Het leed dat daten heet. Van de meest bijzondere ontmoetingen tot pijnlijke break-ups en gênante flaters in de slaapkamer. LINDA.meiden-lezers delen het allemaal in de rubriek ‘Hoe date ik het’.
Dit keer deelt Summer* (22) alles over haar relatiebreuk.
Trigger warning: dit artikel gaat over huiselijk geweld.
Duur van de relatie: 4,5 jaar
Wie maakte het uit: Summer
Reden van breuk: Haar vriend was drugsverslaafd en agressief
“Mijn toenmalige vriend en ik leerden elkaar al op de basisschool kennen. Zelfs op jonge leeftijd vonden we elkaar leuk, maar door mijn thuissituatie was het moeilijk om af te spreken. Ik mocht namelijk niet naar buiten en moest altijd op school focussen. Toen ik veertien was moest ik een keer naar de supermarkt. Onderweg kwam ik hem tegen en hebben we anderhalf uur gekletst. Eenmaal thuis was mijn moeder kwaad, want na het boodschappen doen moest ik direct terug naar huis komen. Om toch wat meer tijd met hem door te kunnen brengen, bedacht ik steeds smoesjes als ik wat langer weg was. Zo zei ik dat er een lange rij bij de kassa stond, maar op een gegeven moment ging mijn moeder de bonnen op tijd controleren om te checken of ik loog.
We waren weliswaar vriendje en vriendinnetje, maar het contact onderhouden was moeilijk doordat ik geen telefoon had. Dan ga je andere manieren verzinnen. In plaats van naar voetbaltraining te gaan, ging ik naar hem toe. Alles moest heel stiekem, maar mijn ouders betrapten me al heel snel. Het heeft even geduurd, maar rond mijn zestiende kreeg ik een telefoon en gingen mijn ouders akkoord met het feit dat ik een relatie had.”
“Het ging heel goed tot ik op zeventienjarige leeftijd merkte dat er iets aan mijn vriend was veranderd. Er klopte gewoon iets niet. Nadat de oma van mijn vriend overleed, werd hij heel kil, koud en agressief. Ik was zelf nog zo jong dat ik niet wist hoe ik hier mee moest omgaan. In mijn zoektocht naar een verklaring voor zijn gedrag, kwam ik erachter dat mijn spaarpot was leeggehaald. Ook uit het huis van zijn ouders was geld verdwenen. Wat bleek? Hij was al sinds zijn zestiende verslaafd aan cocaïne. En stal van ons om mensen te betalen die nog geld van hem kregen. Toen hij het aan mij opbiechtte vreesde ik vooral voor de gevolgen als hij niet zou betalen. Om hem te helpen gaf ik al mijn geld aan hem af, waaronder mijn salaris en zorgtoeslag.
Het begon als een vorm van hulp, maar al snel eiste hij dat ik hem mijn geld gaf. Als ik dat niet deed ging hij dreigen en werd hij agressief. In die periode heeft hij meermaals fysiek aangevallen, bijvoorbeeld door mij bij de keel te grijpen of met een vuist in het gezicht te slaan. Alles om te kunnen snuiven.”
“Inmiddels waren zijn geldeisers er ook achter wie ik was. Als zij hem niet konden bereiken, kreeg ik dreigende berichten op Instagram. Ik heb continu stress gevoeld met die jongen. Het viel mijn vrienden en familie ook op dat wij geen gezonde relatie hadden. We hadden constant ruzie, maar ik durfde nooit te vertellen dat hij ook fysiek agressief was. Ik zei altijd dat hij mij nooit zou slaan, terwijl hij mij al sloeg. Door het constant voor hem op te nemen, probeerde ik mezelf te overtuigen van zijn onschuld. Ik was ook bang dat als ik het niet zou doen dat hij mij zou verlaten. Door gebeurtenissen uit mijn verleden is dat het ergste wat ik me kon voorstellen.
We spraken regelmatig onze onvrede naar elkaar uit, maar de dynamiek in onze relatie veranderde niet. Ik besefte dat ik dit niet meer aankon toen we op straat een aanvaring hadden. In die tijd liep ik stage bij een kapsalon en ging ik in mijn pauze langs de bakker in de buurt. Het was druk op straat, maar ineens hoorde ik: ‘Hé kankerhoer, hoezo reageer je niet op mij?’ Toen ik me omdraaide zag ik hem staan. Ik liet hem weten dat het erg druk was op stage en ik er dus nog geen tijd voor had gehad. Dat antwoord stond hem niet aan, want hij trok me aan mijn haar naar achteren en greep me bij de keel. Er waren een hoop mensen op straat die het allemaal hadden gezien. Hij had mij op dat moment publiekelijk voor schut gezet, dat ging me echt te ver.”
“Dezelfde dag nog kwam hij naar mijn stagebedrijf met een bos rozen om excuses te maken. Hij probeerde het alleen maar goed te maken zodat hij zijn geldbron niet zou verliezen, maar het gesprek ging niet zoals hij had gehoopt omdat ik verward en overstuur was. Toen ik hem vertelde dat ik zijn manipulerende gedrag na 4,5 jaar niet meer aankon, flipte hij. Iedereen in de kapsalon kon zien wat er gebeurde. Ik schaamde me kapot. Daarna hebben we elkaar maanden niet gezien of gesproken. De spullen die bij hem thuis lagen heb ik niet meer opgehaald. Als ik dat wel had gedaan, was de kans groot dat hij mij had omgepraat en ik bij hem was gebleven.
Het huiselijke geweld heeft mij getraumatiseerd. Het heeft me ook aan het denken gezet: ik hield zoveel van hem dat ik mezelf eerder kapot zou laten gaan dan hem. Voor de angsten waarmee ik rondloop heb ik nooit hulp gezocht. Door eerdere gebeurtenissen ben ik goed geworden in het doorvechten, zonder daar externe hulp voor te vragen. Al denk ik wel dat ik baat zou hebben bij psychologische hulp, maar dan moet ik meteen alles aanpakken en dat zie ik nog niet zitten.”
“Mijn ex-vriend zag op een gegeven moment ook in dat zijn verslaving een probleem was en liet zich tien dagen opnemen in een afkickkliniek. Daar schreef hij mij een brief, die ik nooit heb ontvangen trouwens. Onlangs hebben we elkaar voor het eerst gezien en alles uitgesproken. Hem onder ogen komen was heel spannend. Hij is iemand waar ik bang voor ben geworden. Tijdens het gesprek merkte ik wel dat hij meer de oude was geworden, de jongen die ik kende voordat hij ging gebruiken. Ik kan alleen maar respect hebben voor iemand die zijn fouten toegeeft, maar dat neemt niet weg dat zijn gedrag bij mij schade heeft aangericht. Natuurlijk kan ik het hem vergeven, maar vergeten gaat moeilijker.
Het heeft even geduurd voordat ik een nieuwe relatie aanging. De situatie met mijn ex heeft me bang gemaakt voor mannen, maar sinds een poos heb ik een nieuwe vriend. Hij is de liefste man ooit en zou mij nooit wat aandoen. Maar als hij boos is, dan vrees ik altijd dat hij mij gaat slaan. Dat heb ik overgehouden aan mijn vorige relatie. Daarnaast ben ik constant bezig met hoe een situatie fout kan gaan nog voordat het is gebeurt. De trauma’s hebben een houtgreep op mijn leven. Eén ding weet ik wel zeker: ik laat me nooit meer slaan.”
*Summers naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Voel je je onveilig in je eigen huis of heb je het gevoel dat iemand in je omgeving in een onveilige situatie verkeert? Je kunt Veilig Thuis 24/7 bellen op 0800 2000 voor advies of om een melding te maken. Ook kun je hen anoniem chatten. Heb je te maken met direct gevaar, bel dan 112.
Doris' (27) beste vriendin laat haar achter tijdens vakantie: 'Ze boekte een andere terugvlucht'
