niet doorvertellen gestolen koffie strafblad

Selah (22): 'Per ongeluk gestolen koffie werd bijna het begin van mijn strafblad'

Real life | Niet doorvertellen

29-07-2024 | Misha Margarittha

‘Dit geheim neem ik mee in mijn graf.’ Het is een uitspraak die je vast wel eens hebt gehoord. Wij brengen daar verandering in, want we delen de geheimen van LINDA.meiden-lezeressen in de rubriek ‘Niet doorvertellen’.

Vandaag deelt Selah (22) haar diepste geheim.

Het geheim

“Toen ik nog bij een supermarkt werkte, kwam het vaak voor dat we nieuwe producten mochten uitproberen. Op een dag stond de tafel in de kantine vol met koffiepakken van een nieuw merk dat we in onze pauze mochten proeven. Na twee dagen stond het er nog steeds en besloot ik een pak mee naar huis te vinden. Mijn moeder is dol op koffie.

Een week later stond er een bericht in de groepschat: ‘Wie heeft een pak koffie gestolen?’ Ik kreeg het Spaans benauwd. Er werd gedreigd dat ze de prullenbakken gingen checken en camerabeelden zouden nalopen. Als er niemand naar voren zou komen, zouden ze de politie inschakelen. Met zweethanden keek ik naar mijn telefoon en zag ik al voor me hoe ik de gevangenis in moest voor een pak koffie.

Uit angst voor ontslag durfde ik mijn mond niet open te trekken. Ik dacht namelijk dat ik het mee mocht nemen en had niet verwacht dat het zo uit de hand zou lopen. Ik durfde mijn collega’s ook niet in vertrouwen te nemen, want misschien zouden ze me verraden. Op de werkvloer werd ons meerdere keren op het hart gedrukt dat wat er was gebeurd niet kon, en dat we nog een laatste kans kregen om het op te biechten. Ik hield mijn lippen stijf op elkaar.”

Waarom is het geheim?
“Het is toch schandalig dat het management zo ver ging en dreigde met strenge maatregelen voor een pak koffie van een paar euro. Ik wilde niet dat het meenemen (en opdrinken) van zoiets nutteloos het einde van mijn baan én het begin van mijn strafblad zou worden.”

Weet niemand het?
“Ik heb het mijn beste vriendin verteld. Ze heeft me uiteindelijk gecoacht om er niks over te zeggen. Ook weet mijn moeder dat het ‘gestolen’ koffie was. Die vond het niet erg en zag het net als ik niet als stelen, omdat ik al vaker dingen mee naar huis had genomen nadat het management daar akkoord voor had gegeven.”

Voel je je schuldig?
“Ik schaam me vooral, maar heb geen last van een schuldgevoel. Ik was bang om gepakt te worden. Dat was een pak zwart goud niet waard geweest.”

Ga je het ooit opbiechten?
“Nee, ben je gek? Ik werk daar ook al een paar jaar niet meer, dus ik zou niet weten wat ze daar nog aan hebben. Daarnaast waren ze een paar euro kwijt. Als het pak in de kantine was blijven staan, was het ook opgegaan. Dus het is niet dat ze er geld op zijn verloren.”

*Selahs naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Dit artikel verscheen eerder op onze site.