Veel mensen denken bij een studentenvereniging al snel aan non-stop zuipen, heftige ontgroeningen en gekke tradities. Zo ook Noortje van Bentum (26) – totdat ze via via een queer vereniging tegenkomt.
Naast de gezellige borrels leert zij dankzij de vereniging ook andere mensen kennen uit de LHBTQ+ community.
In 2015 besluit Noortje zich aan te sluiten bij de vereniging U.H.S.V. Anteros in Utrecht. “Ik wist dat ik iets naast mijn studie wilde doen, maar een ontgroening – oftewel: heel veel zuipen en opdrachten uitvoeren voor een bestuur – trok me totaal niet. Via de huisgenoot van mijn zus hoorde ik over U.H.S.V. Anteros Bijna iedereen is er deel van de LGBTQ+ community, al is het wel mogelijk om lid te worden als je hetero en/of cisgender bent.”
Aan ontgroeningen doet de vereniging niet. “Niemand zit hier te wachten op een ontgroening, het zou door de vereniging zelfs afgekeurd worden”, benadrukt Noortje. Het was daarom voor haar de perfecte manier om nieuwe mensen te leren kennen. “Hoewel ik zelf lesbisch ben, had ik destijds weinig queer en gay vrienden. Er ging daarom een wereld voor me open toen ik me aansloot bij de vereniging. Nu geef ik eigenlijk niet meer echt een naam aan mijn seksualiteit.”
Deze vijf LGBT-studenten strippen op video om body positivity te promoten
Noortje vertelt dat mensen verschillende redenen hebben om zich aan te sluiten bij de vereniging. “Eigenlijk zijn er twee groepen: mensen die gezelligheid zoeken en nieuwe vrienden willen maken, en mensen die vragen hebben over hun seksualiteit en hierover willen sparren met leden. Hele verschillende, maar beide logische redenen.”
De vereniging kan volgens Noortje dus een makkelijke plek zijn om iemand te ontmoeten. Maar er wordt ook regelmatig rondgescharreld. “Waar het in een hetero-omgeving vaak moeilijk is om op iemand af te stappen, ligt die drempel binnen onze vereniging lager. Hier hoef je het niet uit te leggen, niemand vraagt ook naar je seksualiteit. Het voelt echt als een stukje bescherming. De gedachte van daten kwam ook bij mij op, ik dacht: dit is mijn kans. Maar het is eigenlijk nooit gebeurd.”
Na haar inschrijving wordt Noortje al snel actief binnen de vereniging. In haar bestuursjaar besluit ze zelfs een dispuut (een subgroep van een vereniging, red.) op te richten. “Ik was echt op zoek naar een hechtere groep binnen Anteros. Er was al een herendispuut en eerder een damesdispuut, maar gemengd nog niet. Daarom startte ik samen met twee anderen het eerste gemengde dispuut. We noemden het Dionysos, naar de god van wijn en cultuur. Als groep organiseren we namelijk vooral activiteiten die te maken hebben met wijn en cultuur. Denk hierbij aan een leuk museum of een wijnproeverij.”
Het enthousiasme voor het dispuut groeit al snel binnen de vereniging. “Na het oprichten zijn we veel mensen gaan werven, bijvoorbeeld uit vriendengroepen. Er was gelukkig heel veel interesse, dus we konden als bestuur van het dispuut gaan stemmen wie we toe wilden laten. Daarbij keken we naar motivatie, of iemand actief wil zijn bij de vereniging en of iemand in de groep past.”
Oproep tot inclusievere introductieweken studenten: 'Werken aan bewustwording'
Tekst loopt door onder de foto.
Hoewel Noortje veel positieve reacties krijgt, zijn de vooroordelen aan het begin moeilijk voor haar. “Mensen vroegen bijvoorbeeld vaak of we het in het dispuut alleen maar over onze coming-out hebben. Vaak moet ik dan uitleggen dat het daar totaal niet om draait.”
“Het laat zien dat het dus nog wel nodig is om uit te leggen waarom we het dispuut hebben opgericht: onze coming-out is voor ons misschien wel het minst interessant om over te praten. Het dispuut is voor ons een safe space, met een andere norm dan bij andere verenigingen. De norm kan zelfs compleet verschuiven. Zo is de norm rond LGBTQ+ en seksualiteit sinds de oprichting in 2010 al totaal veranderd; zo is het allemaal nog vrijer met minder hokjes.”
Ook hoort Noortje vaak van anderen dat Dionysos geen ‘echt’ dispuut is. “Dat komt omdat je niet voor altijd lid kunt blijven. Als je geen lid meer bent bij de vereniging, kun je niet meer meedoen met het dispuut. Na veertig jaar spreken we niet meer af, maar je kunt natuurlijk wel met leden in contact blijven.”
Het gemengde dispuut van Noortje is dus allesbehalve klassiek. “Toch is er wel een vast ritueel om aspirant-leden te leren kennen, namelijk door een huiswijn-proeverij. We laten ze dan raden welke wijn het is. Die kater voelen ze de volgende dag echt wel.”
Universiteit Maastricht straft studentenvereniging om ontgroening: 'Dit had nooit mogen gebeuren'
