Het leed dat ‘alles op onze oerdriften gooien’ heet. Een gesprek over vriendschappen tussen mannen en vrouwen heeft redacteur Misha aan het denken gezet. Kan het écht of zit de evolutie ons in de weg?
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden over hoe het er bij hen voorstaat op het gebied van flirts, seks en relaties.
‘Een vriendschap tussen mannen en vrouwen kan niet bestaan, omdat mannen zich altijd willen voortplanten.’ Dat was de beredenering van een man met wie ik onlangs in gesprek ging. Volgens hem is een platonische vriendschap tussen mensen die tot elkaar aangetrokken zouden kunnen zijn niet mogelijk, omdat we uiteindelijk allemaal gedreven worden door oerdriften. In het geval van mannen zouden zij willen veroveren en bevruchten onder het mom van ‘hun zaad verspreiden’.
Het bespreken van platonische relaties (tussen mannen en vrouwen) doet het altijd goed in groepen. Grote meningen, levendige discussies. Nay-sayers menen – ja, ik generaliseer – dat er bij één van de twee altijd sprake is van een aantrekkingskracht die onderdrukt wordt. En dat zij altijd uit de friendzone willen breken zodat de relatie van platonisch naar romantisch en/of seksueel kan gaan. Mensen die zeggen dat het wél bestaat, komen vaak met bewijs op de proppen. Ik behoor tot die laatste groep, maar daarover later meer.
Door te zeggen dat een platonische relatie tussen (heteroseksuele) mannen en vrouwen niet mogelijk is – want: evolutie – voelt ondoordacht. ‘Uiteindelijk zijn we allemaal dieren, zo werkt het gewoon’, werd mij verteld. Daar ben ik het niet mee eens.
Ja, we zijn allemaal dieren… geweest – met de nadruk op geweest. Over de afgelopen miljarden jaren hebben we ons ontwikkeld tot mensen, wezens met een bewustzijn die in staat zijn keuzes te maken. Met die gedachten beredeneren dat platonische relaties onmogelijk zijn, is in feite weglopen van verantwoordelijkheden en consequenties die hangen aan gemaakte keuzes. Jij kiest ervoor geen platonische relatie op te bouwen na erover nagedacht te hebben wat het jou biedt.
Is vriendschap in ruil voor vriendschap voldoende of wil je dat je seksuele of romantische verlangens behartigd worden in ruil voor jouw vriendschap? Uiteindelijk is een platonische vriendschap namelijk een keuze om iemand mentaal niet in het hokje van potentiële geliefden te plaatsen, maar in het hokje ‘maten’. Je kiest ervoor kameraadschap te koesteren boven het bevredigen van fysieke behoeften, met die specifieke persoon.
'Vriendschapsverdriet' voelt als rouwen: wat doe je als je een goede vriend(in) verliest?
Het voelt enorm kort door de bocht om te zeggen dat als het op relaties aankomt we nog steeds geprogrammeerd zijn zoals onze voorouders, maar dat het op andere vlakken niet opgaat. Zoals vriendin (en collega-redacteur) Gaby zei: “We zijn geen neanderthalers. Bij het zien van een hert willen mannen van nu het dier niet neerschieten en meeslepen naar hun hut.” Dan gaat de evolutie-beredenering toch ook niet meer op als het om persoonlijke relaties gaat?
Misschien vind je mij naïef. Mag. Op sommige momenten ben ik dat ook geweest. Mijn geloof in platonische vriendschappen heeft er meer dan eens voor gezorgd dat ik van een koude kermis thuiskwam. Waar ik dacht een oprechte vriendschap op te bouwen, zat mijn ‘vriend’ te wachten op een kans om samen tussen de lakens te rollen.
Noem mij maar Koos Vriendloos, want als ik aangaf daar geen behoefte aan te hebben, verdween mijn ‘vriend’ van de aardbodem. Hoewel het waarschijnlijk beter is, voelde ik me flink genaaid. Het verbreken van de vriendschap stuurde een duidelijke boodschap: jij bent niet de moeite waard als we niet met elkaar in bed belanden. Pijnlijk.
Het werd me duidelijk dat er wel degelijk platonische vriendschappen tussen mannen en vrouwen bestaan, maar niet iedereen kan dat. Of beter gezegd, wil dat. En dat is je goed recht.
Zoals ik al zei behoor ik tot de groep van mensen die wél gelooft in vriendschappen tussen (heteroseksuele) mannen en vrouwen. En mijn vriendschap met R. is daar het levende bewijs van. Hij is de belichaming van een homie for life. Het is inmiddels negentien jaar geleden dat we elkaar leerden kennen, en sindsdien zijn we twee handen op één buik. Er wordt zelfs regelmatig gegrapt dat onze denkbeeldige navelstreng nooit doorgeknipt is.
R. is niet alleen een vriend, hij is familie. Zijn vriendschap is mij altijd zo waardevol, dat ik nóóit op een romantische of seksuele manier aan hem gedacht heb. Dat betekent niet dat ik niet kan zien dat het een (voor anderen) aantrekkelijke man is. Door de jaren heen is er vanuit verschillende hoeken gevraagd of wij een relatie met elkaar hebben (gehad). Het antwoord is nee, nooit. En dat gaat ook nooit gebeuren. Hij is mijn homie, zelfs als anderen niet geloven dat dat mogelijk is. Voor mij, voor ons, wel.
Misha is bang een blauwtje te lopen: 'Denk meteen dat dít de reden voor de afwijzing is'
Misha is 33 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en één van zes maanden gehad. Inmiddels is ze zeven jaar single.
