Over één ding zijn veel mensen het eens: insecten wil je het liefst zo ver mogelijk uit je buurt hebben. Toch geldt dat niet voor Marit, die liever met een camera in het gras alle beestjes in de tuin van haar ouders fotografeert.
Marit maakt portretten van insecten: 'Ik raak ze liever niet aan'
En dat terwijl ze er nooit een aan zou willen raken.
Mama’s tuin
Professionele foto’s maken van insecten is waar Marit nu dolgelukkig van wordt, maar in 2018 wist ze nog niets van fotografie en had ze ook geen interesse in insecten. “Ik heb nooit iets gehad met camera’s of die kleine beestjes. Maar een paar jaar geleden vroegen mijn ouders of ik wat foto’s kon maken van hun grote tuin, de Olgarden, om mensen te trekken voor een open dag. Toen ik de tuin begon te ontdekken en ging fotograferen, werd ik verliefd op alles wat ik zag. Niet alleen de natuur en de planten, maar juist de insecten verwonderden mij”, legt Marit uit.
De vonk sloeg direct over. “Als ik iets heel leuk vind, klamp ik me er helemaal aan vast. Dat had ik met de insecten, ik wilde er meteen alles over weten.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Eerst falen, dan beter worden
Hoewel de vonk was overgeslagen, wist Marit nog steeds niet goed waar ze mee bezig was. “Ik moest ervaring en kennis opdoen voordat ik foto’s kon maken van goede kwaliteit. Toen ik net begon met fotograferen, vroeg ik me af waarom andere mensen het wel konden en ik niet. Maar ja, vroeger rende ik met mijn camera achter een vlinder aan op het moment dat ze wegvloog. Nu doe ik dat natuurlijk niet meer. Ook weet ik door kennis en ervaring dat ik insecten het beste kan benaderen in de vroege ochtend”, vertelt ze over haar eerste ervaringen als fotograaf.
Het lukte Marit met veel oefenen en onderzoek doen om steeds beter te worden in het vak. “Onderzoek doen naar insecten begon bijna als een obsessie te voelen. Wanneer ik een nieuw insect had gefotografeerd, wilde ik er meteen alles over weten. Ik wilde uitzoeken hoe ze zich gedroegen en hoe het beestje was ontstaan. Er ging een wereld voor me open waarvan ik niet wist dat die bestond”, vertelt ze verwonderd.
Insecten fotograferen is hele opgave voor Tina de Bruin: 'Kriebeldieren niet mijn sterke punt'
Een dag in het leven
Marit heeft naast het fotograferen een fulltime baan. Ze werkt vier dagen in de week, maar vindt het geen probleem als haar wekker in het weekend om vijf uur in de ochtend rinkelt. Dan is het tijd om insecten in de tuin te spotten. “Ik fotografeer in de tuin van mijn ouders, waar ik negentig procent van mijn foto’s maak. In de ochtend blijven insecten het kalmst en zitten ze veel stiller, dus vandaar dat mijn wekker zo vroeg afgaat”, legt ze uit.
Wanneer Marit uiteindelijk de foto heeft gemaakt, kan ze niet wachten het beeld te delen met de buitenwereld. “Ik ben altijd het meest trots op de foto die ik het laatst heb gemaakt. Als de omstandigheden goed zijn, het beestje op de perfecte plek zit en de foto goed is gelukt, kan ik niet wachten tot ik zijn mooie koppie op social media kan delen”, vertelt ze.
Respect
Marit vindt het belangrijk om respect te hebben voor de insecten die ze fotografeert. “Ik maak bijna nooit foto’s van insecten met een gevangen prooi. Vaak moeten ze van die prooi een hele week eten. Ik moet heel dichtbij zitten als ik een foto wil maken, waarbij ik soms ook een takje of blaadje moet vasthouden.
Op het moment dat ik dat takje per ongeluk loslaat, kan ik het insect samen met zijn prooi zomaar naar de andere kant van de tuin katapulteren. Dat is waar ik een grens trek, want ik wil dat proces niet verstoren”, vertelt Marit. Toch is het haar een keer gelukt om een spin te fotograferen met een fruitvliegje als prooi. “Hij zat perfect en ik wilde het toch een keer proberen.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Lange broek
Marit heeft bijen en wespen gefotografeerd, maar is nog nooit gestoken. Wel zorgt ze er altijd voor dat haar benen bedekt zijn. “Als ik fotografeer, wil ik comfortabele kleding aan hebben. Ik zou nooit een korte broek aantrekken, want eigenlijk ben ik helemaal geen insectenheldin. Ik zou nooit zomaar een insect oppakken of aanraken om aan iedereen te laten zien, tenzij er een op mij gaat zitten”, vertelt Marit.
Vergeleken met vijf jaar geleden is ze wel minder angstig voor de insecten die ze tegenkomt. “Ik heb een keer tussen de zoemende bijen gezeten om foto’s te maken, dat had ik vijf jaar geleden nooit gedaan!”
Reacties
Marit deelt haar mooiste foto’s op Instagram en haar account telt inmiddels 754 duizend volgers. “Ik heb een tijdje geleden een bericht gekregen van een meisje uit India dat elke ochtend met haar vader naar mijn reels keek. Dat was ontzettend bijzonder”, vertelt Marit.
Ook zijn er veel ouders die haar foto’s aan hun kinderen laten zien. “Er zijn een paar ouders die me een berichtje hebben gestuurd, waarin ze zeiden dat ze hun kinderen de insectenwereld leerden kennen door mijn foto’s. Ik wil ze meegeven dat insecten niet eng zijn.”
De bloemkrabspin
Marit is verschillende insecten tegengekomen en heeft er ook al veel gefotografeerd, maar er zijn een aantal die ze nog graag zou willen spotten. “Ik maak foto’s van de insecten die ik tegenkom en dat wil ik blijven doen. Toch zou ik het wel heel leuk vinden om de bloemkrabspin een keer te kunnen zien. Die leeft vooral op de hei en kan van kleur veranderen. Hij kan roze, lila en geel worden”, vertelt ze. Tot de dag dat ze die spin spot, blijft ze foto’s maken in de tuin van haar ouders.
Ah, kijk nou (of toch liever niet): insectensmoeltjes van héél dichtbij
