‘Ik dacht het allemaal strak gepland te hebben. Een efficiënte, productieve dag die ik volmondig als ‘druk’ zou kunnen bestempelen indien iemand vraagt hoe het met me gaat. Één dingetje was ik vergeten te betrekken binnen mijn planning. Amsterdam is natuurlijk te ALLEN tijde aan het vernieuwen. Elke 100 meter kom je een straat tegen die opengebroken en kapot is. Een beetje hetzelfde beeld als ik een avond in de lampen heb gehangen met m’n girls, zeg maar… Verder klaag ik niet hoor, ik heb zelf voor 020 gekozen ofc. Maar het was een race tegen de klok.

Ik begon met een reformer pilates-lesje bij m’n fave gym. Er was alleen een nieuwe instructeur, dus dat is altijd ff wennen. Hij was erg hot hoor, maar z’n empathie had hij denk ik ergens laten liggen in de Lo-Fi afgelopen weekend. Die les was net een Expeditie Robinson-proef, niét normi. Na 45 minuten gemarteld te zijn, waarvan ik elke minuut op m’n Apple Watch keek hoelang de les nog duurde, was het eindelijk finito.

Ik huppelde snel de kleedkamer in om te douchen (ik zei toch, strakke planning). Lucky me is m’n gym zó ‘welvaart coded’ dat het niet erg is om mezelf daar op te fleuren i.p.v. thuis. Ik sopte mezelf in met Marie Stella Maris-zeep en topte ‘m af met wat Sophia Mae parfum nadat ik m’n haar had geföhnd met de nieuwste Dyson. Och wat ben ik toch erg eigenlijk. Anyways, we moeten door! Next stop: De Pijp. Hoe kon het ook anders.

Mijn vriendin Clarissa heeft daar namelijk een nieuw koffietentje ‘BREWED’ geopend (gesponsord door haar vader of course). Mégaleuk concept ook: je kan er naast koffie drinken, ook keramiek schilderen of werken! En het is ook nog eens overpriced! Alles wat Amsterdam nodig heeft toch <3? De route ernaartoe was alleen minder cute. Werkzaamheden op rechts, omleiding links en een brug die open stond. Een extra work-out van +10 minuten kon er ook nog wel bij. Dat klinkt misschien als niks, maar in Amsterdamse termen is dat basically de Tour de France.

Later op de middag had ik nog een meeting voor een nieuwe freelanceklus bij Fosbury & Sons waar ik wéér te laat was door mijn tram die stil stond. Ik dacht ik ga even níét met de fiets om de werkzaamheden te vermijden. Helaas was er een groep duiven die niet weg wilden wapperen van de rails… Uiteraard is die klus met succes naar binnen geharkt door mijn gezwets en oprechte excuus voor de vertraging, no worries. M’n huur is in ieder geval secured voor de komende drie maanden. Bless!

Nu zit ik thuis, voldaan, bezweet en met een vraag die rondspookt door mijn bovenkamertje: ‘Lieve Halsema, zal de stad ooit klaar zijn?’

Liefs, MC <3′

Afko’s
Ofc = ofcourse
Normi = normaal