Je leven lang bijna niet kunnen ademen door je neus, je eten niet proeven en op slaapfeestjes commentaar krijgen op het volume van je ademhaling: chronisch verkouden zijn is niet zomaar iets. En Timo (25) kan het weten.
Hij liet er eindelijk iets aan doen en vertelt wat die ingreep voor hem gedaan heeft. Spoiler: he loves it.
Timo weet niet beter dan dat ademhalen via zijn neus een struggle is. Van jongs af aan is hij chronisch verkouden. “Ik herinner me nog dat ik vroeg op slaapfeestjes werd aangesproken op het geluid dat ik produceerde als ik door mijn neus ademhaalde. Maar ik heb ook altijd weinig geproefd van mijn eten en sporten is moeilijk geweest, omdat ik gewoon echt bijna geen adem kon halen door mijn neus.”
En als het hooikoortsseizoen eraan kwam, was het voor Timo al helemaal afzien. “De slijmvliezen in mijn neus waren al constant opgezwollen, waardoor er weinig lucht door mijn neusgaten kwam. Maar zodra daar ook nog snot bij komt, is het einde verhaal. Vooral de nachten, wanneer je op je rug ligt en het erger wordt, zijn dan niet te doen.”
Het gebrek aan lucht is voor hem niet alleen heel beperkend, maar zorgt op sommige momenten ook voor paniekaanvallen. “Wanneer ik écht wanhopig graag wilde kunnen ademen, had ik het idee dat mijn lichaam me in de steek liet en raakte ik in paniek. Het was tijd voor een verandering.”
Om toch nog iets van lucht te krijgen, gebruikt hij neusspray. Dit verlicht zijn klachten een paar uur, zodat hij af en toe minder last heeft. “Dat deed ik de laatste paar maanden voor de operatie – waarvan ik toen nog niet wist dat ik die ging krijgen – omdat het hooikoortsseizoen weer was aangebroken. Ik wilde niet nog zo’n seizoen doorbrengen zonder lucht.”
Helaas raakt Timo al snel verslaafd aan de spray, omdat hij het gevoel van vrijer ademen heerlijk vindt. “Ik sprayde voor het eten, voor het sporten en voor het slapen. Ik wilde gewoon lucht. Op een gegeven moment schaalde ik wel terug naar het gebruik op speciale momenten, zoals wanneer ik uit eten ging. Die simpele hap van thuis kon ik wel zonder neusspray achter de kiezen krijgen. Maar uiteindelijk gebruikte ik het om de twee uur en nam ik zelfs een lading mee op vakantie omdat ik bang was dat ze het daar niet zouden verkopen. Ik werd er compleet afhankelijk van.”
Over een mogelijke ingreep hoort hij voor het eerst als hij in de uitslaapkamer van het ziekenhuis ligt na het verwijderen van zijn keelamandelen. “Daar lag een meisje die het had laten doen en half in haar roes tegen mij begon te praten. Het was zo’n raar verhaal – ze vertelde dat ze dingen uit haar neus had laten weghalen om beter te ademen – waardoor ik later begon te twijfelen of ik het niet gewoon gedroomd had. Toch bleef het in m’n achterhoofd zitten.”
Als Timo helemaal klaar is met zijn sprayverslaving, gaat hij toch verder op onderzoek uit en komt snel terecht bij de behandeling waarbij je slijmvliezen worden verhit tot ze krimpen en er daardoor meer ruimte in je neus ontstaat. “De huisarts heeft me eigenlijk direct doorverwezen naar de KNO-arts. Ik hoefde niet eens te komen, want hij zag in mijn dossier waarvoor ik in de afgelopen jaren allemaal al was langsgekomen. De KNO-arts begon eerst nog over een speciale neusspray, maar ik liet weten dat ik echt heel graag de ingreep wilde proberen. Ik wilde niet meer elke dag iets in m’n neus spuiten.”
Na een korte check in zijn neus, concludeert zijn KNO-arts dat Timo in aanmerking komt voor de behandeling. “Ik kon een week later al in het ziekenhuis terecht. Daarvoor had ik al best veel mensen gesproken die het ook hadden gedaan, zoals een meisje uit mijn omgeving. Zij vertelde dat ze onder narcose was geweest, maar ik had ervoor gekozen om plaatselijk verdoofd te worden. Ik werd ineens heel zenuwachtig.”
Gypsy Rose Blanchard over nieuw leven, nieuwe relatie én nieuwe neus: 'Koop een nekkussen'
Die dag wordt Timo afgezet door zijn collega. “Er werd heel goed voor me gezorgd. De behandeling begint met het verdoven van de neus. Ik kreeg te horen dat er letterlijk vloeibare cocaïne in de lappen zaten die in mijn neus werden gebracht. Het werkte in ieder geval wel, want nadat ze alles erin hadden gepropt – het voelde alsof het er bij m’n ogen weer uit zou komen – trokken ze het er na een half uur weer uit. Die eerste ademhaling was magisch. Ik kreeg zoveel lucht, zonder dat ze ook nog maar iets hadden weggebrand. Ze zeiden wel dat het hier op zou gaan lijken; dat was het beste nieuws ooit.”
Gelukkig wordt Timo door de dokter gerustgesteld over de volgende stap van de behandeling. “Vanaf dat moment begon ik heel erg te zweten, vooral omdat je echt alles hoort. Het knetteren en de geur maken dat moment niet comfortabeler, maar het viel uiteindelijk heel erg mee. Het deed een heel klein beetje zeer, maar niet heel erg.”
Na de behandeling kan hij na jaren weer echt diep ademen. “Ik nam buiten een volle teug lucht en had koude holtes van de zuurstof die binnenkwam. Ik werd zo lang beperkt hierin en ineens kon het weer. Dat was wel heel bijzonder.”
Ook het herstel verloopt voorspoedig. “Het begon met een beurse neus, een beetje alsof je heel lang verkouden bent geweest en door het vele snuiten hele gevoelige neusgaten hebt. Na de ingreep kon ik niet heel lang genieten van de grote hoeveelheid lucht trouwens, want mijn neus zat daarna nog dichter dan ervoor. De eerste vier weken kreeg ik nul lucht. Het was even bikkelen, maar het ging natuurlijk opzwellen. Dat hadden ze me van tevoren verteld. Als je daarna goed resultaat krijgt, is het ’t waard.”
Ondertussen moet Timo zes keer per dag zijn neus spoelen. “Met lauw-warm zout water in zo’n neusdouche moet je dagelijks best wel vaak spoelen. In de eerste week kwam er nog niets uit, maar vanaf de tweede week lieten de korsten los. Heel vies, maar het werkte dus wel. Vanaf week vier merkte ik dat er steeds minder verschil zat tussen ademhalen met en zonder neusspray – die moest ik blijven gebruiken tijdens het herstel. Op een gegeven moment kon ik gewoon ademhalen zonder spray. Nu heb ik alle sprays weggegooid en nooit meer aangeraakt.”
De behandeling heeft dus super goed gewerkt voor Timo. Zo goed zelfs, dat hij het nog een keer zou doen als het nodig zou zijn. “Mijn slaap is zo erg verbeterd. Ik adem niet meer door m’n mond, waardoor ik niet meer ’s nachts wakker word met een soort woestijnmond. Ook heb ik geen paniekaanvallen meer en over dingen zoals sporten en eten hoef ik niet meer zoveel na te denken. Het is geweldig en ik zou het zo weer doen.”
Jara kreeg behandeling met Spaanse peper tegen verkoudheid: 'Behoorlijk pittige dag'
