‘Ik ben gehersenspoeld, mijn dertigste verjaardag was niet dé deadline voor liefde’
Geen huisje, boompje, beestje voor Misha. Het was eerder datingaps verwijderen, singles-therapie, realisaties. De inmiddels mid-dertiger is haar leven lang gehersenspoeld over de deadline voor liefde. Nu die ‘houdbaarheidsdatum’ is verstreken, weet ze dat dat onzin is. ‘Onthoud dat er geen enkele leeftijd is die bepaalt dat je liefde verdient of nog ‘houdbaar’ bent. Jij verdient het altijd op je 22e, op je 34e en helemaal tot nadat je je laatste adem hebt uitgeblazen.’

‘Ik heb met volle teugen genoten van mijn ‘hoe phase’, maar ik hoef echt nooit meer terug’
Hoe was jouw hoe phase? Je weet wel, de fase waarin je besluit seksuele restricties overboord te gooien en jouw innerlijke ‘hoe’ vrij spel te geven. Die van Misha duurde jarenlang én hoewel zij er volop van genoot, voelt ze geen behoefte om ooit opnieuw deze fase te ontdekken. ‘Hoe leuk ik het toen ook vond, of dacht te vinden, uiteindelijk was dit een andere uiting van verdriet. Door het sloeren voelde ik me begeerlijker dan ooit, maar mijn eigenwaarde nam een duik. Mijn seksualiteit zette ik, achteraf gezien, op de verkeerde manier in. Namelijk om onzekerheden te verbloemen.’

‘Celibatair leven gaat over veel meer dan simpelweg geen seks hebben’
Noem het boysober, noem het celibatair leven, noem het een seksloos bestaan; krikken staat even niet op de to do-lijst van Misha. ‘Sinds, pak ‘m beet, drie jaar leef ik zo goed als celibatair. Toen ik hier een aantal jaar geleden voor het eerst mee begon, werd ik belachelijk gemaakt. Ik koos ervoor om me te onthouden van seks met anderen uit zelfbescherming. Ik vond dat het tijd was om te leren wie ik was in relationele zin als seks niet een van de eerste dingen was die ik op tafel gooide.’

‘Mijn hart werd een emotionele vipruimte waar niemand op de gastenlijst stond’
Wat weet jij van een muur om je hart bouwen? Die van Misha was metershoog tot één man er zorgvuldig stenen uithaalde. ‘Juist op het moment dat ik dacht dat ik veilig was, kwam de klap. Daar stond ik dan, gevoelsmatig naakt. Ik voelde me zo ontzettend verraden. Niet alleen door hem, maar ook door mezelf. Hoe had ik dit kunnen laten gebeuren?’

‘Als ik met hém aan het appen ben, voel ik me gegijzeld door mijn telefoon’
‘Onbekend nummer heeft één WhatsApp-bericht gestuurd, zegt mijn opgelichte telefoonscherm. Er staat geen naam bij, maar ik weet precies wie dit is’, schrijft Misha over die ene man die ervoor zorgt dat ze zich gegijzeld voelt door haar telefoon. ‘Het enige wat mij nog meer on edge maakt dan het eerste bericht ontvangen, is wachten op een reactie. Het wachten op een reactie zorgt ervoor dat rampscenario na rampscenario in je hoofd afspeelt én je dat heel eventjes voor waar aanneemt.’

‘De appjes die ik nooit stuurde, zijn de belangrijkste die ik ooit schreef’
Impulscontrole on lock; waar Misha vroeger alles over de WhatsApp-schutting gooide wat ze voelde, weet ze zichzelf inmiddels in bedwang te houden. De met emoties gevulde berichten worden nog altijd getypt, maar nooit verzonden. ‘Het was alsof er een knop omging: ik kon mijn energie beter in iets anders, in mezelf, steken in plaats van een ander te overtuigen van mijn menselijkheid.’

Misha: 'Ben ik écht een happy single? Het voelt als falen als ik 'nee' zeg'Lees meer