Vandaag begint het Weekend van de Wetenschap, daarom vertelt Nadine van de Brug (22) over haar passie voor biologie. Zij doet samen met dertien andere studenten van Universiteit Leiden mee aan ‘iGEM’: een wereldwijde competitie in de synthetische biologie.
Nadine (22) doet voor wereldwijde competitie onderzoek naar kankertherapie: 'Mijn zomer spendeerde ik in het lab'
Eind oktober reist ze met haar team af naar Parijs, om daar hopelijk een medaille in ontvangst te nemen en eindelijk te vieren hoe ver ze zijn gekomen.
Kankertherapie
Nadine vertelt dat ze samen met haar team onderzoek doet naar een specifieke bacterie. “Ik ga proberen het zo begrijpelijk mogelijk te houden, want het is best ingewikkeld. Aan het begin van de competitie, in januari, vonden we een artikel waarin werd beschreven dat je een bacterie zo kunt aanpassen dat deze meer nanodeeltjes produceert. Dit doe je door het DNA van de bacterie te veranderen.
Dit vonden we interessant, waarna we op zoek gingen naar een haakje om dit bij toe te passen. We kwamen ‘fotothermische therapie’ tegen – een behandeling tegen onder andere kanker, die nog in de beginfase zit qua onderzoek. Toch zijn de resultaten tot nu toe veelbelovend. De therapie houdt namelijk in dat nanodeeltjes specifiek naar een tumor gaan en vervolgens worden gelaserd. Op die manier zouden artsen plaatselijk een tumor kunnen doden, zonder dat hier veel schade aan andere cellen bij komt kijken.
Museumnacht
Onze uitdaging was dus kort gezegd het aanpassen van bacteriën, zodat deze de juiste nanodeeltjes aanmaken voor kankertherapie. Hier hebben we ontzettend veel experimenten mee gedaan en artikelen over gelezen.”
“Maar naast ons onderzoek heeft ons team ook andere verantwoordelijkheden. We moeten bijvoorbeeld zelf sponsoren vinden, contact zoeken met professionals en naamsbekendheid creëren. Daarom hebben we workshops gedaan tijdens de museumnacht en een bierfestival. Dan doen we simpele experimenten waarbij mensen bijvoorbeeld met een microscoop hun eigen wangslijmvlies kunnen bekijken.”
Afgelopen zomer
Door mee te doen aan iGEM wordt Nadine samen met haar team volledig in het diepe gegooid. “Dat is ook wat het zo leuk maakt. Je moet gaandeweg echt uitvinden hoe je het beste kunt samenwerken en hoe je je onderzoek zo structureel mogelijk opzet. Ik heb al sinds de middelbare school een fascinatie voor hoe het lichaam werkt. Met dit onderzoek – maar ook mijn studie Bio-Farmaceutische Wetenschappen in het algemeen – leer ik steeds meer over hoe een gezond, maar ook een ziek lichaam in elkaar zit.
Nooit meer kleding kopen: Bibi-Jane (24) 'upcyclet' tweedehands kledingLees meerOns hele team heeft voor ons onderzoek een zomervakantie overgeslagen. We hebben met dertig graden fulltime in het lab gestaan, omdat de laboratoria tijdens de zomervakantie vrij waren. Iedere dag waren we van negen tot vijf bezig – en op donderdag hadden we ook ’s avonds nog een meeting. Het was onwijs druk, maar ik heb er geen spijt van. Die zomervakantie houd ik gewoon nog tegoed.”
Wedstrijd
Nadine vertelt dat er 350 andere teams meedoen aan de competitie eind oktober. “De teams komen vanuit alle hoeken van de wereld naar Parijs om hun onderzoek te presenteren. Vervolgens kun je verschillende medailles winnen. Je hebt bijvoorbeeld een prijs voor het beste concept, het beste model en de beste poster. Het team dat uiteindelijk de meeste medailles bemachtigt, wint de wedstrijd.
Ons doel is om tenminste één gouden medaille te winnen, want we weten niet zo goed of onze resultaten sterk genoeg zijn om daadwerkelijk te winnen. De resultaten zijn in ieder geval niet helemaal zoals we hadden gehoopt, doordat we veel tijd zijn kwijtgeraakt aan stomme foutjes. De eerste twee weken in het lab resulteerden bijvoorbeeld in onbruikbare resultaten, omdat we niet goed communiceerden met elkaar.”
Vieren
“We zijn ontzettend kritisch over hoe we alles hebben gedaan, want het kan natuurlijk altijd beter. Maar er zijn ook echt wel hoogtepunten geweest tijdens alle experimenten. Toen we bijvoorbeeld de eerste foto’s maakten van de nanodeeltjes en zagen dat ze de goede eigenschappen hadden – dat was echt een mooi moment.
Achteraf hebben we die momenten niet genoeg met elkaar gevierd. We zaten voortdurend hoog in ons stresslevel, maar we hadden soms gewoon even een biertje moeten drinken na een lange dag in het lab. Gelukkig blijven we na de wedstrijd nog een paar dagen in Parijs. Dan gaan we met het team de stad verkennen én ein-de-lijk vieren dat we zover zijn gekomen. Dat is iets waar we trots op mogen zijn.”