Tien jaar lang is Vera uit te tekenen met een biertje in haar handen. Maar wanneer haar zenuwen door de alcohol beschadigd raken, besluit ze voorgoed een eind aan haar alcoholverslaving te maken.
Inmiddels is ze veertien maanden nuchter en hoopt ze het taboe rondom verslaving te doorbreken.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.meiden-dossier over alcohol. Meer weten?
Wanneer Vera zich bij een studentenvereniging aansluit, ontdekt ze hoe leuk en lekker het is om alcohol te drinken. Hierdoor begint haar leven al snel uit alcohol en feesten te bestaan. “Ik werd op feestjes afhankelijk van de drank, zonder vond ik het een stuk minder leuk.”
Linda de Munck blijft nuchter op feesten en festivals: 'Stoppen met drank vond ik doodeng'
Het lekkere weer, de feestdagen of een drukke week op werk; bijna elke dag slaagt Vera erin een reden om te drinken te verzinnen. “Ik kon me niet meer focussen op mijn studie, toen begon ik me te realiseren dat het de spuigaten uitliep en dat ik hulp nodig had.”
Daarom zoekt Vera hulp, in de hoop nuchter te worden. Ze gaat in therapie, maar helaas voldoet het traject niet aan haar verwachtingen. “Ik was maar één keer per week met dat traject bezig, dat was veel te soft voor mij. Wel heb ik me door dit traject uiteindelijk kunnen focussen op afstuderen en ben ik minder gaan feesten.”
Wanneer Vera is afgestudeerd, merkt ze dat haar leeftijdsgenoten in korte tijd een leven opbouwen. Ze kijkt toe hoe oude vrienden banen krijgen en huizen kopen, terwijl zij stil blijft staan. “Ik had wel een baan, maar dronk nog net zoveel als in mijn studententijd.”
Ondanks Vera’s onzekerheid blijft ze met plezier naar het werk gaan. Door vriendelijke collega’s en leuke werkzaamheden haalt ze veel voldoening uit haar baan. “Ik zorgde alleen slecht voor mezelf. Ik dronk nog steeds bijna dagelijks, omdat het eerste traject niet werkte voor mij. Als ik niet dronken was, had ik wel een kater. Mijn collega’s merkten daar niets van, omdat ik goed was in mijn werk. Ik noemde mezelf ook wel een ‘functionerende drinker’ en had het gevoel dat niemand me doorhad”, lacht Vera.
Maar na een tijdje beginnen vrienden en familie zich toch zorgen te maken. Steeds vaker krijgt ze de vraag of het wel goed met haar gaat. “Dan kon ik heel goed doen alsof het goed ging en vertelde ik mijn naasten dat ik ging stoppen met drinken. Ik heb dat zo vaak gezegd, dat ik in mijn eigen leugen begon te geloven. Ik bleef drinken en vertelde mezelf dat ik zo kon stoppen als ik dat echt wilde.”
Dan Karaty komt met boek over alcoholverslaving: 'Het volledige en echte verhaal'
Vera’s alcoholverslaving eist na een aantal jaar zijn tol. Hoewel ze bekend is met haar chronische rugpijn, schiet ze in de stress als ze op deze plek plotseling tintelingen krijgt. “Ik had nog nooit zoiets gevoeld, dus ik ben meteen onderzoek gaan doen op het internet. Daar zag ik al snel dat het zenuwbeschadiging kon zijn en dat dat wordt aangericht door alcoholgebruik. Ik raakte in paniek, kon niet geloven dat ik het zover had laten komen.”
Na een tijdje krijgt Vera door de alcohol ook last van haar voeten. Voor haar is dit een teken om opnieuw in therapie te gaan en het een tweede kans te geven. Dit keer kiest ze voor een traject waarin ze leert mediteren. Hierdoor lukt het haar om vijf maanden nuchter te blijven. In deze periode zit ze beter in haar vel en sport ze veel. “Ik ging zo lekker, maar na vijf maanden wilde ik weer een glaasje nemen. Ik dacht dat ik het nu wel aan zou kunnen om op tijd te stoppen. Dat was niet zo. Mijn hersenen bleven me ook vertellen dat ik makkelijk weer kon stoppen; ik had het nota bene al vijf maanden volgehouden, dus ik zou zo weer op schema lopen. Dat gebeurde alleen niet en ik voelde mezelf al snel weer wegzakken.”
Deze keer trekt Vera een stuk sneller aan de bel, waardoor ze de mogelijkheid krijgt om aan een derde traject te beginnen. Dit keer krijgt ze een programma aangeboden dat uit twaalf verschillende stappen bestaat. Haar doel is om hierna volledig van haar alcoholverslaving af te zijn. “Ik ben nu bij de tiende stap en merk dat dit eindelijk het passende traject voor me is. In korte tijd heb ik veel geleerd. Daarnaast is het al veertien maanden geleden dat ik voor het laatst heb gedronken.”
Hoewel Vera blij is met haar traject, kunnen de oefeningen soms confronterend zijn. Zo realiseert ze zich bij de negende stap dat ze niet de enige is geweest die last had van haar alcoholverslaving. “Ik kreeg de opdracht om aan mijn naasten te vragen hoe ze mijn verslavingsperiode hebben ervaren. Mijn zus vertelde me dat ze al had geaccepteerd dat ik aan mijn verslaving zou overlijden. Dat vond ik verschrikkelijk om te horen. Ik heb gehuild bij iedereen die ik ondervroeg.”
Hoofdpijn, misselijk en aan de dunne: waarom je darmen zo van slag raken door alcohol
Inmiddels gaat het een stuk beter met Vera en hoopt ze anderen te inspireren door haar eigen verhalen op social media te delen. “Ik zie op TikTok dat er vaak allerlei taboes doorbroken worden, maar verslaving hoort daar niet vaak bij. Toen ik op één van mijn eerste TikToks haatreacties kreeg, was dat voor mij een drijfveer om door te gaan. Ik wil dit taboe doorbreken en mensen laten zien dat ze niet alleen zijn. Ik heb mijn TikTok-gebruikersnaam zelfs in ‘Herstelgoeroe’ veranderd. Daarnaast focus ik me op TikTok op chronische pijn, waar ik ook last van heb.”
Bewustwording voor verslaving is belangrijk voor Vera, maar dit betekent niet dat anderen geen drankje mogen doen op zaterdagavond. “Het is niet mijn bedoeling om met een priemende vinger te wijzen. Ik vind dat je vooral moet drinken als je dat kan. Ik ben alleen maar jaloers, omdat ik weet dat ik het niet bij één drankje kan houden.”
Het is veertien maanden geleden dat Vera voor het laatst heeft gedronken. Ze heeft ontdekt hoe fijn het is om nuchter te zijn. Katers zijn verleden tijd en hierdoor voelt ze zich veel vrolijker. “Dit klinkt misschien cliché, maar ik ben een betere dochter en een veel betere vriendin. Ik heb een betere band met mijn ouders en ben minder laks tegenover vriendinnen.”
Nu Vera meer energie heeft, is het haar gelukt om nieuwe hobby’s te vinden. “Ik teken en schilder veel, dat vind ik echt heerlijk. Op deze manier kan ik mijn ei kwijt. Via Instagram deel ik ook mijn kunst.”
Verder hoopt Vera dat haar beschadigde zenuwen uiteindelijk weer zullen helen. “De doktoren zeggen dat de zenuwen die kapot zijn, kapot zullen blijven. Maar toen ik met een aantal lotgenoten sprak, zeiden ze dat hun zenuwen met de tijd wel geheeld zijn. Dat is dus even afwachten. Momenteel ben ik vooral bezig met acceptatie dat deze chronische pijn er is en blijft. Gelukkig slik ik medicatie, waardoor ik er tien procent minder van voel. Uiteindelijk hoop ik ook weer te kunnen werken”
Van één drankje tot een black-out: dít is wat alcohol met je hersenen doet na een avond drinken
