Geluk

“Fuck, wat is geluk?” Deze slagzin staat al weken bovenaan al mijn artikelen. Ik moet toegeven dat toen ik mijn eerste verhaal voor LINDA.meiden mocht schrijven, ik het antwoord op die vraag ook nog niet precies wist.

Geluk. Een van de meest begeerde menselijke emoties, maar tegelijkertijd ook een van de meest complexe en veelzijdige. Zeg nou zelf, het is toch zoiets vreemds en ongrijpbaars? Als jij twintig euro wint met een oudejaars kraslot voel je dat je geluk hebt. Want het is toevallig zo. Of als alle vluchten vertraagd zijn, maar de jouwe wel op tijd gaat. Maar da’s toch weer een heel ander soort geluk dan je gelukkig vóelen? We willen allemaal ons geluk vinden, toch? Maar hoe doen we dat nou precies?

Gisteren ben ik aan een tafeltje op een terras in de zon gaan zitten, om al mijn vorige columns nog eens terug te lezen. Ik dacht na over dit jaar. We zijn inmiddels dik over de helft van 2023. Wat is me dit jaar allemaal al overkomen dat me een geluksgevoel gaf?

Openstaan

Ik heb een hoop dingen gedaan en gezien. Wederom gereisd, iets waar ik rete enthousiast van word. Maar gaf dat reizen me dat ene specifieke geluksgevoel? Ja en nee. Ik ervaarde die emotie wel op die bestemmingen. Maar lag dat aan die plekken? Nee, niet per se. Ik liet het mezelf simpelweg bewust toe om dat geluk binnen te laten. Ik stond er voor open.

Tegenslagen hebben we allemaal. Niemand is elke dag blij. En we hebben allemaal het recht om verdrietig te zijn. Of boos. Bang. Geïrriteerd. We hebben als mens niet álle emoties gekregen om enkel de positieve te mogen voelen. Ik denk echter wel, dat de kunst zit in wat je er vervolgens mee doet. In tegenvallende situaties zijn er eigenlijk twee opties.

Tante Clara

Je kunt ervoor kiezen om in je negatieve gedachten te blijven hangen. Heel gezellig. Voor iedereen om je heen, maar vooral voor jezelf. Ouch, zo trek je jezelf op den duur helemaal de afgrond in. Trust me, I’ve been there. En juist omdat je dan zo diep zit, heb je voor je gevoel iets gigantisch goeds nodig om dat weer te compenseren. Kortom, alles moet groter. Beter. Intenser. Want het kleine volstaat niet meer.

Keuze twee is om je aandacht te verleggen naar acceptatie en je verwachtingen los te laten. Je kunt namelijk een plan voor het leven hebben, maar vergeet niet dat het leven ook een plan heeft voor jou. Vertrouw erop dat het goed komt. Want dat komt het. Neem dit maar van tante Clara aan.

Nieuwe vrienden

Voorheen dacht ik altijd dat geluk voor mij alleen ver weg van huis te vinden was. Ik verklap je een geheimpje. Kort voordat ik mijn huis in Barcelona kocht, leerde ik een hele kluit nieuwe mensen kennen in mijn buurt in Amsterdam. Althans, ik wist al wel wie ze waren, want ze hadden al die tijd om me heen gewoond. Toch zag ik ze niet. En daarmee bedoel ik dat ik nooit bij ze heb stilgestaan. Jarenlang liepen we elkaar voorbij. Ik leefde met mijn hoofd op een andere plek. Waarom zou ik energie steken in mijn buren als ik toch niet van plan was om hier te blijven wonen?

Tot we elkaar op een avond tegenkwamen in de kroeg. We hebben uren staan lullen. Wat waren deze mensen eigenlijk leuk! Vanaf dat moment liepen we elke dag bij elkaar de deur plat. Aten samen. Gingen met elkaar op stap. De groep breidde zich uit. Ik deed mijn best om iedereen te leren kennen en zij mij. Nieuwe mensen in mijn omgeving waren blijkbaar waar ik al die tijd behoefte aan had. Wist ik veel. Zodoende ervaarde ik ineens steeds vaker geluksmomenten in Amsterdam.

Tunnelvisie

Ik dwong mezelf uit mijn tunnelvisie – van iets waarvan ik dácht dat het me geluk zou brengen – te stappen. “Als ik (… vul in …) dan ben ik pas echt gelukkig.” Wrong. Ik was zo bezig met hoe alles ‘moest’, dat ik niet meer zag hoe iets kón. Anderen adviseerden me altijd dat ik meer in het nu moest leven. Maar eens proberen dan. En weet je? Door geen druk op mijn geluk te leggen en te stoppen met het meetbaar te willen maken, vond ik het.

Geluk is niet één ding. Het is niet tastbaar. Het is een gevoel. Mijn geluk staat niet gelijk aan dat van jou. Jouw geluk heeft een andere invulling dan dat van je ouders, je hond, je buren, je vrienden of je partner. En toch hebben we er allemaal mee te maken en recht op.

Mijn geluk

Mezelf kunnen zijn. Mensen om me heen die me dierbaar zijn. Nieuwe mensen leren kennen. Betekenisvol zijn voor iemand. De geur van zomerregen, versgebakken brood, of een haardvuur. Iemand missen. Een stevige knuffel. Die eerste kop koffie ’s ochtends. Een goed gesprek. Dat ene muzieknummer 24/7 op repeat. Single zijn. Kneiterverliefd zijn (yup, dat ben ik!). Een vliegtuig instappen, niet wetende welk avontuur er op je wacht. Terug thuiskomen. Dit artikel typen op mijn balkon. Het besef dat ik vanavond met een vriend ga borrelen, morgen mijn liefde uit Nederland aankomt en volgende week mijn vader voor het eerst bij me in Barcelona komt logeren.

Stop met rennen. Sta wat vaker stil. Kijk om je heen. Iets met feestje en zelf je slingers fixen. Het is het tal aan kleine dingen dat het grote plaatje versterkt. Dát, lieve mensen, DAT is geluk.

Claire: 'Voor het eerst ooit had ik heimwee naar de heimwee'Lees meer