Evelien (29) is pas 21 als ze op een avond ineens al het gevoel in de rechterkant van haar lichaam verliest. Ze blijkt een herseninfarct te hebben.
LINDA.meiden videobelt haar, acht jaar later, om te vragen hoe de afgelopen jaren voor haar zijn geweest. Omdat Evelien door het infarct moeite heeft met spreken, geeft haar moeder waar nodig uitleg.
Het gaat mis als Evelien na het afronden van haar horeca-opleiding net gestart is met haar nieuwe baan. “De eerste drie dagen als horeca-manager zaten er net op, maar toen gebeurde het.”
Ze is alleen thuis als ze ’s avonds naar boven loopt om in bed te gaan liggen. “Ik werd niet lekker en liep naar beneden om een emmer te halen voor het geval ik moest overgeven. Nadat ik gespuugd had, merkte ik dat ineens de gehele rechterkant van mijn lichaam verlamd was. Daardoor kwam ik, ook na heel vaak proberen, de trap niet meer op om mijn telefoon te pakken. Mijn toenmalige vriend was nog aan het werk en kwam pas uren later thuis.”
Hij vindt haar onderaan de trap, koud op de vloer. “Ik had alleen een onderbroek aan en verder niets. Inmiddels was ik buiten bewustzijn. Toen hij me vond heeft hij meteen 112 en mijn ouders gebeld en zijn we met spoed naar het ziekenhuis gegaan.”
Het blijkt te gaan om een herseninfarct. Doordat Evelien zo lang geen hulp heeft gehad, is er veel schade in haar hersenen. “Ik kon helemaal niet meer praten, ook al kon ik het wel bedenken. Het kwam er alleen niet meer uit. Daarnaast heb ik nooit meer kunnen lezen en schrijven, nog steeds niet. Ook kwam ik in een rolstoel terecht, omdat mijn rechterbeen verlamd bleef. Mijn rechterarm is dat ook nog steeds.”
Tijdens haar revalidatie leert Evelien grotendeels opnieuw praten, al is het niet makkelijk. “Ik revalideerde samen met mensen die mijn opa en oma hadden kunnen zijn. Daardoor werden er zinnen aangeleerd die helemaal niet op het leven van mensen van mijn leeftijd van toepassing waren.” Gelukkig leert ze wel weer lopen. “Ik loop nog wel wankel en draag een brace om mijn knie, maar ik kan het wel.”
Haar spraak is nu nog altijd niet zoals voor haar herseninfarct. Dat frustreert Evelien. “Ik weet de woorden wel, maar kan ze niet zeggen. Het lukt me niet om hele zinnen uit m’n mond te krijgen.” Dit zit ook haar grote droom om naar Italië te verhuizen en daar een bed & breakfast te starten in de weg. “Plannen waren er volop – zo had ik al een pand op het oog. Maar omdat ik nu ook geen Engels en Italiaans meer kan (leren) spreken, kan het helaas niet meer doorgaan.”
De afasie, een onaangeboren taalstoornis, zorgt soms voor vervelende momenten. “Mensen doen soms alsof ik gek ben, omdat ik niet goed uit m’n woorden kom. Zo zeg ik weleens ‘auto’ als ik ‘fiets’ bedoel. Ik heb gewoon tijd nodig om een zin te vormen. Ook kan ik getallen boven de tien niet zeggen. Dat maakt het opgeven van mijn leeftijd of geboortedatum bijvoorbeeld heel lastig. Als anderen de getallen op hun vingers laten zien, dan gaat het wel.”
Inmiddels is het infarct acht jaar geleden en ziet Eveliens leven er totaal anders uit. “Ik ben inmiddels getrouwd en heb een eigen huis. Ik heb een hele lieve man die me neemt zoals ik ben en met wie ik samen een kindje van een jaar heb. Het grootbrengen van een kind is ook nog best een uitdaging, want veel spullen zijn niet ingericht op moeders die maar één arm kunnen gebruiken. Een kinderwagen duwen bijvoorbeeld, dat is soms best lastig.”
Ze vervolgt: “Helaas ben ik wel afgekeurd om fulltime te werken, omdat ik na mijn herseninfarct standaard moe ben. Gelukkig kan ik wel een tot twee keer in de week aan de slag in de horeca. Dat doe ik vrijwillig en boventallig, al is het soms lastig met één hand. Daarnaast kan ik dus niet lezen en schrijven, waardoor ik alleen kan werken bij horecabedrijven waar er via een tablet wordt besteld.”
Om andere mensen een kijkje in haar leven te geven, startte Evelien een Instagram-account: @goedhersens. “Daar plaats ik om de twee weken een foto om te laten zien hoe ik mijn leven leef. Daarmee hoop ik mensen iets te kunnen leren over afasie. Hopelijk kan dat ervoor zorgen dat ik en andere mensen met een niet aangeboren hersenaandoening meer gezien worden.”
Liona (26) kreeg op haar 23e een herseninfarct: 'Waarschijnlijk heeft alcohol me gered'
