Daar waar de meeste meiden van 21 volop van het studentenleven genieten, begint Esmee (29) als high-class escort. Bij LINDA.meiden schrijft ze over haar dates.
Deze week neemt ze ons mee naar haar allereerste.
De date
Het moment waar ik weken naartoe had geleefd: mijn telefoon ging. Mijn eerste date stond gepland. De adrenaline gierde meteen door mijn lijf. Toen ik ophing, kwam het besef. Wat trek ik aan? Kan ik dit eigenlijk wel? Lichtelijk in paniek trok ik mijn kast open en koos mijn mooiste jurk, een sexy lingeriesetje en een paar stiletto’s van tien centimeter. Na een snelle touch-up en het inpakken van mijn tas, stapte ik de auto in.
Met de radio op standje meezingen probeerde ik mijn zenuwen de baas te blijven. Eenmaal op de parkeerplaats van het hotel checkte ik nog snel mijn lipstick in de spiegel. (High-class escort-weetje: we dragen bewust lipstick en geen lipgloss, omdat mannen dat niet fijn vinden. Daarnaast moet je lippenstift altijd ‘kiss proof’ zijn.)
Diep ademhalen, Esmee. Let’s go. Mijn stiletto’s tikten zachtjes op de marmeren vloer terwijl ik naar de lift liep. Het leek werkelijk alsof ik in een film zat. In de spiegel in de lift ving ik mijn eigen blik. Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? Toch bleef ik lopen. Dit was mijn kans om te ontdekken of dit echt bij me paste.
De ontmoeting
Bij de deur van zijn suite klopte ik aan. Het was nu echt zover. De deur ging open en daar stond hij: Roberto, 34 jaar, een Italiaanse zakenman met een grote glimlach. Hij gaf me een knuffel en een kus op mijn wang. “In het echt ben je nog mooier”, zei hij. Zijn vriendelijke uitstraling stelde me meteen gerust. Hij zag mijn zenuwen en zei met een knipoog: “Het is je eerste keer, hè? Maak je geen zorgen, we maken er een mooie avond van.”
Champagne
Roberto opende een fles champagne en we kletsten wat. Hij vertelde dat hij voor zaken in Nederland was en dat hij het lastig vond om nu alleen te zijn. Voorheen ging zijn vriendin altijd mee op dit soort trips, maar sinds hun relatie uit was, voelde hij zich wat eenzaam. Hij zei dat ik hem aan haar deed denken, maar ‘je bent eigenlijk nog veel knapper’, voegde hij er met een charmante glimlach aan toe. Hij liet subtiel zijn hand over de mijne glijden terwijl hij praatte, wat me deed glimlachen.
Uit eten met een gentleman
Toen hij vroeg of ik trek had, greep ik de kans met beide handen aan – de zenuwen hadden mijn eetlust tot dan toe overstemd. We gingen naar zijn favoriete restaurant. Roberto was een echte gentleman: hij hield de deur voor me open, schonk mijn glas steeds bij en luisterde aandachtig naar alles wat ik vertelde. We spraken over reizen, ambities en hoe ik in dit vak was beland. Ik gaf kleine inkijkjes in mijn leven, maar zonder mezelf volledig bloot te geven. Er moet immers altijd een beetje mysterie blijven.
Tijdens het eten voelde ik me steeds meer op mijn gemak en ja, er werd flink geflirt. Hij keek me diep in mijn ogen aan terwijl hij zijn hand speels op mijn onderrug legde. Ik kon het niet laten om lichtjes over zijn arm te strelen terwijl ik iets vertelde. Op een gegeven moment gleed mijn voet langs zijn enkel en hij beantwoorde dit met een ondeugende grijns. Het was duidelijk: de spanning tussen ons bouwde op.
Terug naar de suite
In de lift terug naar de suite kon ik mijn spanning nauwelijks meer verbergen, en dat hoefde ook niet. Hij trok me dichter naar zich toe en fluisterde: “Ik ben blij dat je hier bent.”
We begonnen te zoenen, en de vonken spatten ervan af. Zijn handen gleden over mijn rug terwijl ik zachtjes in zijn nek kneep. Eenmaal in de suite nam hij de leiding, tilde me op en legde me op het bed. De spanning bouwde zich langzaam op en hij nam de tijd om mij volledig op mijn gemak te laten voelen. Het werd een lange, intense sessie waarin we elkaar volledig exploreerden. Zonder in details te treden: het was een ervaring die we allebei niet snel zouden vergeten.
Terugblik
Toen ging mijn telefoon, ik zag de naam van het bureau staan. Als ze bellen dan weet ik dat ik nog 15 minuten heb. Voor ik het wist, was het tijd om afscheid te nemen. Na een korte douche stond ik klaar om te gaan. Roberto gaf me een lange knuffel en een kus. “Ik hoop je snel weer te zien”, zei hij. En eerlijk? Dat gevoel was wederzijds.
Toen ik terugreed naar huis, voelde ik een mix van gevoelens. Een beetje trots, een beetje opgelucht, maar vooral: een soort bevestiging. Dit was mijn eerste stap in een wereld die ik zo spannend en bijzonder vond. En ik wist: dit was nog maar het begin.