemaakt, was het eerst mijn plan om dat te doen. Ik wil uiteindelijk ook mijn eigen carrière.”
Tekst loopt door onder de foto.
“We zien het huwelijk meer als een verbond dan een teken om een gezin te starten. We hebben nog geen volwassen leven en willen dat ook niet. Toch hadden Azim en ik in het begin struggles. Toen ik in Indonesië woonde, zagen we elkaar weinig en nu zitten we op elkaars lip. Omdat ik zo jong was, merkte ik dat ik nog niet hersteld was van mijn trauma’s van de scheiding van mijn ouders. Dat reageerde ik af op hem. Dat was niet oké en daar heb ik veel spijt van”, zegt Paramitha.
“We hadden de eerste twee jaar veel ruzie, maar dat stopte abrupt; we waren er simpelweg moe van en hadden geen zin meer om ruzie te maken. Onder ander door therapie kwam ik erachter dat Azim dit niet verdiende en we beter moesten communiceren. Ik leerde mijn hart open te stellen en zijn kant meer te begrijpen.”
De relatie tussen Paramitha en Azim is nu beter dan ooit. “Ik dacht dat over een paar jaar de verliefdheid weg zou gaan, maar dat is totaal niet het geval. Ik ben nog 100 procent verliefd op hem. We zijn voor elkaar gemaakt en ik had geen beter persoon kunnen wensen. De band met mijn ouders is zelfs een stuk beter nu ik niet meer thuis woon. En mijn ouders zijn zelfs weer bij elkaar.”
Arunya Guillot verhuisde naar Noorwegen voor de liefde: 'Langeafstandsrelatie werkte niet'
