De carrièreladder beklimmen on your own terms: in ‘MEIDEN aan de macht’ spreken we mensen met de leukste, spannendste en bijzonderste banen.
Sanne is wereldkampioen wakeboarden: 'Ik bak stroopwafels om rond te komen'
Deze keer: Sanne Meijer (27), wakeboarder met zeven Europese en vier wereldwijde titels op haar naam.
‘Best leuk dat winnen’
Sanne is als zesjarig meisje onder de indruk als ze iemand over het water ziet racen. Een paar jaar later komt ze bij een jongen in de klas die waterskiet. Van haar ouders mag ze de sport zelf ook proberen. “Na twee dagen ruilde ik mijn ski’s al in voor een wakeboard”, deelt Sanne lachend. “Dat leek me leuker.”
Op haar twaalfde doet ze mee aan het NK wakeboarden. “Twee maanden later kreeg ik een mailtje van het Nederlandse wakeboardteam. Of ik wilde meetrainen. Omdat het een kleine sport is in Nederland, trainde ik als dertienjarige tussen wakeboardtalenten van alle leeftijden. Het voelde als een droom, omdat ik wist wie iedereen was.” Sanne wordt derde tijdens haar eerste EK. “Ik dacht: hé, dat winnen is best leuk. Toen ben ik doelen gaan stellen en gerichter gaan trainen.”
Bijbaantje
De maanden voorafgaand aan een kampioenschap, is Sanne altijd in het buitenland. “Daar train ik dan iedere dag. Eten, trainen, eten en weer trainen – en dan vroeg naar bed zodat ik genoeg rust pak.” Na afloop van de wedstrijden is Sanne vaak thuis. “Dan focus ik me meer op de fysio en maak ik tijd voor familie vrij. Mijn vrienden heb ik door de jaren heen in de wakeboardwereld ontmoet, dus die zie ik regelmatig – maakt niet uit waar ik naartoe reis.”
Ook heeft Sanne in het laagseizoen een bijbaan, zodat ze haar volgende toernooi kan betalen. “Wakeboarden is ontzettend duur. Voor iedere minuut dat ik train, betaal ik vijf euro. Daarnaast moet mijn uitrusting ieder jaar vervangen worden en reis ik op eigen kosten. Gelukkig heb ik sponsoren en krijg je als winnaar vaak geld, maar om rond te komen bak ik ’s winters stroopwafels en maak ik schoon.”
Schouderoperaties
Naast al haar overwinningen, heeft Sanne de afgelopen jaren ook veel gerevalideerd. “Mijn schouders zijn meerdere keren uit de kom gegaan. Als dat gebeurt, ben je sowieso zes maanden kwijt aan herstel. Bovendien blijven je spieren kwetsbaar als je ervoor kiest niet te opereren.”
Sanne’s schouderblessures beginnen aan de linkerkant. In 2016 gaat ze ervoor onder het mes. “De revalidatie was zwaar. Daarom besloot ik in 2018, toen mijn andere schouder voor het eerst uit de kom raakte, niet te opereren. Mijn rechterarm was zwak, maar hield het vol. Totdat ik in 2022 als favoriet in de WK-finale stond. Net voor de finale begaf mijn rechterschouder het. Dat was een van de grootste teleurstellingen in mijn carrière. Na dat moment koos ik alsnog voor een operatie.”
Tekst gaat verder na de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Zara (31) is wereldkampioen kitesurfen: ‘Begon pas op m'n 23e'
Titels na revalidatie
Na haar tweede operatie twijfelt Sanne of ze ooit weer aan de top kan wakeboarden. “Het percentage van mensen dat na een blessure terug klimt naar hetzelfde niveau is klein. Daarom probeerde ik kleine doelen voor mezelf te stellen. Wel had ik een grote wens voor mijn toekomst: ooit nog een wereldtitel halen.”
Afgelopen september lukt dit – twee jaar na haar operatie. In een maand tijd wint Sanne het EK boat wakeboarding en het WK cable wakeboarding. “Twee speciale titels, omdat ik er zoveel doorzettingsvermogen en motivatie voor nodig had”, vertelt Sanne. Toch blijft het sporten nog met vallen en opstaan gaan. “Eind oktober deed ik mee aan het WK boat wakeboarding. Een week van tevoren raakte ik helaas geblesseerd aan mijn enkel. Daardoor ben ik uiteindelijk vijfde geworden – naar omstandigheden een mooie plek, maar ik weet dat er veel meer inzat.”
Plan B
Mede door haar blessures realiseert Sanne zich nu hoe gevaarlijk wakeboarden is. “Dit jaar was er bovendien een ongeluk op het NK, waarbij iemand een dwarslaesie opliep. Daardoor besefte ik dat alles in een klap kan veranderen. Soms twijfel ik of het het allemaal wel waard is, maar wakeboarden is mijn grootste passie en het middelpunt van mijn leven.”
Sanne geeft toe dat ze niet goed weet wie ze is zonder wakeboard. “Dat gaat nog wel een dingetje worden als ik niet meer mee ga komen met de top. Wel heb ik als plan B commerciële economie gestudeerd aan de Johan Cruiff Academy. Met dat papiertje weet ik dat ik ergens aan de bak kan, mocht er ooit iets gebeuren.”
Hoop op Olympische sport
Over vijf jaar hoopt Sanne nog steeds aan de top te staan. “Doe mij nog maar een paar EK’s en WK’s op mijn naam, maar ik hoop ook dat wakeboarden een olympische sport wordt.”
Sanne legt uit dat wakeboarden daardoor bekender wordt. “Nu is het vooral weggelegd voor de elite, omdat het zo duur is. Met olympische subsidies is er al veel meer mogelijk. Ik wil dat nieuwe talenten meer kansen krijgen in Nederland. Nu wordt vaak aangeraden om naar Amerika te gaan, omdat de markt daar veel groter is. Maar dat is niet voor iedereen weggelegd.”
Voor nu gaat Sanne bijkomen van haar laatste kampioenschappen. “Deze winter spendeer ik op Fuerteventura, waar ik samen met mijn ouders een interieurwinkel heb geopend. Je gaat me dus niet vinden tussen de stroopwafels, maar in mijn eigen interieurshop. Voor nu ga ik eerst ontspannen. Laat mij maar even vakantie vieren op Bali.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Meer LINDA.meiden? Download de LINDA.meiden app voor funny columns, persoonlijke verhalen en exclusieve deals.
India (17) is eerste vrouwelijke Nederlandse breakdancer op Olympische Spelen: 'Beste vriendin had al treinkaartje'
