Het leed dat daten heet. Redacteur Gaby neemt in haar columns geen blad voor de mond en dat wordt haar niet altijd in dank afgenomen.
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op het gebied van flirts, seks en relaties.
Ik denk niet dat je ooit moet beginnen aan het schrijven van een openbare column als je niet bereid bent om een aantal klappen te vangen. Of die klappen vandaan komen bij de mensen over wie je schrijft of van mensen die iets vinden van de details die je over jezelf vertelt; iedereen heeft een duidelijke (en soms heftige) mening. Columns schrijven staat – heel plastisch gezien – eigenlijk gelijk aan het uitlokken van bepaalde (positieve of negatieve) reacties.
Het is iedere week maar weer de vraag wat voor DM’s ik ga krijgen. De stukken die ik schrijf over mijn date- en seksleven worden namelijk niet alleen op de LINDA.meiden socials geplaatst, maar zet ik ook in mijn eigen stories op Instagram. De kans dat de mensen over wie ik me uitlaat het ook daadwerkelijk lezen is daardoor best wel groot. Al moet ik zeggen dat een groot deel van waar ik tot nu toe over geschreven heb me inmiddels wel ontvolgd of geblokkeerd heeft. En dat mag. Lekker doen wat goed voelt.
Even voor de duidelijkheid: ik schrijf geen columns met het doel mensen te kwetsen. Er worden nooit namen genoemd, behalve als daar specifiek om gevraagd wordt. Wat ik beschrijf is gebaseerd op de werkelijkheid, dus als jij je als een eikel gedraagt en ik daar vervolgens over schrijf, is dat echt wel een ‘jouw probleem’.
Nu vraag je je misschien af: waar heb je dan zoveel gezeik mee gekregen? Nou, het was bij mijn tweede column al raak. Dat stuk ging over hoe ik vaak op mannen val die super toxic zijn en daarin had ik een jongen waar ik die week ervoor als een blok voor was gevallen als voorbeeld bij gebruikt. Ik noemde hem een mediocre looking man en een wandelende rode vlag.
Geen naam genoemd, niks. Maar de mensen om hem heen herkenden hem meteen en al zijn vrienden hadden instantly een hekel aan me. En dat is helemaal prima, want ik ben niet op deze wereld om door iedereen leuk gevonden te worden. Maar ik was niet per se de grootste dick in dit verhaal. Safe to say: die heb ik nooit meer gesproken.
Zelfde vriendengroep, andere gozer. Mijn beste vriendin (en oud-Hoe date ik het-columnist) Julia had een lekker stukkie geschreven over iemand die niet al te blij was met de inhoud. Ze noemde hem een kwal (wat hij ook was). Hij heeft ons daarna binnen no time geblokkeerd op Insta. De eerstvolgende keer dat we hem zagen snauwde hij ons toe: ‘Ga nog maar even lekker een columnpje schrijven.’ Gelukkig ben ik de beroerdste niet: bij dezen lieverd, doen we het zo.
Maar dat is niet alles hoor, nee, ben je gek. Na mijn column over mijn eerste date in Parijs kreeg ik een DM van de ex (en dus inmiddels weer vriendin) van de gozer die me had meegenomen. En natuurlijk snap ik dat het confronterend is om dat te lezen over je vriend. Maar, en dat ga je kunnen beamen als je het terugleest, ik heb (voor de verandering) geen slecht woord over hem of haar gesproken. Ik wens ze nog steeds het allerbeste. Mij meenemen op de – tot dat moment – beste date ooit is gevaarlijk als je weet dat ik columns schrijf.
In mijn column over seksueel grensoverschrijdend gedrag sprak ik van tevoren met één van de mannen waar ik over ging schrijven om hem een heads up te geven. Zijn reactie? ‘Je doet nu alsof ik een verkrachter ben die jou dingen heeft aangedaan.’ Kunnen we heel kort over zijn: die spreek ik nooit meer. De reacties op dat stuk waren sowieso niet mals moet ik zeggen, maar dat terzijde.
En laatst schreef ik over de grootste afknappers bij mannen, waarbij ik slecht praten over exen als absolute nummer 1 had gezet. De persoon die ik als voorbeeld had gebruikt volgt me niet meer, maar andere mensen die hem kennen wel. Als reactie op mijn stories ontving ik van een vriendin van hem dan ook een clown-emoji. Of hij volgens die persoon de clown was of ik, geen idee. Als je hem bedoelde: eens. Als je mij bedoelde: ik ben niet degene die zo naar heeft zitten praten over zijn ex. Ja, ik schrijf over mijn eigen exen en dat is niet altijd alleen maar rozengeur en maneschijn, maar dat zijn in principe gewoon feiten. Plus, het had in dit geval ook iemand anders kunnen zijn, want hij was niet de enige die dit deed.
Voor iedereen over wie ik heb geschreven en die pissig is: ik ben zeker niet heilig, maar steek af en toe even die hand in eigen boezem. Voor iedereen die bang is dat ik over hem schrijf: just don’t be a dick. Dan komt het allemaal goed.
Hoe date ik het: 'Dít vind ik echt de grootste afknappers bij mannen'
