Ongevraagd datingadvies ontvangen? Rdacteur Misha past er graag voor. Toch is het haar opgevallen dat mensen met een relatie vrijgezellen maar al te graag de les lezen over hoe het hen ook ‘lukt’. Ze komen vaak met bizarre adviezen op de proppen, zoals ‘vooral niet jezelf zijn’.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden over hoe het er bij hen voorstaat in het leven.
“Zit je wel op de datingapps?”, vroeg een vrouw mij onlangs. Ik kende haar niet, maar zij was een bekende van de vriend met wie ik op dat moment wat was gaan drinken. Het gesprek ging al snel over mijn werk (waaronder columns schrijven over daten) en relatiestatus (vrijgezel). Toen begon het: ze wilde weten of ik actief was op datingapps, mijn huis wel eens verliet om mensen ‘in het wild’ te ontmoeten en wat mijn type is. Enigszins terughoudend beantwoordde ik haar vragen, omdat ik de bui al voelde hangen: er kwam ongevraagd datingadvies aan.
Toen ik zei dat sommige mannen, #notallmen, wel eens hebben benoemd dat ze mijn werk intimiderend vinden, knikte ze. “Als je aan het daten bent, moet je nooit vertellen wat je voor werk doet”, stak ze van wal. Nee, volgens haar willen mannen geen zelfstandige vrouw, maar een ‘ja en amen’-meisje – wat ik absoluut niet ben.
“Als je vaag blijft over wat je doet, vinden ze dat interessant. Pas na een paar dates kun je een keer zeggen waar je je geld mee verdient. Dan zijn ze toch al verliefd en schrikt het niet af”, besluit ze. Pardonnez-moi? Dit moet het allerslechtste datingadvies zijn dat ik ooit heb gekregen. Wat ik hoorde was namelijk: vooral niet jezelf zijn.
Zoals ik ook met de onbekende vrouw deelde: als een man zich geïntimideerd voelt door mij of mijn werk, dan hebben wij sowieso niks bij elkaar te zoeken. Ik ben niet mijn werk, maar het vormt wel deels hoe ik tegen bepaalde zaken aankijk, wat zich weer doorvertaalt in hoe ik reageer, praat, observeer en handel. Als ik dat verzwijg in de hoop dat een man mij leuk vindt, moet ik even aan mijn voorhoofd voelen. Ik heb namelijk liever dat ik deel wat ik doe en eerlijk kan zijn over wie ik ben. Als mijn date aangeeft dat hij dat lastig vindt, dan nemen we weer afscheid. Zo simpel is het.
Misha: 'Negen dingen die ik heb geleerd sinds ik single ben'
Weet je wat misschien nog het meest krankzinnige is? Dit is niet de eerste keer dat ik soortgelijk advies heb gekregen. Ik ga bijna denken dat het aan mij ligt. Kidding, I’m perfect. Grappen daargelaten, ik vind het bizar dat het zogenaamd beste datingadvies wat je anderen – in dit geval een volstrekte vreemde – kunt geven, is om vooral niet jezelf te zijn. Met als ondertoon dat dat de enige manier is om iemand aan de haak te slaan. Wat een idioterie.
Als het op de liefde aankomt, ben ik best bereid in een aantal dingen te schikken. Maar mezelf kleiner maken om het ego van een man te strelen, no chance in hell. Naar mijn idee komen denkbeelden en datingadviezen zoals ‘niet jezelf zijn’ vooral voort uit gebrek. Een gebrek aan aspiraties in het leven.
Als iemand een relatie als het hoogst haalbare ziet, vind ik dat enorm verdrietig, maar dan snap ik ook dat ze bereid zijn daarvoor alles te laten. Incluis de authentieke versie van zichzelf zijn. Ik, daarentegen, heb andere dingen op mijn wishlist staan. Waarbij een romantische relatie in de kolom ‘optioneel’ is geplaatst. Waarom? Er is nog zo veel meer in het leven, wat romantische liefde in z’n eentje niet kan opvangen. En daar heb ik net zo veel, zo niet meer, behoefte aan.
Misha: 'Ik dacht dat ik alle stadia van vrijgezel zijn wel kende, maar deze is nieuw'
Er valt (bijna) niet over te twisten: tijdens het daten proberen we de allerleukste versie van onszelf te zijn. Het is logisch dat je niet met je meest radicale ideeën rondstrooit als je net vijf minuten aan tafel zit, maar een groot deel van jezelf verzwijgen, gaat te ver.
Stel dat het wat wordt, hoe ziet dat er in de toekomst uit? Ga je de rest van de relatie, mogelijk de rest van je leven, inschikken op iets waar je sterke gevoelens over hebt? Ben je van plan altijd de allerleukste versie van jezelf te spelen, zelfs als dat betekent dat je daarmee een deel van jezelf onderdrukt? Dat klinkt verschrikkelijk en als iets wat je niet moet willen. Ik zeg niet dat je geen water bij de wijn kunt doen, maar wees je bewust van wáár je dat doet.
En laten we sowieso stoppen met ons kleiner te maken, punt. Aan die zin kun je toevoegen: … voor mensen die emotioneel zo onderontwikkeld zijn dat ze zelfstandigheid als bedreiging zien. Als jouw werk – of iets anders – een dealbreaker is, dan is dat maar zo. Geloof mij als ik zeg dat je op de lange termijn dankbaar bent dat je de eer aan jezelf hebt gehouden. Geen maskers, geen filters, geen fragiele ego’s. Er zwemmen nog genoeg vissen tussen de plastic soep in de zee. Er zit er vast een bij die jou in alle volledigheid zal accepteren, omarmen en liefhebben.
Dit artikel verscheen eerder op onze site.
Misha: 'Soms mis ik aanraking van een ander zó erg, dat ik wel kan huilen'
Misha is 34 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en één van zes maanden gehad. Inmiddels is ze zeven jaar single.
