Vieze onderbroeken achter de bank of een huisbaas die het liefst overal camera’s ophangt: het leven op kamers is lang niet altijd huisje-boompje-feestje. In ‘Kamer en Kwel’ delen jullie je opmerkelijkste huiservaringen.
Zo reisde Rebecca* (20) voor niets twee uur heen en weer naar een hospiteeravond.
Situatie
Rebecca’s goede voornemen van dit jaar is om op kamers te gaan. Vanaf de bank bij haar ouders scrolt ze daarom door wat Facebook-advertenties heen. Ze komt een huis tegen van vier meiden die op zoek zijn naar een huisgenote. Het ziet er veelbelovend uit, dus Rebecca reageert op de advertentie. Met succes, want ze wordt uitgenodigd. De dag van de hospiteeravond is Rebecca twee uur onderweg naar het huis. Gelukkig heeft ze ervoor gezorgd dat ze als een van de eersten mag komen. Op die manier kan ze nog wel thuiskomen ’s avonds.
Als Rebecca aankomt bij het meidenhuis, merkt ze dat de sfeer gezellig is. “De bewoners van het huis hadden de hospitanten in groepen uitgenodigd. Ik zat met zeven andere meiden in de eerste shift van de avond. We kregen eerst een tour door het huis en daarna was er tijd om even na te borrelen.”
Uit de gesprekken die Rebecca voert, merkt ze dat er veel regeltjes in het huis zijn. “Zo had het huis een bijnaam. Als je het over het huis had, moest je verplicht die naam gebruiken – anders moest je een ‘atje’ doen. Ik had al snel door dat de meiden in het huis veel samen deden. Er was weinig ruimte om dingen voor jezelf te doen. En het hele huis stond in het teken van hun vereniging.”
Tijdens het borrelen wordt daar iets opmerkelijks over gezegd. “Tussen neus en lippen door vertelde één van de meiden die er woonde, dat hun toekomstige huisgenoot wel lid moest worden van de studentenvereniging waar zij bij zaten. Als je werd uitgekozen, zou je eerst een proeftijd krijgen van een paar maanden. Dan kon je zien hoe het er aan toeging bij de vereniging en tijdens de huisavonden die de meiden organiseerden. Daarna was je verplicht om je aan te sluiten bij het dispuut. Anders moest je weg uit het huis.”
Myron (31) verhuisde naar Parijs: 'Mijn huisgenoot bleek een drugsverslaafde dealer'
De meiden in het huis organiseren iedere dinsdag een huisavond. “Dan kwamen er wekelijks zo’n 25 man over de vloer”, vertelt Rebecca. “En dat was nog niet alles. Ook op donderdag was er een activiteit met het dispuut. Ik dacht meteen: daar heb ik helemaal geen tijd voor, waarna ik om me heen keek naar de reacties van anderen.”
De anderen hospitanten lijken net zo verbaasd als Rebecca te zijn. “Toch zei niemand er iets over. Aan het einde van de avond werd er een foto van je gemaakt. Je moest wat informatie achterlaten en aangeven of je nog geïnteresseerd was in de kamer. Ik heb toen opgeschreven dat ik dat niet meer was.”
Achteraf had Rebecca wel iets willen zeggen tegen de meiden over hun dispuutregel. “In de advertentie stond namelijk niets over dat je verplicht lid moest worden. Als ze dat van tevoren hadden gemeld, had ik me sowieso niet opgegeven voor de hospiteeravond. Dan had ik niet voor niets vier uur hoeven reizen.”
“Toch vond ik het spannend om er daar iets over te zeggen”, geeft Rebecca toe. “Zeker omdat niemand anders er iets over zei. Ik merkte die avond ook wel dat er een andere sfeer hing dan bij andere hospiteeravonden die ik had meegemaakt. Ik ben daarom blij dat ik die avond zelf besloten heb dat dit ‘m niet ging worden. Op dit moment ben ik nog steeds druk op zoek naar een kamer, maar ik kom vast een keer een huis tegen dat wel matcht met mijn wensen.”
Heb jij net als Rebecca een gekke ervaring met een hospiteeravond? Of een vervelende huisgenoot, verschrikkelijke huisbaas of vies huis waar je alles over wil delen? Mail dan je leeftijd en een samenvatting van je verhaal naar anne.schiphof@linda.nl onder vermelding van ‘Kamer en Kwel’.
*Rebecca’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
De keuken van Naime (22) is ijskoud: 'Ik kook met handschoenen aan en bevroren olijfolie'
