Suzanne (21) zoekt, na vaak gepest te worden op de basisschool, online naar mensen om mee te praten. Helaas komt ze er daar achter dat er ook oudere mannen zijn die van haar onzekerheid misbruik willen maken.
Op haar tiende werd ze online misbruikt door een man die veel ouder was dan zij.
Trigger warning: dit artikel bevat informatie over seksueel misbruik.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.meiden-dossier over seksueel geweld. Meer weten?
Als tienjarig meisje was Suzanne vooral heel creatief, vertelt ze als we haar bellen. “Mijn grootste hobby was theater, dus daar was ik veel mee bezig.” Wat ze zich echter nog beter herinnert, is dat ze heel erg gepest wordt in die tijd. “Daardoor was ik heel erg op mezelf en niet echt met vrienden.”
Om toch met mensen te kunnen praten besluit ze via chatwebsites Omegle en Kik met anderen in contact te komen. “Zo creëerde ik voor mezelf online een soort andere wereld, om te ontsnappen aan die waar ik in leefde. Daar kon ik wél m’n ei kwijt en werd er naar me geluisterd. Daardoor was ik vaak online en kreeg ik daar de validatie die ik nodig had en in het echte leven niet vaak kreeg.”
Als ze op Omegle zit merkt Suzanne dat de gesprekken daar al snel seksueel getint worden. “Op Kik begon het vaak een stuk normaler en had ik niet het gevoel dat ik maar voor één ding goed was. Daar kon ik bij wijze van ook gewoon vertellen hoe mijn dag was en daar werd dan naar geluisterd.”
Daar praat ze langere tijd alleen met één man. “Met hem was alles vrij normaal, al liet hij soms wel seksueel getinte dingen doorschemeren. Hij vroeg weleens of we konden videobellen, maar daar heb ik nooit aan toegegeven.” Dat contact verwatert op een gegeven moment. “Ik weet niet of hij er geen zin meer in had of omdat hij ineens doorhad dat het eigenlijk niet kon, maar dat stopte gewoon.”
Naaktfoto's van Mila (20) werden gelekt: 'Ik ben uitgescholden, bedreigd en gestalkt'
Via Omegle komt ze in gesprek met een oudere man die wél verder gaat. “Hij begon met complimentjes geven tot hij heel voorzichtig aangaf dat ik wel iets uit mocht trekken. Op een gegeven moment zijn we overgestapt naar Skype, waar hij door bleef gaan. Na een tijdje leek het net alsof ik in een videogame beland was. Hij typte wat hij wilde zien en ik deed wat hij me vroeg.”
Op dat moment weet Suzanne dat het niet ‘helemaal normaal’ is, maar ze vindt het vooral spannend. “Ik heb geen idee of ik doorhad dat wat hij deed strafbaar was; daar werd nooit over gesproken of was ik nooit voor gewaarschuwd. Maar ik wist wel dat het niet iets normaals was. Toch liet ik het toe omdat ik de aandacht fijn vond.”
Met de man die ze via Skype heeft gesproken, heeft ze nooit meer contact gehad. Haar moeder komt er namelijk achter dat het gesprek heeft plaatsgevonden. “Ik was tien, dus ik had nog geen eigen computer waardoor ik alles op de familielaptop had gedaan. Toen ik op een middag thuis kwam, zag ik mijn moeder het gesprek lezen. Zij had een pop-up op het scherm gekregen en schrok zich dood toen ze las wat er besproken was. Toen ik haar daar zag zitten ben ik meteen naar buiten gerend en ben ik uit schaamte twee straten verderop om een hoekje gaan staan.”
Die avond praat Suzanne er met haar moeder over. “Ze is niet boos geworden, maar vertelde me dat ze overal foto’s van gemaakt had. Ik mocht aangeven of ik wilde dat er aangifte gedaan werd, maar dat wilde ik niet. Doordat ik er zelf in mee was gegaan, had ik niet het idee dat daar iets mee gedaan zou kunnen worden.
In de jaren daarna krijgt ze, net als veel andere slachtoffers, te maken met een gevoel van schuld. “Niet per se dat ik mezelf de schuld gaf, maar wel dat ik er niet over sprak omdat ik bang was dat anderen wél zouden vinden dat het mijn schuld was. Ook was ik er veel mee bezig dat ik het op dat moment zelf niet als fout had ervaren. Gelukkig weet ik nu heel zeker: het is niet normaal dat een volwassen man een kind van tien ompraat om haar kleding uit te trekken.”
Suzanne vindt het lange tijd moeilijk om erover te praten; jarenlang weet alleen haar moeder ervan. De gevoelens van schaamte en de angst voor beschuldigende reacties houden haar tegen. Uiteindelijk besluit ze toch mee te doen aan de #noblamenoshame campagne van WTFFF!?. “Door mee te doen aan deze campagne begon ik voor het eerst te praten over het misbruik.”
“Mensen die online seksueel misbruik hebben meegemaakt kunnen net als ik denken dat anderen hen de schuld geven. Ik wil laten zien dat je niet alleen bent en dat online seksueel misbruik nooit jouw schuld is. Ik was tien en een volwassen man heeft misbruik van mij gemaakt. Al kan ik maar één persoon helpen door mijn verhaal te delen, dan is dat voor mij al goed.”
Zuellen (24) werd tijdens haar ontmaagding stiekem gefilmd: 'Hij postte het op Insta'
De campagne van WTFFF!? creëert bewustwording over schaamte, schuldgevoel en de impact van victim blaming. Jongeren die online seksueel misbruik meemaakten zetten hun verhaal om in creaties. WTFFF!? is een platform van Fonds Slachtofferhulp voor en door jongeren over online seksueel misbruik. Op WTFFF.nl vind je informatie over online seksueel misbruik, kun je anoniem je verhaal delen en in contact komen met de hulpverlening.
