Eén keer niet goed kijken in welke trein ze stapt, levert de dan 17-jarige Naomi een bijzonder avontuur op. Ze eindigt twee uur later aan de andere kant van het land. Uiteindelijk wordt ze door de spoorwegpolitie opgehaald.
“Opeens zag ik dat de trein helemaal leeg was, maar toen reden we al.”
Na haar eerste stagedag stapt Naomi onbewust in een trein op station Utrecht Centraal. “Ik was vermoeid en had ik mijn oortjes in. Hierdoor lette ik niet op de borden of omroepen. De deuren waren gewoon open.” Al na een paar minuten begint ze te twijfelen of ze wel in de juiste trein zit. “De lichten bleven uit en ik zag geen mensen. Ik begon door de wagons te rennen en kwam ook niemand tegen.”
Inmiddels is het voertuig al in beweging gekomen. Als Naomi uit het raam kijkt en ziet dat de trein ook nergens stopt, begint de paniek toe te slaan. “Ik liep naar het kamertje van de machinist en stond op de deur te bonzen. Toen dat niet hielp, begon ik met schreeuwen. Ook daar kwam geen gehoor op.
Er speelden zich verschillende horrorsecenario’s in mijn hoofd af. Ik wist niet waar de trein ging stoppen. Misschien wel in Duitsland.”
“Mijn telefoon was bijna leeg, dit zorgde voor extra stress. Gelukkig had ik nog genoeg batterij om zowel mijn ouders als de NS te bellen.” De NS vraagt aan Naomi waar ze is opgestapt. Met een beetje onderzoek komen ze erachter in welke trein ze zich bevindt. “Ze gaven aan waar ik heen ging, maar ook dat ik tot het eindstation moest blijven zitten.”
De trein van Naomi eindigt uiteindelijk op een rangeerterrein in een klein dorpje in Twente. “Niet per se de plek waar ik alleen wilde staan met een lege telefoon, en dit snapte de NS-medewerker gelukkig.” Als Naomi aankomt op een plek ver van haar thuisstad Zwolle, wordt ze opgehaald door de spoorwegpolitie. “We hebben uiteindelijk een heel stuk over het spoor gelopen naar een klein station in de buurt, hier kon ik zelf het juiste vervoer naar huis pakken. Op het station kreeg ik nog een chocoladereep uit de automaat. ‘Tegen de schrik’, zei hij.
Uiteindelijk zat ik twee uur alleen vast in een treinstel, op weg naar een plek waar ik niet hoefde te zijn. Dat was geen fijne ervaring. Tegenwoordig let ik goed op borden en omroepen om dit te voorkomen.”
Stijn (21) en Gijs (20) vlogen door gangpad tijdens treinongeluk Voorschoten: 'Totale paniek'
