Ik was al vroeg uit de veren vandaag omdat ik nog ff wilde sporten voor m’n solli. Een solli ja, dat hoor je goed… Ik had mezelf écht voorgenomen om niet te gaan werken tijdens m’n studententijd, omdat ik gewoon wilde genieten. AS I SHOULD! Je hebt werkpaarden en sierpaarden toch? Ik denk dat je wel kunt raden met welk type paard ik mij identificeer. Anyways. De reden waarom ik nu moet gaan solliciteren, is dat mijn vader een tegenslag heeft gehad op werk. “Het is tijdelijk lieverd, zeg je cc maar even vaarwel”, vertelde hij via FT vanuit ons vakantiehuis in Nice. Super zielie voor m’n ouders natuurlijk, maar laten we ook even stil staan bij het feit dat ik nu moet gaan WERKEN!?

Ego aside, sportlesje geknald en op naar de solli. First things first, even naar de Coffee Company. Die overpriced havercappu met een dubbele shot espresso is precies wat ik nodig heb om ze omver te blazen bij die mode-toko. Waar ik niet op zat te wachten: een tut die haar eerste werkdag heeft en m’n bestelling opfokt. Helaas was dat wel het geval. De lieve meid in kwestie gaf mij soja in plaats van haver… “Ja, daar doen we niet aan schat”, zei ik. Ze maakte de order met alle liefde opnieuw, maar goed, DIE SOLLI! Ik kom sowieso te laat nu. Op zich heb ik wel een goed excuus: met een ‘’Sorry lieffie, ik kreeg de verkeerde melk bij m’n order! X’’ kom je wel weg toch?

Met mijn cappu in de ene hand en het slechte excuus in de ander, trek ik een sprintje naar de hoek van de Elandsgracht. ‘Mommylicious Bags & Co’ staat er op de gevel, dit is het. Een modebedrijf. Waar ik fashionably late ben.. Moet kunnen toch? Ik loop naar binnen, stamp op de marmeren vloer naar de receptie en vraag naar ene ‘Clarissa’, waarmee ik mijn gesprek zal voeren. “Je bedoelt Cassandra zeker?”, zegt de receptioniste. Oeps. Classic.

Ik word naar het kantoor van Cassandra geleid, waar ik eerst plaats mag nemen op een bankje in de gang. Het kantoor ziet er i.i.g. heel flex uit. Alles beige, healthy snacks, een koffiebar met alle soorten plantaardige melk, uitzicht over de grachten en zelfs een dakterras om te tannen in de pauze. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik het daar ook op heb uitgekozen he? Ik bedoel, áls ik ga werken, moet dat wel in een luxe omgeving zijn…. Iets met je omringen met welvarende mensen en the law of attraction, I guess.

Cassandra komt naar de gang, geeft me een scan van top tot teen en verwelkomt mij in haar kantoor, dat groter is dan mijn huis. Het lijkt lett alsof ik in een Pinterest-board ben gestapt. Daar zit ik dan, tegenover de grote baas die een not amused blik aan mij geeft, gezien ik te laat ben. Ik breek de awk stilte, geef een klap op haar bureau en zeg dat de Q&A kan beginnen. Humor is geen ding hier denk ik, want ze was clearly not impressed. “Waarom wil je bij ons werken?”, vraagt ze met haar ijzige blik.

“Schat, luister, ik heb héél veel knowledge of fashion! Ik volg létterlijk iedereen uit de scene en zie gewoon een hele grote match tussen ons. Mijn vriendinnen vragen ook áltijd mode advies aan mij. Ik ben letterlijk gewoon je girl!”

Cassandra kijkt me aan alsof ik van een andere planeet kom. “Heb je al ervaring in de high-end fashion industry?”, stelt ze als tweede vraag. “Oh, mega veel!”, antwoord ik direct. “Ik heb zeg maar een abbo op Vogue en pin daily op mijn ‘HDP FASHION’-bord. Plus, m’n moeder heeft een aantal vintage LV’s, dus ik snap die luxe vibe helemaal schat.”

Cassandra kijkt op haar zware pols naar de tijd en zegt heel diplomatiek dat ze snel contact met mij opneemt. Oftewel, see you never! Goed, volgende keer beter!

Liefs, MC

Afko’s:
Solli = Sollicitatie
cc = Creditcard
FT = Facetime
Lett = Letterlijk
Awk = Awkward
Abbo = Abonnement
HDP = Heerlie De Peerlie
LV’s = Louis Vuitton tassen
Zware pols = Duur horloge