Als laatste goede daad doneert Puck Aarts haar haren aan iemand die ‘nog wel gaat strijden’. Zijzelf heeft door een eetstoornis jarenlang geworsteld met haar gezondheid. Nu wil ze vooral rust.
Puck (19) doneert in haar laatste weken haar haren: 'Wil nog iets voor een ander doen'
Momenteel ligt Puck in een hospice. “Het is aftellen. Ik denk niet dat ik er over twee weken nog ben.”
‘Hair reveal’
Op TikTok scrollen we langs een hair reveal van Puck. ‘Al mijn haar is gedoneerd aan iemand die wel door gaat strijden’, schrijft ze eronder. Geen context, maar ze ziet er opgewekt en trots uit – ook al heeft ze een buisje voor sondevoeding bij haar neus. LINDA.meiden besluit haar daarom te bellen.
Aan de telefoon legt Puck uit dat ze haar lokken zelf niet meer nodig heeft. “Ik ben aan de laatste dagen van mijn leven begonnen en heb altijd al geroepen dat ik in dat geval iemand anders blij wil maken met mijn haar. Ik vind het een mooi idee dat ik zo nog iets voor een ander kan doen.”
Kappersafspraak
Op de dag van haar kappersafspraak geniet ze nog een laatste keer van haar lange haar. “Ik heb het uitgebreid gewassen. De volle pot met conditioner die ik nog had staan, heb ik met dikke klodders over mijn haar verdeeld”, vertelt ze lachend. “Vervolgens heb ik nog wat selfies gemaakt en ben ik samen met mijn beste vriendin Hannah en mijn begeleider naar mijn afspraak gegaan.”
Het moment dat haar haar eraf gaat, vindt Puck confronterend. “Niet alleen omdat het mijn laatste dagen heel definitief maakt, maar vooral omdat ik moest denken aan de mensen die dit noodgedwongen moeten doen. Je haar hoort zo erg bij wie je bent. Het lijkt me vreselijk om dat kwijt te raken.”
Zelf vindt Puck haar korte haar wel vet. “Het is niet mooier dan mijn lange haar, maar wel een stuk praktischer. Met douchen en aankleden zit het niet meer in de weg. Ik had verwacht dat het me echt niet zou staan, maar iedereen zegt dat ik het heel goed kan hebben.”
Tekst gaat verder na de post.
Melissa (29) kwam er door alcohol achter dat ze kanker had: 'Kreeg een steek in m'n arm'Lees meer
‘Mijn lijf kan het leven niet aan’
Puck heeft het fijn in het hospice waar ze haar laatste tijd doorbrengt. “Ik krijg veel bezoek en voel me heel welkom tussen de mensen hier. Dat is gek, want ik heb me de afgelopen jaren ook vaak eenzaam gevoeld. Nu het zo definitief is dat ik ga, komen mensen sneller langs. Dat voelt dubbel, maar ik probeer er het beste van te maken.”
Vanaf haar tiende ontwikkelt Puck een eetstoornis. Hoewel ze daarvan herstelt, zijn veel van haar organen beschadigd. “De schade aan mijn lijf is zo groot dat ik het leven onleefbaar vind. Jarenlang heb ik het geprobeerd. Ik wilde alles doen wat een normale negentienjarige doet. Mijn lijf kan dat leven alleen niet aan. Daarom heb ik besloten ermee te stoppen. Het is goed zo.”
De afgelopen negen jaar stonden voor Puck in het teken van verdriet. “Ik voelde me vaak een buitenbeentje, omdat ik veel dingen niet kon. Ik wilde afspreken met vriendinnen, uitgaan, mijn school afronden en een bijbaantje hebben – maar dat lukte me fysiek niet. Ik ben van mezelf een spontaan en impulsief persoon, maar dat stond mijn lichaam niet toe.”
Met koorts aan de reling
Toch waren er ook mooie momenten, vertelt Puck. “In 2023 leek alles beter te gaan. Ik ging op mezelf wonen in Hoorn en voelde me goed genoeg om leuke dingen te doen. Ik begon zelfs met hockeyen en werd geselecteerd voor het jonge dames één-team. Helaas sloegen mijn infecties toen toe en voelde ik mezelf aftakelen. Ik kreeg een stoma voor mijn blaas en moest mijn darmen met een apparaat spoelen. Het moment dat ik me heel eventjes de oude voelde, was voorbij doordat mijn lichaam het niet aan kon.”
Tegen beter weten in gaat Puck alsnog naar een laatste festival met haar vrienden. “Ik was eigenlijk heel erg ziek, maar met koorts en al bemachtigde ik een plekje vooraan. Op die manier kon ik me vasthouden aan de reling. Terwijl dj La Fuente optrad, werd ik emotioneel. Hij zag dat en vroeg of ik een knuffel wilde. Door de adrenaline heb ik toen op het podium de tijd van mijn leven gehad. Dat is een herinnering die ik nooit meer ga vergeten.”
Tekst gaat verder na de post.
Herinnerd als Puck
De laatste weken van haar leven wil Puck in alle rust en met fijne mensen spenderen. “Ik ben heel zwak, dus het is echt aftellen nu. Ik denk niet dat ik er over twee weken nog ben. Toch wil ik niet te veel bezig zijn met ziek zijn.
Ik hoop dat ik herinnerd wordt als die impulsieve, spontane meid met ongepaste grappen – niet als een ziek meisje. Dat mensen bij mij denken aan iemand die altijd het positieve zag en om dingen kon lachen, wat er ook gebeurde.”
Puck benadrukt hoe mooi de ‘normale’ momenten in het leven kunnen zijn. “Voor mij waren die kleine dingen er te weinig, maar ik heb er met volle teugen van genoten. Ik hoop dat ik anderen inspireer om juist die normale dingen extra te waarderen – en om ook iets voor een ander te doen. Wie weet kan ik met mijn verhaal anderen overhalen om ook hun haar te doneren.”
Soesja pakt het leven weer op nadat haar broer verdronk: 'Leefde in een paniekaanval'Lees meer