Naomi Denteneer (24) weet na haar opleiding als allround grimeur zeker dat bodypainting haar grootste passie is. Dit jaar reist ze naar Oostenrijk voor het WK; een ervaring waar ze megatrots op is.
Aan LINDA.meiden vertelt ze hoe ze is begonnen met bodypainting, hoe het was om mee te doen aan het WK en wat ze heeft gemaakt.
“Bodypainting is eigenlijk precies wat de naam al zegt; het beschilderen van iemands lichaam. Waar andere kunstenaars een schilderij maken op een doek, doe ik dat op een menselijk lichaam. Hier heb je vervolgens verschillende technieken voor. Sommigen werken het liefst met een airbrush en anderen – waaronder ik – houden het liever ouderwets met een spons en een penseel.
Ik heb inmiddels mijn eigen bedrijfje waarmee ik regelmatig freelanceklussen aanneem. Wat voor soort opdrachten dat zijn, verschilt heel erg. Soms word ik gevraagd voor theatervoorstelling als make-up/haarartist, maar ik schilder ook regelmatig de buiken van zwangere vrouwen voor fotoshoots. Daarnaast werk ik als freelancer in een atelier waar ze protheses maken en doe ik mee aan bodypaint-wedstrijden.”
“Ik deed voor het eerst mee aan een bodypaint-wedstrijd nadat een lerares van mijn opleiding dit voorstelde. Ik had toen nog nooit eerder een gehele bodypaint gedaan, maar besloot mezelf in het diepe te gooien. De wedstrijd ging niet megagoed, maar ik vond het een superleuke ervaring. De sfeer was daar heel fijn en mijn creativiteit werd gestimuleerd. Je bent tijdens wedstrijden namelijk helemaal vrij om te doen wat je zelf wilt. Het enige waar je je aan vast moet houden, is het algemene thema van de wedstrijd.”
'Het is oké om je 'kut' te voelen': Fien (29) laat haar kut-kaarten zien
“Na wat kleinere wedstrijden te hebben gedaan, begon ik meer wedstrijden in het buitenland te doen. Dat waren vooral wedstrijden in België, maar ik ben laatst ook een keer naar Parijs gegaan. Dat was al een megavette ervaring, maar afgelopen maand was voor mij het hoogtepunt. Ik vloog voor het eerst naar Oostenrijk om mee te doen aan het WK; de crème de la crème van bodypaint-wedstrijden.
Ik deed aan maar liefst drie wedstrijden mee. Aan de World Award in bodypainten, aan facepainten en aan de special effects make-upcategorie. Voor alle drie de categorieën heb ik van tevoren veel moeten voorbereiden. Tijdens de wedstrijd heb je namelijk maar beperkt de tijd, dus je moet precies weten wat je gaat maken. Met een uitgebreid plan in m’n hoofd begon ik aan alle drie de wedstrijden.
Die werden op verschillende dagen gehouden, en duurden allemaal meerdere uren. Een wedstrijd in bodypainten duurt bijvoorbeeld rond de zes uur. Het was dus een intensief tripje – niet alleen voor mij, maar ook voor de modellen. Zij moeten zo lang mogelijk stil staan en een goede blaas hebben. Maar een plaspauze is natuurlijk onvermijdelijk. Het model moet dan zo voorzichtig mogelijk diens broekje naar beneden doen en deze vervolgens weer op precies dezelfde plek terugplaatsen. Het is namelijk een kunst om het broekje (ik bodypaint voornamelijk mannen) zo goed mogelijk te camoufleren.
Hilal (30) leert leven met gevolgen van herseninfarct: 'Ze dachten dat het migraine was'
Daarnaast is het tijdens die zes uur ook belangrijk dat iedereen genoeg eet en drinkt. Ik focus me daarmee vooral op het model, want die moet natuurlijk niet neervallen. Mezelf vergeet ik daarentegen door de tijdsdruk nog weleens. Gelukkig wijst mijn moeder me er dan vaak op. Zij gaat eigenlijk altijd mee als mijn assistent en mag naast mij herinneren aan eten, ook meehelpen met het bodypainten van de grote vlakken.”
“Niet alleen mijn moeder was mee naar het WK. Ook mijn vriend en mijn twee broertjes waren er als mijn modellen. Je kunt in principe ook daar een willekeurig model krijgen, maar ik vind het het fijnst om iemand mee te nemen van wie ik weet hoe diegene eruitziet. Daarnaast is het ook fijn om iemand goed te kennen; dat maakt het natuurlijk ook nog eens gezelliger.”
“De drie wedstrijden waaraan ik heb meegedaan hadden allemaal hetzelfde thema, namelijk Generation Next. Ik besloot daarom een rode draad te bedenken, waarbij alle drie de creaties een andere focus hadden.
Voor de facepaint-wedstrijd heb ik bijvoorbeeld een DNA-streng gemaakt die overvloeit in een boom. Dat staat voor persoonlijke groei. Naast de boom had ik ook een oma afgebeeld. Dit is een persoonlijk detail, omdat ik tijdens mijn opvoeding veel van mijn oma heb geleerd. Dit klinkt allemaal heel vaag als ik het zo uitleg, maar ieder werk heeft dus een achterliggend verhaal.
Uiteindelijk ben ik met het bodypainten veertiende, met het facepainten vierde en met de special effect-categorie zesde geworden. Vooral op de veertiende plaats bij het bodypainten ben ik trots. Dit was namelijk de laatste dag en ik betwijfelde of ik het überhaupt wel ging redden qua tijd. Mijn droom is om nog een keer wereldkampioen bodypainten te worden, dus hopelijk ben ik er volgend jaar weer bij.
Eva (33) gaat de Dakar Challenge rijden: 'Vroeger wilde ik al het liefst jongens inmaken'
