Het hele leven van Kristina* verandert compleet als ze via Twitter een berichtje binnenkrijgt. Een man beweert haar biologische vader te zijn, terwijl ze nooit heeft getwijfeld of haar vader wel haar echte vader is.
Ze leert hem uiteindelijk kennen, maar verbreekt na jaren toch het contact. Wij belden haar erover.
Haar jeugd verschilt voor zover ze weet niet heel veel van dat van andere kinderen. “Ik ben opgegroeid in een heel warm gezin en heb twee jongere zusjes. De relatie met mijn ouders is altijd heel fijn geweest, ondanks dat ik een beetje een opdonder was die ervan hield om de grenzen op te zoeken. Alles wat ik me herinner, is dat we altijd leuke dingen deden samen en dat er altijd ruimte was om te delen hoe we ons voelden.”
Wat Kristina niet weet is dat ze de eerste anderhalf jaar van haar leven alleen met haar moeder is. “Toen woonden we bij mijn opa en oma en was mijn vader – eigenlijk dus mijn stiefvader – nog helemaal niet in beeld. Maar ja, toen was ik nog zo klein. Dat herinner ik me allemaal niet meer.”
Haar moeder trouwt als Kristina twee is met haar stiefvader en samen krijgen ze nog twee dochters; haar halfzusjes. Toch komt ze er pas rond haar veertiende achter dat het gezin heel anders in elkaar zit dan ze tot dan toe denkt. “Hyves en Twitter waren op dat moment populair en daar was ik vrij actief. Wel altijd in de woonkamer waar mijn ouders in de gaten konden houden wat er gebeurde. En met de boodschap: als je een berichtje krijgt van iemand die je niet kent, moet je het laten weten. Want als het een oudere man is, kan het zomaar een foute zijn.”
Dat heeft ze in haar achterhoofd als ze via X – toen nog Twitter – ineens een bericht krijgt van een onbekende, oudere man. “Hij schreef: ‘Hoi, ik ben [volledige naam]. Wil je aan je moeder vragen of ze mijn naam kent?’. Dat deed ik, maar ze zei dat ze die naam niet herkende. Ik probeerde hem af te wimpelen, maar toen hij zijn roepnaam zei, trok mijn moeder lijkbleek weg. Toch zei ze weer dat zijn naam haar niet bekend voorkwam.”
Kristina laat de man weten dat haar moeder niet weet wie hij is en vraagt waarom hij haar benadert. “Daarop antwoordde hij dat hij mijn biologische vader is. In eerste instantie dacht ik dat hij een grap maakte en dat het gewoon een viespeuk was. Daarom heb ik hem uiteindelijk geblokkeerd en heb ik de laptop afgesloten.”
Elise (18) is tienermoeder én krijgt binnenkort broertje of zusje: 'Wil niet dat mijn dochter opgroeit met vragen'
In de dagen daarna probeert ze het los te laten, maar haar moeder gedraagt zich sinds die ene avond niet meer het zelfde. “Normaal gesproken wat ze altijd heel opgewekt en knuffelig, maar ineens deed ze afstandelijk. Het was niet meer mama. Daardoor ging ik liggen malen in bed of ik iets fout had gedaan of dat er iets was gebeurd. Al snel kwam ik tot de conclusie dat er iets aan de hand moest zijn wat te maken had met die onbekende man.”
Op school besluit ze de computer te gebruiken om weer contact op te nemen met de man. “Ik vroeg hem hoe hij hierbij was gekomen en of hij bewijs had. Niet veel later legde ik het aan mijn ouders voor en gaf mijn moeder eindelijk toe dat hij inderdaad mijn biologische vader is. Verder wilde ze er niet veel over kwijt; pas als ik ouder was.”
Ineens weet Kristina niet meer wat wel en niet waar is in haar leven. “Mijn zusjes waren ineens niet meer mijn zusjes, tenminste zo voelde het. Ik twijfelde aan alles en probeerde bij mijn vader te zien of ik niet toch iets kon vinden waarin we wel op elkaar leken. Het moest een grap zijn.”
Na nachten wakker liggen besluit ze toch haar ouders te confronteren en te eisen dat ze meer informatie krijgt. “Ik dreigde naar mijn biologische vader te gaan en daar verhaal te halen. In die tijd heb ik hem daarom ook een paar keer opgezocht, soms stiekem, en er in een hele puberale fase zelfs een paar maanden gewoond.”
Kristina’s biologische vader vertelt dan zijn kant van het verhaal. “Hij claimt dat mijn moeder zonder het hem te vertellen stopte met het slikken van de pil om expres zwanger te worden en er tijdens de zwangerschap zomaar vandoor is gegaan. Uiteindelijk heeft zij me verteld dat ze bij hem is weggegaan omdat hij een drugsprobleem had en haar spullen verkocht om geld te krijgen. Mijn opa en oma hebben daarop gezegd dat ze haar wilden helpen, dus toen heeft ze de stap durven zetten om bij hem weg te gaan. Uit bescherming voor mij heeft ze me nooit iets verteld.”
Achteraf begrijpt ze waarom haar ouders het al die tijd geheim hebben gehouden. “Het is een man die de grenzen opzocht en daarbij niet vies was van een leven met drugs en criminaliteit. Ze wilden niet dat ik zou opgroeien met een vader die lam van de coke of pillen op de bank lag. Toch ben ik nog jarenlang boos geweest op mijn moeder, omdat ik het gevoel had dat ze me iets had ontnomen. Ik had zelf de keuze willen maken of ik wel of geen contact met hem zou hebben.”
Het contact met haar biologische vader houdt nog een tijdje stand, maar kapt Kristina uiteindelijk toch af. “Enkele jaren geleden heb ik bij hem aangegeven dat ik geen contact meer met hem wil, behalve als er iets heel belangrijks is waar hij me over moet bellen. Ik merkte namelijk dat ik, in de jaren dat ik met hem omging, de verkeerde kant op werd getrokken. Zo ging ik nog meer tegen alles en iedereen in en dat had een negatief effect op mijn werk en de relatie met mijn familie. Hij zou me verder die afgrond intrekken, als het zo door zou gaan.”
Wel heeft ze nog contact met haar opa, de vader van haar biologische vader. “Helaas is hij erg aan het dementeren, maar toch hangt ook mijn foto tussen alle foto’s van zijn kleinkinderen in het verzorgingstehuis. En hij herkent me nog; dan wijst hij naar me en vertelt hij mensen hoe trots hij is op zijn oudste kleindochter.”
Aan de kant van haar biologische vader heeft ze ook nog een halfbroertje en een halfzusje. Zelf heeft ze niet de behoefte om met hen in contact te komen, maar ze staat er wel voor open als zij dat op een gegeven moment zouden willen. “Als ze voor de deur staan, laat ik ze natuurlijk binnen. Zij kunnen er namelijk ook niets aan doen dat onze vader is zoals hij is. Het zal nog wel even duren, hoor, want ze zijn nog heel erg jong. Maar wie weet over een jaar of tien.”
Er is veel gebeurd sinds Kristina erachter kwam dat haar vader niet haar biologische vader is. Toch had ze niet gewild dat het anders was gelopen. “Alles gebeurt met een reden. Als ik dit niet had meegemaakt, had ik bijvoorbeeld mijn huidige partner nooit leren kennen. En dat is iets wat ik echt niet had willen missen.”
*De naam Kristina is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Lisa: 'Wij hebben geen muilkorf nodig, maar een megafoon'
