Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby heeft in de afgelopen jaren een paar setjes schoonouders (plus bijbehorende zonen uiteraard) versleten. En dat was niet altijd even gezellig.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Het hele idee dat de ouders van je partner – en dan in het bijzonder je schoonmoeder – per definitie afgrijselijk zijn, vind ik bullshit. Sinds ik als tiener af en toe verkering had, heb ik de allerleukste schoonouders gehad die ik nog steeds zou kunnen bellen als ik ze nodig heb.
Zo ben ik laatst een wijntje gaan drinken bij de moeder en stiefvader van een van mijn eerste vriendjes van tien jaar geleden en heb ik van zijn vader ooit een telefoon gehad toen die van mij was gejat – jaren na onze break-up. Met de ouders van één van m’n andere exen werd ik bij de eerste ontmoeting al dronken. Heel veel ouders heb ik in mijn volwassen datingleven niet ontmoet, maar degene die de revue passeerden waren eigenlijk altijd heel leuk.
Maar ik weet inmiddels ook dat het niet altijd zo’n feest is. Je hebt natuurlijk een relatie met je partner en niet met je schoonfamilie, maar mijn God; wat is het fijn als die band wel goed is. Nu wil ik niet zeggen dat ik een heel slechte band had met de moeder van degene met wie ik het langst een relatie heb gehad. Zeker niet. Maar nu ik terugdenk aan die periode in mijn leven weet ik wel dat de relatie met zijn stiefvader verre van perfect was.
Er waren een aantal factoren die ervoor zorgden dat ik bezoekjes aan mijn ex-schoonmoeder en haar inmiddels ex-man liever zoveel mogelijk uitstelde. Het begon al vrij vroeg in de relatie met mijn ex. We zaten een keer op de bank tegen elkaar aan een film te kijken. Na een half uurtje werden we op het matje geroepen dat het respectloos was dat we zo klef op de bank zaten in hun huis. Mind you, we zaten tegen elkaar aan. We lagen niet te tongen.
Gaby: 'Ik vroeg een superster me te helpen uit de kast te komen'
Ik was 18, ongelooflijk onzeker en niet van plan (en op dat moment ook zeker niet in staat) om een grote mond te hebben tegen mijn nieuwe schoonouders. Met tranen die in mijn ogen prikten zei ik duizend keer ‘sorry’. Sindsdien liep ik op eieren.
Het eerstvolgende voorval gebeurde in mijn herinnering kort daarna. Even voor jullie beeld: ik sprak met twee woorden, hielp met afruimen, deed alles waarvan ik dacht dat zij het verwachtten. Het zal de bank geweest zijn die vervloekt is, want ik zat daar met mijn voeten (zonder schoenen, maar mét sokken) te chillen. Hoor ik ’s avonds van mijn ex dat zijn stiefvader hem had gevraagd mede te delen dat ik nooit meer met mijn voeten op zijn bank mocht gaan zitten. Ik voelde me steeds minder welkom, dat snap je wel.
Naast de – op dat moment nog best wel prima – relatie met mijn ex, werd de relatie tussen zijn stiefvader en mij steeds grimmiger. Het grootste deel van de tijd negeerde of snauwde hij naar me. Hij weigerde in ons huis te komen toen we gingen samenwonen, maar was er wel ineens toen we op vakantie waren (iets waar mijn toenmalige schoonmoeder heel boos over is geworden). Zijn blik veranderde zichtbaar op het moment dat hij met mij praatte en ik kreeg buikpijn als ik wist dat ik daar weer op bezoek moest.
Even voor de duidelijkheid: de rest van zijn familie is fantastisch. Ook zijn vader zou ik nog steeds kunnen bellen als er iets is en zijn neven, nichten, ooms en tantes zitten nog steeds heel diep in mijn hartje. Maar ik merkte dat de relatie met mijn ex begon te lijden onder alle druk die ik voelde vanuit die ene persoon die niet zo fantastisch was.
Nu gun ik niemand een break-up, maar je kunt je voorstellen dat ik er niet rouwig om was toen ik hoorde dat mijn ex-schoonmoeder en hij gingen scheiden. Het idee dat ik me nu nooit meer zorgen hoefde te maken over die man was een last die van mijn schouders viel.
Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet precies waarom hij zo naar tegen me deed. Ik ben inmiddels 27, heb een veel grotere mond en zou hem met alle liefde hierover spreken. Want wat drijft een volwassen man ertoe het leven van een jong meisje zo zuur te maken? Wat gaat er in je grote, kale biljartbal om dat je denkt: dit meisje mag zich niet welkom voelen in mijn huis. Het is mij een raadsel, maar dank de heer dat ik me daar niet meer druk over hoef te maken.
Het blijft altijd nog maar de vraag wat voor extra ouders je gratis bij je toekomstige partner krijgt. Maar geloof mij: als je hen laat zien dat je hun kind écht gelukkig maakt, zit het vaak wel goed. In de meeste gevallen heb je er een heel fijn tweede paar ouders bij, maar in een enkel geval – als je een beetje pech hebt – een nieuw hoofdpijndossier.
Op dit moment date ik met iemand met ouders die helemaal het einde zijn, dus maak ik me niet zo druk dat ik me ooit nog zorgen hoef te maken om bovengenoemde zaken. Mocht dat bij jou wel het geval zijn, probeer er – hoe moeilijk dat ook is – met je partner over te praten en eventueel een gesprek aan te knopen met zijn/haar/diens ouders. Want soms hebben mensen het echt niet door en is een duidelijke eyeopener het enige wat jouw relatie met hen een stukje dragelijker kan maken. Helpt dat niet? Dan weet je in ieder geval dat het niet aan jou ligt.
Dit artikel verscheen eerder op LINDA.meiden.
Gaby: 'Met een mentale massage voorkom ik dat trauma's van eerdere liefdes nieuwe relaties verzieken'
