Het zetten van een derde gaatje in haar oor lijkt leuk voor Ophélie, maar eindigt in een ramp. Twee jaar later blijkt namelijk dat ze een keloid (overmatige groei van littekenweefsel) heeft en daar kom je niet snel vanaf.
Zowel Ophélie als haar Physician Assistant, Juliette Louter, delen hun verhaal met LINDA.meiden
In 2017 laat Ophélie haar derde gaatje schieten. Dit verloopt soepel zonder pijn of complicaties. Toch begint het oor na twee jaar te ontsteken. “Ik heb het af en toe ontsmet, maar heb de oorbel ingehouden en heb het een beetje genegeerd. Hierdoor werd het bobbeltje achter mijn oor steeds groter. Uiteindelijk paste het achterkantje van mijn oorbel niet eens meer, waardoor ik de oorbel er wel uit moest halen.”
Vanaf dat moment begint de bobbel ook te groeien. Ophélie krijgt last van jeuk en ze kan moeilijk op het oor slapen. “Het voelde dan alsof ik op een steentje lag. Het was heel gevoelig. Als ik iemand een knuffel gaf, deed dat pijn. Daar kon ik me van tevoren al druk om maken.”
Tekst gaat verder onder foto.
Ondanks de symptomen duurt het nog een lange tijd voordat Ophélie voor het eerst een huisarts bezoekt. Uiteindelijk is het haar beste vriendin die haar meesleurt. “Ik stel de dokter altijd uit, dus het duurde twee jaar voordat ik een dokter bezocht. Dat komt omdat ik niet wist wat de dokter zou zeggen en of er wel iets aan gedaan kon worden.”
Na een kort onderzoek weet de huisarts het zeker: Ophélie heeft een keloid achter haar oor zitten. Hoewel Ophélie het weg wil laten snijden, gaat de huisarts daar niet mee akkoord en zet hij injecties in de keloid. Dit zou ervoor moeten zorgen dat de bobbel zich verkleint. “Ik wilde het gewoon weg hebben, maar dat kon niet. Door de injecties werd de jeuk minder, maar de keloid werd niet kleiner. Integendeel: hij groeide zelfs door.”
Susan (17) heeft PNEA en wil dat het bekender wordt: 'Ik lag wekelijks onnodig in de ambulance'
Daarom wordt Ophélie na korte tijd doorverwezen naar de KNO arts, die niet goed begrijpt wat ze daar überhaupt doet. “Ze heeft me direct doorverwezen naar de plastische chirurgie. Toen kwam ik bij Juliette Louter terecht, die me verder zou behandelen. Ik was blij dat iemand me eindelijk kon helpen, maar vond het ook zonde dat er zoveel tijd verloren was gegaan. De keloid was in al die tijd namelijk verder gegroeid.”
Uiteindelijk is het Louter die ervoor zorgt dat de keloid kleiner wordt. Door de bobbel drie keer een minuut te bevriezen met een watje stikstof, droogt deze langzaam uit. “Eerst kreeg ik een verband om mijn oor, dat opzwol en waar bloed uit kwam. Dat was heel smerig. Toen ik het verband eraf haalde, droogde de bobbel uit. Nu is hij helemaal zwart en dat is juist een goed teken. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de bobbel er gewoon afvalt.”
Inmiddels is het vier maanden geleden dat de keloid bevroren is met stikstof. Nog steeds is de bobbel zwart van kleur, maar Ophélie merkt wel verschil met een aantal maanden geleden. “Aan de buitenkantjes gaat de keloid losser zitten, maar aan de binnenkant zit hij er nog stevig op. Over twee weken ga ik weer naar Louter om hem nog één keer te bevriezen. Er zit namelijk nog een stevig, dun randje omheen dat ook geïnjecteerd kan worden.”
Om de situatie meer onder de aandacht te brengen, maakt Ophélie een Tiktok over haar keloid. Zo komt ze erachter dat ze lang niet de enige is die in deze situatie zit. “Het verbaasde me hoeveel mensen zich erin herkenden en verbaasd waren dat er een oplossing voor was. Het probleem wordt niet genoeg onder de aandacht gebracht.”
En dat is precies waar Juliette Louter, Physician Assistant in opleiding, zich ook zorgen om maakt. In Nederland weten te weinig mensen van het probleem af en zijn er zelfs artsen die niet aan de keloids durven te zitten. Daarom hoopt Louter zelf om veel mensen zoals Ophélie te kunnen bereiken en helpen. “Ik ben nu in opleiding tot Physician Assistant binnen de Plastische Chirurgie van het Amsterdam UMC en ben al zeven jaar werkzaam bij de Scar Clinic. Als Physician Assistant heb ik laagdrempelig contact met patiënten en heb ik tijd om uitgebreid uitleg te geven over keloids en wat er wel mogelijk is. Vorig jaar ben ik afgestudeerd als onderzoeker en heb Vorig jaar heb ik gezien hoe mensen mentaal en fysiek omgaan met een keloid. Toen ben ik erachter gekomen hoeveel stress mensen ervan krijgen, omdat het zo onbekend is en de mensen in hun omgeving er soms nonchalant en negatief op reageren. Daarom wil ik het graag bespreekbaar maken.”
Tekst gaat verder onder foto.
Sidney (21) heeft epilepsie: 'Ik wil niet horen hoe ik eruit zie tijdens mijn aanval'
Ook merkt Louter dat Ophélie niet de enige is die niet direct naar de huisarts ging. Zo zijn er veel cliënten die niet weten waar ze last van hebben en daarom te lang met hun keloid blijven doorlopen. “Iedereen kan een keloid krijgen: het kan door een ontstoken gaatje komen, maar ook door acne of baardharen. Dit gaat vaak samen met veel pijn, jeuk en steken. De meest voorkomende leeftijd is tussen de tien en dertig jaar. Als je keloid googelt, wordt er overal gezegd dat mensen met een donkere huid meer kans hebben op het krijgen van een keloid. Dat klopt helemaal niet.”
Zowel Ophélie als een heleboel andere cliënten willen de keloid graag direct wegsnijden. Toch is dat Louters allerlaatste optie, aangezien de bobbel dan opnieuw zal groeien. “Ik snap heel goed dat het frustrerend kan zijn voor de cliënt. Maar wegsnijden heeft weinig zin en ik injecteer of bevries de keloid dan liever. Er zijn wel mogelijkheden om de keloid te laten wegsnijden, maar dat gaat altijd gepaard met een andere behandeling. Deze behandelingen kunnen heftig zijn. Zo moet de keloid dan soms bestraald worden of moet er een chemo-injectie in.”
Mocht de behandeling helpen, weet Louter nooit zeker of de keloid voor altijd wegblijft. Daarom vertelt ze haar cliënten altijd dat ze garantie tot de deur hebben. “Ik raad het mijn cliënten altijd aan om het goed in de gaten te houden en direct terug te komen als ze weer een klein bultje zien.”
Mocht jij een keloid hebben, dan duurt het helaas toch nog even voordat je bij Louter of één van haar collega’s terecht kan. Omdat keloids zo onbekend zijn in Nederland (en de rest van de wereld) is de wachtlijst ongeveer zes maanden. Wel raadt Louter het aan om je direct aan te melden als je bobbel blijft en groeit tot een (half) jaar na een ontstoken gaatje, acne, ingegroeide baardhaar of ingreep. “Hoe langer je ermee wacht, hoe groter de keloid wordt.”
Kylie (19) kampt met chronische pijn: 'Tijdens stressvolle periodes is het echt doorbijten'
