Wat doe je als je ’s ochtends wakker wordt, maar je lichaam nog een paar minuten volledig verlamd voelt? Jenell Schutz (25) heeft last gehad van slaapverlamming en durfde hierdoor niet meer naar bed te gaan.
“Ik was zo bang dat het opnieuw zou gebeuren.”
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring. Heb je zelf last van nare ervaringen en denk je dat er iets serieus aan de hand is? Overleg altijd met je (huis)arts.
Na een heftige break-up in 2018 krijgt Jenell voor het eerst last van slaapverlamming. Op dat moment woont ze nog bij haar ouders, heeft ze het druk met haar fulltime baan en zit ze niet lekker in haar vel. Wanneer ze op een ochtend uit haar slaap ontwaakt, ontdekt ze dat ze zich niet meer kan bewegen. “Ik kon niet eens mijn ogen openen, ik was compleet verlamd en schrok daar enorm van”, vertelt ze.
Wel hoort ze die ochtend een herkenbaar geluidje in haar kamer. Dat biedt troost. “De kat van mijn ouders had een belletje om haar nek, dus ik dacht dat ze lekker bij me wilde komen liggen.” Niets blijkt minder waar, wanneer er een zwaar gewicht op haar springt en hard tegen haar borst aan drukt. Uit paniek lukt het Jenell niet om rustig adem te blijven halen. “Ik kon mijn ogen niet openen, maar wist wel dat wat er op mijn borst zat niet mijn kat was. Het was veel zwaarder. Ik dacht echt dat ik doodging.”
Terwijl Jenell haar best doet zich te bewegen, voelt ze een tweede gewicht op haar. “Dit keer werd er ook op mijn onderbuik gedrukt en weer wist ik dat het mijn kat niet kon zijn. De twee figuren maakten een ratelend en angstaanjagend geluid. Ik ben niet gelovig, maar op dat moment vroeg ik aan God of hij me kon helpen.” Wanneer het haar lukt om uit de verlamming te komen, zit ze direct rechtop in bed. De kat ligt aan de andere kant van de slaapkamer. “Ik ben huilend naar beneden gegaan en heb alles aan mijn ouders verteld.”
Na deze heftige ervaring heeft Jenell een tijdje geen last meer van slaapverlamming, totdat ze met haar huidige vriend gaat samenwonen. “Het huis was op zichzelf al spooky, want het was oud en had veel geschiedenis. Er hebben onderduikers en nonnen gewoond”, vertelt ze. In deze periode komt het vaker voor dat ze verlamd ontwaakt, maar het is nooit hetzelfde als die keer bij haar ouders. “Wat overeenkwam met toen was dat ik me niet kon bewegen, moeizaam ademde en telkens dacht dat ik dood zou gaan. Maar die twee zware gewichten zijn gelukkig nooit meer teruggekomen.”
Hoewel Jenells slaapverlammingen niet langer dan een halve minuut duren, durft ze door het heftige incident niet meer te gaan slapen. “Ik was lange tijd zo bang dat het opnieuw zou gebeuren dat ik liever niet meer naar bed ging. Een halve minuut klinkt helemaal niet heftig, maar op dat moment is de situatie te intens en duurt het allemaal veel te lang.”
Alles over slaapverlamming: 'Een man kwam op me zitten en betastte me'
In deze moeilijke periode praat Jenell veel met vrienden, die de situatie lastig te begrijpen vinden. “Dat snap ik, want voordat ik er last van kreeg, vond ik het ook niet zo heftig klinken. Maar zodra je het zelf meemaakt, schijt je echt peuken.”
Gelukkig heeft ze ook vrienden die haar wel begrijpen en het zelf ook weleens hebben meegemaakt. “Ik werd erg blij van mensen die hetzelfde hadden meegemaakt en me begrepen. We gaven elkaar ook tips en deelden onze ervaringen.”
Jenell doet op internet veel onderzoek naar het fenomeen en ontdekt twee mogelijke verklaringen. “Experts en huisartsen verklaren dat slaapverlamming ontstaat wanneer je lichaam slaapt, maar je hersenen al wakker zijn. Ik geloof zelf in de spirituele verklaring, dat er duistere energieën op je afkomen als je niet lekker in je vel zit”, legt ze uit.
Op internet vindt Jenell allerlei oplossingen om slaapverlamming te voorkomen of sneller te laten verdwijnen. “Ik kreeg de tips om niet op mijn rug in slaap te vallen, me tijdens de verlamming op mijn tenen te focussen en te zeggen dat ik sterker ben dan de duistere energie om mij heen.”
Nu gaat het beter met Jenell en heeft ze al langere tijd geen last gehad van slaapverlamming. Toch is ze er elke ochtend nog mee bezig. “Het eerste wat ik doe als ik wakker word, is checken of ik wel kan bewegen.”
Sandra (43) had slaapverlamming: 'Ik was wakker en kon me niet bewegen, de paniek sloeg toe'
