Rosan van der Zee (25) merkte op de middelbare school al dat ze geen interesse had in fysieke intimiteit. Inmiddels is ze erachter dat ze aseksueel is, en wil ze het taboe dat daarop rust doorbreken.
“Ik begrijp niet zo goed waarom het uitwisselen van speeksel lekker is.”
Erachter komen dat ze aseksueel is, was bij Rosan een geleidelijk proces. “Op de middelbare school was iedereen bezig met relaties, dus deed ik dat ook maar. Zodra de ander op fysiek vlak verder wilde gaan, wilde ik niet meer en stopte ik de relatie. Heel lang was ik er onzeker over en schaamde ik mij ervoor. Ook was ik enorm verward. Lag het aan mijn lage libido? Of lag het misschien aan mijn verleden met misbruik? Of misschien omdat ik autistisch ben? Ik kon mijn vinger er niet op leggen.”
Op een gegeven moment komt Rosan uit de kast als lesbienne. “Ik ging met een LHBTI-groep op vakantie naar IJsland en had een gesprek met iemand over hoe verward ik was over mijn gevoelens. Diegene zei tegen mij: ‘Het maakt niet uit waar het vandaan komt. Als je geen behoefte hebt aan sex, moet je het gewoon niet doen’. Vanaf dat moment ging ik niet meer op zoek naar de oorzaak, maar accepteerde ik gewoon dat ik aseksueel ben. Ook kwam ik erachter dat ik niet perse alleen op vrouwen val; gender maakt me niet uit. Het boeit mij niet wat er tussen iemands benen zit.”
Lisa (24) is polyamoreus: 'Ik verwacht niet dat één persoon al mijn behoeftes kan vervullen'
Rosan is erg open over haar seksualiteit. “Toen ik ontdekte dat ik aseksueel ben realiseerde ik hoe weinig erover gesproken en geschreven wordt. Dat is ook de reden dat ik er zo open over ben geworden. Niet omdat ik per se vind dat de wereld dit over mij moet weten, maar omdat ik het belangrijk vind om hier open over te zijn.”
“Als ik er een artikel over schrijf, of wanneer ik een TikTok maak over mijn aseksualiteit, krijg ik reacties als: ‘Je bent gek in je hoofd’, ‘Je hebt gewoon een goede beurt nodig’. Dat doet mij niet zoveel, maar het verbaast mij hoe ongeremd mensen in hun reacties online zijn. Wanneer ik het persoonlijk aan mensen vertel, zeggen ze vaak: ‘Het komt nog wel’. Alsof ik iets mis. Ja, misschien komt het ook nog wel. Maar misschien ook niet. Ik vergelijk het met breien: dat boeit me echt niet op dit moment. Maar wie weet wordt het ooit mijn grootste passie.”
Rosan gelooft niet in de vastigheid van bepaalde labels. “Daardoor heb ik ook niet het gevoel dat ik voor altijd aseksueel moet zijn. Ik sluit niet uit dat ik ooit een persoon tegenkom waarmee ik het wel zou willen doen. Ik denk dat er ook nog de mogelijkheid is dat ik demiseksueel ben. Dan val je eerst op iemands innerlijk en heeft het tijd nodig om dat fysieke aspect te laten groeien.”
Dat Rosan geen behoefte heeft aan sex, betekent niet dat ze geen behoefte heeft aan andere vormen van intimiteit. “Ik heb wel heel erg behoefte aan mentale intimiteit. En ook oppervlakkige fysieke intimiteit, zoals knuffelen, vind ik wel fijn. Zoenen vind ik dan weer niet prettig. Ik begrijp niet waarom het uitwisselen van speeksel lekker is. Maar misschien moet ik de persoon waarmee ik dat wél leuk vind nog vinden.”
Aan solosex doet Rosan wel. “Dat is wel met een andere reden. Ik slaap heel slecht, daar heb ik ook slaapmedicatie voor. Door masturberen en een orgasme val ik beter in slaap. Ik vind het ook wel een prima gevoel hoor, maar als ik altijd goed zou slapen zou ik het niet meer zo vaak doen. Dan zou ik het onnodige inspanning vinden.”
Hoe ze haar aseksualiteit moet verwerken in haar datingleven, vindt Rosan ingewikkeld. “Ik vind het niets iets wat ik gelijk moet vertellen. Misschien kan ik beter zeggen: ‘Als je op zoek bent naar iemand voor Netflix en chill, dan ben ik niet de juiste persoon’. Alhoewel, als het letterlijk Netflix en chill is, vind ik het wel leuk. Maar wanneer ik een gesprek probeer te starten op een app als Tinder, krijg ik alleen maar seksuele reacties.”
“Eigenlijk ga ik er bij voorbaat al vanuit dat iemand toch geen interesse meer heeft zodra ik begin over mijn aseksuele gevoelens. Dat vul ik nu in, maar moet ik eigenlijk aan de ander overlaten. Doordat ik dat doe wijs ik iedereen voor mezelf af, waardoor ik eigenlijk mezelf afwijs. Ook ben ik bang om verliefd te worden, want alle keren dat ik dat was, liep ik toch weer tegen mijn aseksualiteit aan. Ik heb ook een tijd gehad dat ik maar gewoon sex had, maar toen begon ik op een gegeven moment van diegene te walgen. Dat kan ook niet werken.”
Dit artikel verscheen eerder op LINDA.meiden.
Fabia (30) over vaginisme: 'Mijn vagina blokkeerde alles: tampon, vinger, álles'
