Sara (28) is vastberaden: ze wil de jongste Nederlandse vrouw worden die twaalf verschillende bergen van zesduizend meter hoog beklimt. Een bizarre uitdaging waar ze op 27 oktober, samen met haar klimbuddy, aan begint.
Aan LINDA.meiden vertelt Sara hoe ze op het idee is gekomen, waar ze allemaal rekening mee moet houden, en wat ze verwacht van het avontuur.
Van kleins af aan is Sara al fan van de bergen. “Ik voel me er zo veel meer thuis dan in de moderne stad. Op mijn veertiende ging ik voor het eerst alleen naar Zuid-Engeland om daar een solotocht te doen langs de kust. Het viel best tegen – ik liep iedere dag door de regen van boerderij naar boerderij – maar dat afzien was tegelijkertijd ontzettend gaaf”, zegt ze.
“Als ik eraan terugdenk, verbaast het me dat mijn ouders dat hebben toegestaan. Mijn vader was daarentegen ook altijd een groot avonturier, dus hij snapte mijn enthousiasme volledig en liet me naar Engeland gaan.
Sinds dat avontuur heb ik eigenlijk altijd mijn weg teruggevonden naar de bergen. Ik heb een jaar midden in de Alpen gewoond en wilde vervolgens ervaren alpiniste worden. Sindsdien organiseer ik hikes en werk als gids voor Travelbase, waardoor ik maar liefst acht maanden per jaar aan het reizen ben. Het fijne is dat je daar niet van agendapunt naar agendapunt leeft. Het leven is daar veel simpeler en je bent met weinig heel gelukkig. De rijkdom van de natuur is waar ik daar dagelijks van geniet.”
Karlijn en haar gezin leden schipbreuk door zeldzame orkaan: 'Nu gaan ze dood voor mijn ogen, dacht ik'
Wel merkt Sara tijdens haar alpinist-trainingen dat ze als minder sterk wordt ingeschat dan de mannen om haar heen. “Als vrouw denken ze dat je minder aankunt. Dat motiveert mij juist om te kijken hoe ver ik daadwerkelijk kan komen in de mannelijke bergklimwereld.”
“De eerste grote uitdaging die ik wilde doen, was het beklimmen van de Mont Blanc als onderdeel van het bekende Seven Summits project (de zeven hoogste bergen van elk continent, red.). Ik vertelde het aan de mensen om me heen, waarna iemand zei: ‘Dat gaat je niet lukken’. Dat was voor mij een trigger om het wél te doen. Na het beklimmen van de Mont Blanc was iedereen verrast dat ik het had gehaald.”
Tekst gaat verder na de foto.
“Sinds de Seven Summits ben ik superbenieuwd naar wat het menselijk lichaam – en mijn lichaam specifiek – nu eigenlijk aankan. Ik wil voor mijn dromen gaan en andere meiden daarmee inspireren. Daarom probeer ik echt het uiterste op te zoeken. Samen met mijn klimbuddy Koen Darras (uit België) hebben we daarom bedacht om twaalf relatief onbekende bergen te beklimmen de aankomende maanden.
Inmiddels zijn we beiden al vijf maanden bezig met intensief trainen: ik hardloop drie keer per week, wandel met een zware backpack en doe een beetje krachttraining. Daarnaast zorg ik dat ik gezond eet, drink ik geen alcohol en zo min mogelijk koffie. Alcohol en koffie zorgen er namelijk voor dat je hartslag omhoog gaat. Als je de hoogte ingaat heb je sowieso al te maken met een verhoogde hartslag, dus dat wil je van tevoren zo veel mogelijk vermijden.
Ook ben ik druk bezig met inpakken voor de reis. Je gaat in de bergen van 20 naar -20 graden Celsius, dus je moet ongelofelijk veel spullen mee. Niet alleen kleding, maar ook 80 kilo aan materiaal. Hiervan draag je zelf tussen de 10 en 15 kilo en gaat de rest mee met de locals op ezels. Er is één berg die we zonder lokale gids gaan beklimmen, de Ojos del Salado – de hoogte vulkaan van de wereld. Tijdens die beklimming nemen we alleen de meest noodzakelijke bagage mee.”
Melati (20) zet zich sinds haar twaalfde al in voor klimaat: 'Vroeger lag onze handdoek naast bergen plastic'
Naast de trainingen en het inpakken is Sara zich veel aan het inlezen over hoogteziekte. “De eerste week dat we in Bolivia aankomen, moeten we bijvoorbeeld een week rust pakken en plat liggen in La Paz – de hoogste stad van de wereld. Laatst las ik dat een vrouw van 25 daar was overleden door hoogteziekte, omdat ze haar rust niet had gepakt. Daar schrok ik wel even van. Je lichaam moet echt wennen aan de hoogte, al ben je nog zo fit.
De hoogte heeft daarnaast ook invloed op het weer. Het kan extreem hard waaien en koud zijn. Tijdens de beklimming van de Mont Blanc en de Kilimanjaro had ik veel geluk qua weer. Daarom heb ik nu zin om af te zien. Ik wil nieuwe technieken leren – van ijs klimmen tot gletsjers overgaan – en iedere berg leren kennen met respect voor de natuur. Elke berg is anders, dus ik kan niet wachten om naast mijn eigen ervaringen ook meer over de geschiedenis en de locals van de bergen te leren.”
Het uiterste opzoeken komt helaas ook met een aantal risico’s. “Laatst zijn er twee bekende, ervaren klimmers overleden door een lawine. Dat is iets wat bij mij ook zou kunnen gebeuren. Naast dat ik dat tot op zekere hoogte eng vind, vinden vooral de mensen om me heen dat lastig”, bekent Sara.
“Mijn zus heeft bijvoorbeeld liever niet dat ik ga, maar weet ook dat het belangrijk voor mij is. De vorige keer vertelde ik haar pas dat ik de Mont Blanc had beklommen toen ik alweer beneden stond, omdat ik niet wilde dat ze niet kon slapen. Mijn moeder vindt het ook heel spannend, maar tegelijkertijd supergaaf. Ze weet 100 procent zeker dat mijn vader, die inmiddels is overleden, hier mega enthousiast over zou zijn geweest. Ook mijn vrienden kennen me goed en weten dat ik dit ga doen, maar lachen het nog steeds een beetje weg.
Toch gaat het gebeuren. Daarom heb ik besloten een afscheidsbrief te schrijven – voor het geval er toch iets gebeurt. Ik wil niet doodgaan, maar weet dat het risicovol is. Mocht het toch fout gaan, dan weet iedereen om me heen dat ik het liefst heb dat het in de bergen gebeurt.
Ik zie deze uitdaging als het mooiste avontuur tot nu toe en hoop rond 28 december terug te zijn in Nederland. Kerst vier ik dan waarschijnlijk op de top van de Aconcuaga, de hoogste berg van heel Zuid-Amerika. Een betere kerst kan ik me niet voorstellen.”
Eva (33) gaat de Dakar Challenge rijden: 'Vroeger wilde ik al het liefst jongens inmaken'
