Steeds meer jongeren willen loodgieter worden, constateert branchevereniging Techniek Nederland. Iris van Liempt is het al. Zij is dolgelukkig met het werk dat zij dagelijks doet.
Iris vertelt wat haar werk zo leuk maakt, de twijfels die ze eerst over de bouw had en hoe het is om als vrouw in de bouw te werken.
Van kleins af aan had Iris al de droom om bouwvakker te worden. “Ik speelde altijd liever met Lego en Duplo dan met Barbie poppen en had vooral jongensvrienden. Het was voor mijn moeder dan ook geen verrassing dat ik op mijn zestiende de bouw in wilde. Toch ben ik na mijn derde jaar op de havo niet meteen de bouw ingegaan. Ik twijfelde, omdat er veel vooroordelen zijn over vrouwen in de bouw. Misschien was het fysiek wel te zwaar voor me of kon ik niet tegen de opmerkingen die ik zou krijgen. Daarom koos ik ervoor om met een overgangsbewijs een opleiding in de zorg te starten.
Al snel merkte ik dat die opleiding niets voor mij was. Ik wilde aan het werk en direct resultaat zien. Daarom raapte ik al mijn zelfvertrouwen bij elkaar en begon ik te solliciteren bij verschillende bouwbedrijven. Hoewel er een groot loodgieterstekort is, heb ik ruim dertig mails moeten sturen. Dat was heel frustrerend, omdat ik vaak geen enkele reactie terugkreeg. Als meisje van zestien werd ik niet serieus genomen. Bedrijven namen liever een onervaren ‘sterke’ jongen onder hun hoede. Toch was er na die vele mails een bedrijf dat enthousiast was, waarna ik het werken heb gecombineerd met een BBL-opleiding.”
Iris omschrijft hoe een gemiddelde dag op haar werk eruit ziet. “Mijn wekker gaat ’s ochtends om 06.00 uur, waarna ik om 06.30 uur naar de bouwplaats ga en samen met mijn collega’s nog even een kopje koffie drink voordat we beginnen. Wat mijn taak is voor de dag verschilt heel erg gedurende een project. Ik zie zandbakken transformeren naar grote villa’s, dus soms ben ik met een fundering bezig en soms ben ik een pot aan het installeren. Dat is wat mijn werk zo leuk maakt. Je bent echt van het begin tot het einde met een project bezig. Samen met mijn moeder rijd ik wel eens langs wijken waar ik eerder heb gewerkt. Als ik dan de gordijnen zie hangen en de auto’s op de oprit zie staan, voel ik me altijd trots.”
Naast dat Iris het top vindt dat ze het resultaat van haar werk direct kan bewonderen, hecht ze ook veel waarde aan de vrijheid die ze op werk heeft. “Er is niemand die continu controleert of ik wel wat aan het doen ben. Zolang ik mijn taak van de dag afkrijg zijn ze blij met me. Daarnaast heb ik mega fijne collega’s die mij allemaal steunen en motiveren om mijn best te doen en waarmee ik kan lachen.
Mijn eigen vooroordelen bleken al snel niet te kloppen toen ik begon met werken in de bouw. Ik dacht dat bouwvakkers alleen maar shag rookten en grappen maakten over seks, maar dat valt reuze mee. Mijn collega’s zijn een voor een goede vrienden van mij geworden en mijn begeleider noem ik ook wel mijn bouwvader. Als iemand anders iets neerbuigends over mij zegt, komen ze keihard voor mij op.”
Hoewel vrouwen in de bouw inmiddels normaal zouden moeten zijn, heeft Iris af en toe nog te maken met scheve opmerkingen. “Vooral mensen die ik nog niet ken, hebben wel eens vooroordelen. Dan vragen ze of ik hulp nodig heb met sjouwen, omdat ik ‘nog maar een meisje’ ben of ze grappen dat ik eigenlijk in de keuken hoor te staan. Met de tijd heb ik geleerd dat je gewoon een scherp antwoord terug moet geven. Ik hoor bijvoorbeeld vaak als ik met pijpen rondloop: ‘O, ga je weer pijpen?’. Mijn reactie is dan altijd: ‘Ja, ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt’. Als je laat zien dat je een beetje van je af kunt bijten, zijn ze het meisjes plagen snel zat.”
Wel heeft Iris het idee dat ze zich als vrouw tien keer harder moet bewijzen. “Omdat er vooroordelen zijn over vrouwen in de bouw, moet ik voor mijn gevoel laten zien dat ik dit werk net zo goed (of beter) kan doen als een man. Ik kom bijna nooit andere vrouwen tegen op de werkplaats, waardoor ik er toch wel een beetje tussenuit spring. Vaak levert dat ook positieve reacties op. Dan zeggen ze vaak: ‘Hé, wat stoer, dat zouden meer vrouwen moeten doen’. Zelf hecht ik meer waarde aan complimenten over mijn werk. Dat ik een vrouw ben, is natuurlijk niet iets waar ik hard voor gewerkt heb. Als ik van mijn begeleider hoor dat mijn werk er goed uitziet, kan ik met een tevreden hart naar huis.”
Via TikTok (@loodgietster) heeft Iris wel contact met een aantal andere vrouwen die in de bouw werken. “Op TikTok deel ik video’s over mijn werk, waarop andere meiden soms reageren dat ze mijn ervaringen herkennen. Met een aantal van die meiden heb ik nu vaker contact; over ons werk, maar ook over de kleinzerigheid van mannen op werk. Het is fijn om op deze manier ook meiden te kennen die hetzelfde werk doen. Zeker omdat ik ze anders nooit was tegengekomen.”
Eline (22) is trotse tractor-bestuurder: 'Vakkenvullen was echt niets voor mij'
