Als Maud Eijkelkamp (22) in juni 2022 last krijgt van buikpijn, linkt ze het niet direct aan iets ernstigs. Maar tijdens haar vakantie wordt de pijn ondraaglijk en later blijkt dat ze de chronische darmontsteking Colitis ulcerosa heeft.
“Mensen beseffen niet dat ze maar één darm hebben”, vertelt ze aan LINDA.meiden in een telefonisch interview.
Tot een jaar geleden wist Maud Eijkelkamp niet dat ze de ongeneeslijke darmontsteking Colitis ulcerosa had. “Ik kreeg in juni de eerste klachten. Het begon met diarree en vaak naar het toilet moeten. Dat had ik ook als ik gestrest was, dus ik linkte het niet aan iets ernstigs. Een maand later zag ik dat ik bloed in mijn ontlasting had. De eerste keer was het alsof ik een klein wondje had; niet zo veel dus. Maar een paar dagen later was de hoeveelheid vergelijkbaar met die van een menstruatie, terwijl ik niet ongesteld was.”
Hoewel ze op dat moment geen verdere lichamelijke klachten ervaart, verergeren de klachten zich als ze op vakantie gaat. “Mijn ontlasting bestond grotendeels uit slijm gemengd met bloed. Ik had enorm veel pijn; met lopen, fietsen of over een hobbel rijden in de auto was het zo erg dat ik ervan moest huilen. Ik ging langs bij een vrouwelijke huisarts – gezien het lichamelijke onderzoek voelde ik me daar comfortabeler bij.
Haar conclusie: het zal wel een aambei zijn. Het advies was om veel fruit te eten en af te wachten, het moest vanzelf over gaan. Ik geloofde haar niet. Een week later ging ik naar mijn eigen huisarts, een man. Toen hij klaar was met het fysieke onderzoek, zat zijn handschoen helemaal onder het bloed. ‘Dit is niet goed, dat weet ik nu al’, zei hij. Hij heeft me doorgestuurd naar de maagleverdarm-afdeling van het ziekenhuis. Een week later kreeg ik een endoscopie.”
Na het onderzoek weet de arts meteen wat er aan de hand is. “Ze zei: ‘Ik kan met honderd procent zekerheid zeggen dat je Colitis ulcerosa hebt.’ Maar de officiële uitslag liet nog drie weken op zich wachten.” Colitis ulcerosa is een ontsteking aan de dikke darm waarbij er zweren worden gevormd. Het is, net als de ziekte van Crohn, een ongeneeslijke darmziekte, schrijft de Maagleverdarm Stichting op hun website.
Bij Maud is 20 procent van haar dikke darm – die zo’n 60 centimeter lang is – ontstoken. “Ik kreeg klysma’s voorgeschreven als medicatie. Die moest ik elke avond inbrengen. Maar daar word je niet fitter van en het doet zeer. Ik heb dit maanden achtereen gedaan, maar merkte op een gegeven moment dat het niet meer werkte.”
Ashley (16) kan al drie jaar niet poepen: 'Mijn stoma zou helpen, maar ik werd alleen maar zieker'
Daarnaast is een dagelijks klysma ook een enorme belemmering van Mauds vrijheid. “Ik kon niet zomaar bij mijn vriend of een vriendin blijven slapen.” Aangezien het ook niet werkt, brengt de 20-jarige een bezoek aan haar arts en vraagt naar nieuwe medicatie.
Ze krijgt het ontstekingsremmende middel mesalazine mee – in de vorm van korrels voor orale inname. “Ik begon met één zakje à twee gram, maar dat zorgde niet voor verlichting. Ik had nog steeds last van slijm, krampen en bloed. Uiteindelijk mocht ik de dosering verdubbelen en dat gaat tot op heden goed. Het betekent overigens niet dat ik helemaal van mijn problemen af ben, want het medicijn heeft ook bijwerkingen. Zo heb ik weinig energie, nog steeds slijm bij de ontlasting en veel krampen. Het is alsof je menstruatiekrampen hebt, maar dan heftigere steken.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Door de medicatie die Maud momenteel slikt, moet ze elk half jaar naar het ziekenhuis voor een check-up. “De korrel kan je nieren beschadigen. Elke zes maanden moet ik langsgaan om bloed te prikken zodat mijn waardes gecheckt kunnen worden. Verder spreek ik dan met de arts over hoe het gaat. Ik bereid altijd wat vragen voor waar ik antwoord op wil.”
Tegen de vermoeidheid die ze dagelijks ervaart, is weinig te doen. “Ik doe aan yoga en mindfulness, zodat ik minder stress ervaar. Ik wil binnenkort weer gaan sporten in de hoop dat ik er energie van krijg. Voor nu ben ik er nog niet aan toe en beperk ik mijn beweging tot wandelen en fietsen. Het is het enige waar ik na een werkweek van 32 uur nog een klein beetje energie voor heb.”
De diagnose is Maud niet in de koude kleren gaan zitten. “Ik dacht: ah, shit – letterlijk. Ik ben verder oké, dit hoort bij mij. Maar dat betekent niet dat ik soms niet denk: waarom?”
Colitis ulcerosa is overigens niet een ontsteking waar je na een paar jaar vanaf bent of die zichtbaar is. “Niet iedereen snapt dat. Ik heb twee vriendinnen die weten dat als ik afzeg het echt niet anders is. Er zijn ook anderen die dat niet snappen of mensen die zeggen dat zij ook wel eens buikpijn hebben. Geloof mij, het is niet hetzelfde. Voordat ik van huis ga, ga ik vijf keer naar het toilet uit angst dat ik buitenshuis moet. Ik ben gewoon veel meer bezig met hoe ik me voel dan iemand die gewoon een keertje pijn heeft.”
Het is niet duidelijk of bepaalde voedingsmiddelen Mauds klachten verergeren. “Ik probeer weg te blijven van soja, alcohol en koolzuurhoudende dranken. Op te veel suiker ga ik ook niet lekker. Daarnaast eet ik geen ui en probeer ik momenteel uit of tomaat iets met mijn darmen doet. Het is lastig, want soms eet ik iets en weet ik niet wat erin zat waardoor ik me slecht voel.”
Iris (29) heeft de ziekte van Crohn: 'Ik moet wel 42 keer per dag naar de wc'
Al voordat Maud wist dat ze ziek was, liep ze met een collectebus van de Maagleverdarm Stichting rond. Sinds haar diagnose heeft haar bijdrage een extra laag gekregen. “Ik vind het leuk om ermee bezig te zijn. Onlangs heb ik meer dan 700 euro opgehaald door te wandelen voor de stichting. Mijn betrokkenheid heeft me veel gebracht, op een positieve manier.”
Daarnaast zit ze ook in een WhatsApp-groep met andere mensen met een darmaandoening; Crohn of Colitis ulcerosa. “Ik wilde in contact zijn met mensen die hetzelfde doormaakten.”
“Ik ben bang voor wat de toekomst me zal brengen. Het kan goed blijven gaan, maar het kan ook verslechteren. Je hebt kans op kanker of een stoma, niet ideaal. Maar als het zo is, is het zo. Daar moet ik dan maar mee leren omgaan. Een stoma kan ook een hoop ellende voor je oplossen.”
Voor nu is dat niets waar Maud zich druk over hoeft te maken, de medicatie zorgt er namelijk voor dat het relatief rustig is in haar darmen. “Ik heb geen invloed op wat er later gebeurt, dat zie ik dan wel weer. Voor nu wil ik me er niet door laten belemmeren en doen wat ik wil doen.”
Afsluitend wil Maud lezers nog wat advies meegeven. “Bij mij begon het als iets kleins, maar dit blijkt een chronische ontsteking te zijn waar ik de rest van mijn leven mee zal moeten leven. Mensen beseffen niet dat ze maar één darm hebben.
Dus als je klachten hebt, ga naar de huisarts. Twijfel niet, ook niet als je het gevoel hebt dat je je aanstelt. Misschien is er wél wat aan de hand en ben je door te wachten veel verder van huis dan je had gehoopt.”
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring, en is geen medisch advies. Overleg altijd met je (huis)arts.
'Period poop' is een ding: dit moet je weten over je darmen tijdens je menstruatie
